Review: The Banner Saga 2

Review: The Banner Saga 2 – De reeks met vooroordelen over hoe indiegames niet van hoge kwaliteit kunnen zijn, wordt de laatste tijd steeds vaker doorbroken met de komst van games als Spelunky, The Binding of Isaac, Limbo, Firewatch en ga zo maar door. Elk enorm sterke games met een klein budget. Ook The Banner Saga is geen uitzondering en scoorde zelfs zo goed, dat de ontwikkelaars van Stoic Studio niet lang hebben gewacht om ook het tweede deel uit te brengen op de PlayStation 4. Het battlesysteem mag dan wel niet zo complex zijn als dat van Final Fantasy Tactics, noch heeft het de uitstraling van een game als XCOM, maar het heeft wel een charme die elke liefhebber van tactische games weet te herkennen.

Lezen, maar dan leuk!

Zoals bij de eerste game het geval was, zet Stoic ons aan om The Banner Saga 2 te behandelen als een goed boek. Je moet er even voor gaan zitten, maar als je er eenmaal in zit sta je er niet makkelijk meer van op. Dit Noors-getinte verhaal met een vleugje fantasie weet een mooie overgang te creëren tussen het eerste en het tweede deel en gaat verder met zowel oude als nieuwe gezichten. Mocht je het eerste deel niet gespeeld hebben, treur dan niet. Er is een ‘Herald’s Story’ optie aanwezig in het hoofdmenu, die kort maar krachtig vertelt wat er is gebeurd. De The Banner Saga veteraan kan zijn oude save-game importeren om door te gaan waar hij was gebleven, wat natuurlijk een prima additie is.

Het verhaal van de game kan veranderen afhankelijk van welke keuzes je maakt en dus voelt het als een extra episode wanneer je het eerste deel al hebt gespeeld. Hoewel dit eerder nog beperkt werd en enkel de minder zware beslissingen daadwerkelijk de uitkomst beïnvloedde, is dit in het tweede deel steeds minder het geval. Meer belangrijke personen kunnen dood en verdwijnen dan voor goed uit je verhaal en ook de overige karakters zullen, afhankelijk van je daden, anders op je reageren. Nieuw in The Banner Saga 2 is dat zij zelfs op het slagveld kleine conversaties en discussies kunnen voeren, wat ook weer afhangt van je gedragingen. We kunnen hierover helaas niet teveel uitweiden, want dat zou een groot gedeelte van de game spoilen.

Iets meer diepgang in de gameplay

Ook het battle systeem heeft een paar kleine aanpassingen gehad, welke iets meer diepgang moeten geven aan de turn-based gameplay. Zo zijn er nieuwe klassen met andere soorten aanvallen, nieuwe vijanden en zelfs obstakels op het ‘battle-grid’ toegevoegd. Dit wordt erg beknopt uitgelegd, maar als je het eerste deel al achter de kiezen hebt, zijn de aanpassingen zo gemaakt. Eenieder die voor het eerst The Banner Saga speelt, zal verrassend veel in één keer moeten leren en bepaalde minder voor de hand liggende strategieën gaan dan aan de speler voorbij. De game kent – zelfs voor iemand die al bekend is met de manier van spelen en kennis heeft van tactische games – een vrij steile learning curve. We raden hierdoor ten zeerste aan dat nieuwkomers in de franchise ofwel eerst het eerste deel spelen, of gebruik maken van de ‘Training’ optie.

Hierdoor kun je meer kennis opdoen over de personages en hoe ze elkaar complimenteren. Zo schreef ik in mijn review over het eerste deel over de ‘Shieldbanger en Spearman’ combo, welke – wanneer goed uitgevoerd – zonder al teveel moeite een enorme deuk in de HP van een vijand slaat. Ook deze combinatie komt weer terug en zo zijn er nog veel meer. Gelukkig kan de game ook op simpelere wijze gespeeld worden, zolang je maar rekening houdt met health en armor van jezelf en vijanden. Hoe meer armor een vijand heeft, des te meer kans hij heeft om jouw aanvallen af te weren. Des te hoger zijn health, hoe meer damage hij zal doen wanneer hij iemand aanvalt.

Wanneer je veel speciale aanvallen gaat doen, komt ‘Willpower’ om de hoek kijken – een soort van mana. Het is te herkennen aan een soort gele ster bij de aanval. Je kunt er ook voor kiezen om Willpower te gebruiken om een ‘normale’ aanval te boosten, iets wat je meestal gebruikt om ervoor te zorgen dat een sterke vijand minder schade bij je kan aanrichten of om er eentje met weinig HP snel te doden voordat zijn beurt komt. Ook moet je tijdens het vechten rekening houden met het aantal stappen dat je kunt zetten op het battle-grid en je kunt meer stappen doen als je er Willpower voor inlevert.

Promoties voor iedereen!

De grootste verandering voor de personages, ligt vooral in de verhoogde levelcap (van 5 naar 10) en de specialisatie tijdens promoties. Om karakters te promoveren heb je ‘Renown’ nodig. Dit gebruik je ook als valuta om goederen te kopen, dus bezint eer gij begint. Bij een bepaald aantal kills kun je een personage promoveren en hiermee versterken. Je kunt ervoor kiezen om ze enkel ‘rawstats’ te geven, ofwel puur verdediging- en aanvalspunten bijvoorbeeld. Maar je kunt nu ook kiezen voor specialisatie, iets wat een extra edge kan geven op het slagveld. Wanneer je een statistiek tot de max hebt geüpgraded, bijvoorbeeld ‘Defense’, dan kun je ervoor kiezen om armor terug te krijgen wanneer je een beurt overslaat. Elk van de statistieken heeft twee opties, maar eenmaal gekozen dan kun je niet terug!

Iets nieuws waar we erg blij mee zijn is dat er veel meer cinematic cut-scenes verwerkt zitten in de game dan in het eerste deel. Waar je eerder louter naar omgevingsgeluiden aan het luisteren was, terwijl je stilletjes de tekst op het scherm weg las, is er nu veel meer voice-acting toegevoegd, waardoor het tempo van de game in positieve zin is opgevoerd. Dit voegt wat toe aan de algehele ervaring, die op de minder interessante stukken van het verhaal, vaak naar de saaie kant neigden. We wilden eigenlijk vaker vechten, maar aangezien we tijdens het verhaal met andere, soms belangrijkere zaken rekening moesten houden, ging die wens niet altijd in vervulling.

Dood en verderf, lichtpuntje aan de horizon?

Zowel het eerste als het tweede deel zit namelijk vol met moeilijke keuzes, welke regelmatig van kwaad naar erger gaan. Soms lijkt het wel alsof – welke keuze je ook maakt – er geen ‘beste’ optie is. Nagenoeg alles lijkt slecht af te lopen, maar de ene optie is gewoon véél slechter dan de andere. Je wilt je vechters tevreden houden, maar je clansmen moeten eten, je rechterhand vertelt je dat je wellicht mensen moet gaan achterlaten, maar als je dat niet wilt, ben je weer op slechte voet met je rechterhand. Al dit soort scenario’s komen voor in The Banner Saga 2, maar je kunt wel degelijk een betere draai geven aan het verhaal. De vraag is echter; Hoe? Gelukkig geeft dit wel veel replaywaarde aan de game, aangezien je gaande wijs kunt uitzoeken hoe je dit kunt realiseren.