Review: Snake Pass

Review: Snake Pass – Een dier dat de hoofdrol speelt in games is allesbehalve zeldzaam, maar als we het over een slang hebben, is het een ander verhaal. In Snake Pass speelt de slang Noodle de hoofdrol en dat brengt best leuke en originele gameplay met zich mee. De game hoort thuis in het platformgenre, maar wijkt tegelijkertijd flink af van wat je hiervan gewend bent. Glijden met Noodle door de levels om portalen te openen is je primaire doel en dat kan best vermakelijk zijn.

Verzamelen maar

In Snake Pass krijg je 15 levels voorgeschoteld die allemaal afgesloten zijn. Om verder te geraken, dien je in ieder level een drietal soorten kristallen te verzamelen. Als je die verzameld hebt, zal het portaal open gaan en kan je naar het volgende level. Dat is je doel gedurende de game, om zo uiteindelijk het laatste level te bereiken. Tot zover is het allesbehalve uniek of bijzonder, maar wat de game van de rest onderscheidt, is de manier waarop je het speelt. Het spelen met een slang is namelijk toch wat anders dan spelen met iets of iemand op twee of vier poten.

Om Noodle vooruit te bewegen, kan je de linker analoge stick vooruit duwen, maar dan gaat het uitermate traag. Om snelheid te maken, dien je net als een echte slang de stick naar links en rechts te bewegen, zodat de slang gaat slalomen en dan komt de vaart erin. Op deze manier kan je vrij gemakkelijk door de levels heen bewegen en terwijl je dat doet, pak je alles op je pad mee. Dat zijn voornamelijk een soort luchtbellen, waarvan je er een flink aantal kan verzamelen in de levels. Belangrijker zijn echter de munten en kristallen, met name die laatste, omdat je die nodig hebt om verder te komen.

Logischerwijs liggen die niet zomaar op je pad en dus zal je meer moeite moeten doen. De game beperkt zich ook niet tot horizontale gameplay, want je zult ook de hoogte in moeten en dat is waar de uitdaging om de hoek komt kijken. Naast de omschreven manier van voortbewegen heb je nog meer opties om Noodle te besturen. Als je kruisje ingedrukt houdt, zal hij zijn kop omhoog houden, waardoor je hoger gelegen objecten kunt bereiken. De levels zitten vol met bamboeconstructies, waardoor je Noodle hier omheen kan wikkelen, zodat je stap voor stap een weg naar boven kan vinden.

Kijk uit dat je niet valt!

Vrij snel zal de game in moeilijkheidsgraad stijgen, want na een paar levels ben je al volop bezig om Noodle om de meest uiteenlopende constructies te vouwen, zodat je hogerop kan komen. Het is belangrijk dat je op je pad continu een goede ondersteuning hebt, want anders val je naar beneden. Je keer op keer om een stuk bamboe heen wikkelen is hierin van cruciaal belang, maar je krijgt wat extra hulpmiddelen. Zo kan je door middel van L2 je slangenlichaam enigszins vastzetten op een bepaalde plek, zodat je even de ruimte krijgt om je kop goed te positioneren alvorens je verder glibbert.

Ook tref je nog hier en daar hogere constructies aan met weinig ruimte om Noodle goed vast te wikkelen. Dan is niet alle hoop verloren, want Doodle is een vriendje van de slang; hij kan je helpen. Dit kleine vogeltje (een kolibrie) kan je met een druk op de knop de opdracht geven om je lichaam halverwege op te pikken en achter je aan te slepen. Hierdoor kan je toch wat lastiger te bereiken plekken alsnog bereiken om zo de collectibles te vinden. De game leunt best wel op het verzamelen van items, aangezien dat de primaire doelstelling is en dat geeft de game ook enige replaywaarde. Je zult immers lang niet alles in één playthrough vinden. Maar de vraag is of je daar ook daadwerkelijk zin in hebt, want de game is een beetje in conflict met zichzelf.

De gameplay is op zich best wel straight forward en de besturing is origineel en goed gevonden. Het probleem dat hier echter gelijk bij komt kijken, is dat diezelfde besturing ontzettend op je zenuwen gaat werken, omdat het bij lastige levels/constructies buitengewoon moeilijk is om Noodle de juiste richting op te sturen. Geduld is een schone zaak, absoluut, maar het moet ook leuk blijven en op het moment dat het frustrerend wordt, is de lol er snel vanaf. Als je voor de zoveelste keer Noodle om een constructie heen wikkelt, maar het net niet gaat zoals je wilt en weer uit het level valt, dan raak je dat op een gegeven moment zat.

Het wordt alsmaar lastiger en lastiger

De besturing is in grote lijnen mede verantwoordelijk voor de moeilijkheidsgraad. Het piekfijn masteren hiervan kost veel tijd en daarbij geldt dat de levels vrij snel behoorlijk ingewikkeld worden. In eerste instantie heb je vaststaande bamboeconstructies waar je alle tijd voor krijgt, maar later in de game verandert dat naar objecten die bewegen en dat is toch een stuk lastiger, want dan speelt timing ineens een rol. Of wat te denken van de wind die invloed heeft op in hoeverre jij je vlot kunt voortbewegen? Allerlei aspecten die het je flink lastig kunnen maken.

Daarmee is Snake Pass een game die als vrij lastig omschreven kan worden. Als je uitstekend met de besturing om kan gaan door veel geduld op te brengen, dan heb je één ‘probleem’ getackeld, maar dan alsnog zit je met de uitdaging van de levels. Eens te meer is de voldoening groot als een level dan eindelijk lukt. Vergis je dus niet in het kleurrijke geheel en de ogenschijnlijk toegankelijke gameplay, je zult op een gegeven moment gefrustreerd raken en dat is natuurlijk een beetje zonde voor de algehele ervaring.

Die algehele ervaring op zichzelf is verder prima, want de werelden zijn goed en mooi vormgegeven. Daarbij biedt het best wel wat uren aan gameplay en leuker is nog de manier waarop Noodle reageert op de acties. Sumo Digital heeft Noodle namelijk wat animaties meegegeven alsook geluiden om aan te geven of iets wel of niet goed gaat. Als Noodle op het punt van naar beneden vallen staat, dan zie je dat duidelijk in zijn gezicht en als ie dan gaat, maakt hij bijbehorende geluiden. Het klinkt heel erg cheesy, maar de eerste paar keer kan je er goed om lachen.