Review: Trackmania Turbo

Review: Trackmania Turbo – Trackmania is een franchise die al flink wat jaren meegaat. Vooral op de PC heeft de serie een flinke fanbase opgebouwd en inmiddels is het nieuwste deel, Trackmania Turbo, verkrijgbaar. Dit nieuwste deel is toch enigszins uniek, omdat het de eerste keer is dat de Trackmania serie een PlayStation console aandoet. Heeft ontwikkelaar Nadeo met Trackmania Turbo een goed debuut gemaakt op Sony’s hardware, of is het toch niet zo’n groot succes? In deze review leg ik je dat uit.

Niet zoals je gewend bent

Mensen die bekend zijn met Trackmania weten dit natuurlijk al lang, maar laat ik beginnen door te zeggen dat Trackmania Turbo allesbehalve een standaard racegame is. Het gaat er hier niet om wie, op realistische circuits, na enkele rondes als eerste over de finishlijn gaat. Nee, in Trackmania draait alles om relatief korte point-to-point races (meestal variërend van 30 tot 60 seconden lang) voltooien in een zo kort mogelijke tijd en dit zonder directe tegenstanders. Dit doe je op de gekste banen, vol loopings, scherpe bochten, splitsingen, sprongen en andere spectaculaire obstakels. Alsof dit nog niet lastig genoeg is, race je in de game ook op een ongekende snelheid, waardoor het dus allemaal vrij moeilijk wordt.

Trackmania Turbo is dan ook absoluut geen makkelijke game. Hoewel de eerste paar tracks wel redelijk meevallen, zul je je al snel realiseren dat je echt wat tijd in de game moet steken om je auto een beetje onder controle te krijgen. Bovendien zijn de circuits zo onvoorspelbaar, dat je de race vaak opnieuw zal moeten doen, om er zo na een paar keer achter te komen hoe je een bepaalde bocht precies moet aanpakken. Al met al resulteert dit dus in een game die vrij toegankelijk is, maar toch een hoge moeilijkheidsgraad heeft. Er is ook wel sprake van een behoorlijk trial-and-error gehalte, iets dat ik nooit echt als frustrerend heb ervaren tijdens het spelen. Tegelijkertijd geeft het ook weer ontzettend veel voldoening wanneer je een vrijwel perfecte race rijdt.

Veel diversiteit

Deze bloedstollende en snelle races spelen zich af op maar liefst 200 circuits, verdeeld over vier verschillende omgevingen: Canyon Grand Drift, Down & Dirty Valley, International Stadium en Rollercoaster Lagoon. De eerste drie omgevingen zijn bekend uit eerdere Trackmania games, terwijl Rollercoaster Lagoon een gloednieuwe locatie is. Het toffe is dat elke locatie ook echt anders is dan de rest. Dit uit zich allereerst in de gebieden en verschillende ondergronden waar je op rijdt. Zo race je veel off-road tussen de bergen van Down & Dirty Valley, terwijl de Rollercoaster Lagoon tracks daadwerkelijk op bizarre achtbanen lijken, met veel gekke bochten en loopings tot gevolg.

Dit is echter niet het enige waarin de vier omgevingen zich van elkaar onderscheiden. In elk gebied race je namelijk ook met een andere auto. In Down & Dirty Valley krijg je de beschikking over een soort buggy en in International Stadium draait het allemaal om snelle racemonsters die wel wat weg hebben van Formule 1 auto’s. Gelukkig besturen deze verschillende auto’s ook echt heel anders. Wanneer je net de auto van het ene gebied onder de knie hebt en daarna overschakelt naar een andere omgeving, heb je echt even wat tijd nodig om weer aan de nieuwe auto te wennen. Dit is dan ook echt leuk, maar wat wel jammer is, is dat de auto’s bijna onbestuurbaar worden zodra je er off-road mee gaat. Je wagen vliegt dan werkelijk waar alle kanten op en een goed resultaat neerzetten lijkt dan al snel onmogelijk.

Ondanks dat is de singleplayer, waarin je al deze 200 tracks moet zien af te werken, dus wel erg divers te noemen. De campagne zit zo in elkaar dat er op elke track een bronzen, zilveren en gouden medaille te behalen valt, afhankelijk van de tijd die je neerzet natuurlijk. Je kunt een track zo vaak opnieuw spelen als je wil en het willen verbeteren van je tijd (het gaat soms echt om milliseconden) werkt al snel verslavend. De tracks worden naarmate je vordert ook steeds complexer, maar daardoor wel veel uitdagender. Het is dan ook jammer dat het progressiesysteem in de praktijk niet lekker werkt. Door bijvoorbeeld in de eerste serie tracks een bronzen medaille te halen, speel je een volgende serie vrij. Dit is best te doen. Om latere series vrij te spelen, ben je echter genoodzaakt om op alle voorgaande tracks een gouden medaille te halen, iets dat voor veel mensen vrij onmogelijk lijkt.

Veel leuker met anderen

Desondanks is de singleplayer van Trackmania Turbo goed voor flink wat uurtjes vermaak. Toch komt de game pas echt goed tot zijn recht wanneer je het met anderen speelt, of dit nou lokaal of online is. Trackmania Turbo is lokaal echt een genot om te spelen met vrienden. Er is een traditionele split-screen modus aanwezig en voor een game als deze is dat ideaal. Er is echter ook een compleet nieuwe modus geïntroduceerd voor de lokale multiplayer, namelijk ‘Double Driver’. In deze modus bestuur je samen met een vriend één en dezelfde auto. De game zoekt het gemiddelde tussen de input van jou en je vriend. Wanneer jij bijvoorbeeld volledig naar links stuurt en de ander naar rechts, zal de auto gewoon rechtdoor blijven rijden. Al met al een erg vermakelijke modus, die weer eens wat nieuws probeert.

Uiteindelijk zal voor velen de online multiplayer het gedeelte van de game zijn waarin de meeste tijd wordt gestoken en om maar direct met de deur in huis te vallen; deze zit erg goed in elkaar. Het principe van de multiplayer van Trackmania Turbo is als volgt. Alle spelers (er kunnen tot wel honderd spelers in één lobby) krijgen per track vijf minuten om een zo snel mogelijke tijd neer te zetten. Je kunt de track binnen deze tijdslimiet zo vaak herstarten als je wilt. De tegenstanders zie je als ‘ghosts’ op de baan rijden. Dit betekent dat je wel ziet waar ze rijden en wat ze doen, maar de andere auto’s rijden niet daadwerkelijk naast je op het circuit, dus je kunt er niet tegenaan botsen. De online multiplayer komt misschien wat simpel over, maar dit voelt niet zo aan en de modus zit wat dat betreft prima in elkaar. Het is de bekende Trackmania formule en hier is uiteindelijk het meeste plezier uit te halen, zoals in het verleden al bewezen werd.

Creativiteit loont

Als laatste keert de track editor uit eerdere games weer terug in Trackmania Turbo. Hiermee is het, zoals de naam al zegt, mogelijk om zelf circuits te maken. De track editor biedt erg veel mogelijkheden en je kunt er dus veel mooie creaties mee maken. Toch blijkt de editor best lastig in gebruik. Je krijgt de eerste keer wel een paar kleine tips over het gebruik, maar de track editor zal voor lang niet iedereen weggelegd zijn, aangezien het erg lastig is om er handig in te worden. Gelukkig biedt de ‘random editor’ een goede uitkomst, want hiermee laat je de game zelf een nieuwe track ontwerpen. Erg handig wanneer je wel even toe bent aan een gloednieuw circuit, maar de track editor zelf niet onder de knie kan krijgen.

Dat de track editor tot veel prachtige creaties kan leiden, dat staat wel vast. De zelfgemaakte tracks kunnen geüpload worden, waardoor ze in de multiplayer speelbaar zijn. In mijn speelsessies ben ik al verschillende multiplayer lobbies tegengekomen met user-created tracks en hier zitten echt de meest creatieve banen tussen. Het enige gevaar dat bestaat is dat de community van Trackmania Turbo niet erg lang actief blijft, waardoor de zelfgemaakte tracks al snel verdwijnen en je beperkt bent tot de 200 bestaande tracks. Gezien het feit dat de community van eerdere Trackmania games erg lang, heel fanatiek is gebleven, maak ik me daar echter geen zorgen over.

Technisch dik in orde

Als laatste wil ik Trackmania Turbo nog even bespreken op technisch gebied. Ontwikkelaar Nadeo verdient wat dat betreft een groot compliment, want de game speelt heerlijk. De framerate ligt hoog en is bijzonder soepel. Dit moet ook wel gezien de hoge snelheid en de vele actie tijdens de races en hierbij ben ik nog nooit in de problemen gekomen door eventuele framedrops. Zelfs in split-screen blijft het allemaal heel erg vloeiend lopen. Het moet sowieso gezegd worden dat de game er over het algemeen heel erg verzorgd en mooi uitziet. De game is ontzettend kleurrijk en de omgevingen zijn best gedetailleerd en dat zorgt er dan ook voor dat het een genot is om naar te kijken.

Ook de online multiplayer is technisch gezien prima in orde. De laadtijden zijn allemaal heel redelijk en er is vrijwel geen sprake van lag. Bugs zul je ook nauwelijks tegenkomen, hoewel het online wel eens is voorgekomen dat de globale ranglijst, die je na elke race te zien krijgt, in grote letters in beeld blijft staan tijdens de volgende races. Hoewel dit bij momenten zeer storend is, hebben we hier uiteindelijk amper last van gehad, dus dat weegt zeker niet op tegen al het goeds in de game.