Review: Tennis in the Face – De ontwikkelaar 10Tons heeft een behoorlijk portfolio van games die zij onder andere hebben ontwikkeld voor mobiele platformen als iOS. Een aantal van die games vinden de laatste tijd hun weg naar de PlayStation platformen en na King Oddball, Crimsonland en Sparkle 2 vindt nu de game Tennis in the Face zijn weg naar de PlayStation 4.

Klein maar fijn

Een PlayStation 4 met een 500 gigabyte harde schijf, dat klinkt enigszins veel, maar met games die keer op keer 40GB of meer installatieruimte vereisen, ben je in no-time door je schijfruimte heen. Daar hoeven we ons bij Tennis in the Face geen zorgen over te maken, deze game is namelijk slechts 38MB groot. Dat is dus uitermate weinig, maar dat betekent niet dat de game weinig om handen heeft. Ja, qua gameplay misschien, maar de game an sich is best lang speelbaar en vermakelijk.

Je speelt in deze game met Pete Pagassi die het opneemt tegen een slecht energiedrank bedrijf. Dit bedrijf, Explodz, heeft namelijk de stad in haar macht en dat is een blijkbaar slechte zaak. De meest efficiënte oplossing is dan een tennisser neerzetten die er met z’n racket op los gaat meppen. Nee, begrijp ons niet verkeert, het is geen vechtspel, het is een geluksspel. Je moet namelijk met je racket tennisballen richting vijanden slaan om ze uit te schakelen.

Richting bepalen en meppen maar

De game is opgedeeld uit een aantal gedeeltes die zich elke keer op een andere plek in de stad afspelen. Door een aantal levels te voltooien zul je gaandeweg het volgende gedeelte unlocken en hierbij zal de moeilijkheidsgraad natuurlijk gaan toenemen. Naast dat je begint met tennisballen komen hier later nog energiedrank blikjes bij, welke als speciaal effect hebben dat ze kunnen exploderen. Maar waar je ook mee de vijanden gaat bestoken, je hebt altijd je racket om de voorwerpen het level in te slaan.

Ieder level bevat een aantal vijanden en gaandeweg wordt dit natuurlijk steeds uitdagender en zul je gebruik moeten maken van de omgeving. Door de richting te bepalen met de analoge stick en daarna op kruisje te drukken zal de bal of het voorwerp weggeslagen worden en het is natuurlijk de bedoeling om vijanden met zo min mogelijk ballen of voorwerpen uit te schakelen. Daarbij is goed mikken van belang, maar ook geluk speelt hier een belangrijke rol bij. Door bepaalde voorwerpen in het level te raken zullen andere voorwerpen gaan bewegen en het moet maar net zo lopen dat daarmee toevallig alle vijanden geraakt worden.

Repetitief en frustrerend

Neem de term Tennis in de titel van de game niet al te serieus, want het had net zo goed Slingshot in the Face kunnen heten. Het heeft, zoals je wellicht al gemerkt hebt, nauwelijks iets met tennis te maken. Ja, de hoofdrolspeler is gekleed als een tennisser en het Pete Pagassi, én hij slaat aanvankelijk ballen, maar dat is het dan wel. In de kern komt het toch gewoon neer op een variant op Angry Birds, of beter nog, een variant op een eerdere 10Tons game, King Oddball. Het gaat om goed mikken en hopen dat je iedereen in één keer raakt.

Alleen dan krijg je een kroon als beoordeling en om alle trophies te halen zul je onder andere alle levels moeten zien te bekronen door zo effectief mogelijk te werk te gaan. Een op zich logisch concept, maar het nadeel dat hier gelijk bij komt kijken is dat de gameplay net iets teveel leunt op geluk. Hoe je de bal of het voorwerp ook mept, uiteindelijk heb je maar weinig invloed op hoe de situatie afloopt in een level. Als je dan echt dat ene level wil bekronen, dan kan dat een frustrerend geheel worden. Daarnaast is de gameplay ook behoorlijk repetitief omdat je domweg niets anders doet dan vijanden indirect omver meppen.

Conclusie:

Tennis in the Face is een geinige game die prima is voor tussendoor. De game heeft zeer weinig om handen dus binnen de kortste keren zit je te spelen en de levels individueel zijn daarbij zeer kort. Het bevat genoeg levels om je enige tijd mee te vermaken en ook de visuele stijl is op een leuke manier ingevuld. Toch hebben we hier wel te maken met een game die voor een PlayStation 4 titel te simpel aanvoelt. Het oorspronkelijke platform is ook de mobiele telefoon en daar is de game goedkoper voor te verkrijgen. Desalniettemin een geinige game voor tussendoor, maar hou rekening met repetitieve gameplay en een geluksfactor waar het nodige vanaf hangt.

Pluspunten

  • Ideaal voor tussendoor
  • Simpele, maar vermakelijke gameplay
  • Physics kunnen leuke chaos opleveren

Minpunten

  • Snel repetitief
  • Geluk hebben speelt een belangrijke rol