Review: De-formers

Review: De-formers – Ready at Dawn is een ontwikkelstudio die behoorlijk hoog in het vaandel staat bij menig PlayStation-gamer en dus ook bij ons. De studio heeft ontzettend veel toptitels op haar naam staan, zoals Daxter (PSP), God of War: Chains of Olympus (PSP), Okami (Wii) en natuurlijk The Order: 1886 uit 2015 voor de PS4. Nu komen ze echter met een totaal andere titel dan wat we van hen gewend zijn, namelijk De-formers. Dit is een physics-based arena brawler met enkele modi die het beste omschreven kan worden als partygame in de categorie Rocket League en consorten. Wij gingen met de game aan de slag en in deze review lees je wat wij van Ready at Dawn’s nieuwste game vinden.

Wat is De-formers?

De-formers is in alle opzichten een compleet andere game dan wat Ready at Dawn neergezet heeft met hun laatste titel, The Order: 1886. Zo is de game uitermate vrolijk, met de meest komische figuren die je kunt bedenken. Zo is er zelfs een figuur die lijkt op een mopshond. Deze figuren worden in de game Forms genoemd en zijn het beste te omschrijven als een soort blob. Deze Forms kies je alvorens je een 4 versus 4 match begint. Je hebt verschillende maps en modi beschikbaar en de game is een soort kruising tussen Rocket League en Twisted Metal met een vleugje Pixar.

https://youtu.be/KXUh-rZMK6w

De game kent geen singleplayer en je kunt dus alleen online spelen in multiplayer. Qua modi kun je kiezen uit Deathmatch (free-for-all), Team Deathmatch en Form Ball. Die laatste is letterlijk een Rocket League variant, alleen dan in de stijl van De-formers. De andere modi draaien meer om het vernietigen van de tegenspelers. Terwijl je al schietend over de map heen beweegt als een logge rottweiler met obesitas, dien je jouw tegenstanders te grijpen en weg te smijten. Dit klinkt relatief simpel, maar kan nog behoorlijk lastig zijn. Doordat je namelijk met blobs werkt en physics een groot onderdeel van de game vormen, is het toch een kwestie van handig worden hierin.

Er zijn verschillende classes met hun eigen Forms; de ene class richt zich bijvoorbeeld op snelheid, de ander op een makkelijkere besturing en de class Tank is bijvoorbeeld erg lastig voort te bewegen, maar wel uitermate krachtig. Afhankelijk van jouw favoriete speelstijl kies je een class die bij jou past; het aanpassen van je class aan teamgenoten is niet echt aan de orde. Niemand let hier namelijk echt op en iedereen kiest gewoon wat hij of zij het fijnste vindt, dus daar houdt de diepgang ongeveer bij op.

Grafisch top, maps gevarieerd, maar de fun ontbreekt een beetje

Grafisch ziet de game er behoorlijk goed uit en ook op de physics hebben we niets aan te merken. Beide zijn een knap staaltje werk van Ready at Dawn en de ervaring van de studio laat zich op dit gebied maar al te goed zien. De maps zijn daarnaast ook fantastisch vormgegeven en passen helemaal binnen de stijl van de game. Je ziet dat over de maps is nagedacht en de aankleding is tot in detail erg verzorgd. De game heeft dus in principe heel veel mee, maar jammer genoeg staat er ook een flinke tegenwind op De-formers.

De game classificeert zichzelf namelijk als een partygame, een beetje in de categorie Super Smash Bros. Wij merkten echter dat de game eigenlijk helemaal niet zo leuk is. Nu is het concept achter De-formers allesbehalve nieuw, maar dit zou in principe de pret niet mogen drukken. Toch frustreert de game meer dan dat je er plezier aan zal beleven. Neem bijvoorbeeld Form Ball. Rocket League heeft laten zien dat het simpele concept van een bal in een doel schieten op een ludieke manier erg leuk kan zijn. Of je dit nu met auto’s doet, soldaten of met echte voetbalspelers in FIFA; het is en blijft leuk en vermakelijk. In De-formers ontbreekt het echter aan momenten die dit zo leuk maken. Die epische moves uit Rocket League zie je namelijk niet terug in deze game.

Het gevoel dat iedereen maar wat doet, voert de boventoon en er lijkt ook niet echt controle te zijn over de bal. Zelden zie ik iemand in de vele matches die ik gespeeld heb een gigantisch mooie move maken. Het is meer een beetje aanklooien en dat is iets wat ontiegelijk snel gaat vervelen, zeker in een modus met competitieve opzet. De basis van de game lijkt gewoon niet geschikt te zijn voor wat ze willen doen, het werkt niet lekker en ‘het gevoel’ is er gewoon niet. Jammer genoeg is er ook niet echt iets wat dat kan veranderen, want zo steekt de game nu eenmaal in elkaar. Kortom, leuk idee, maar de uitvoering bewijst anders.

Gelimiteerd met ontzettend slechte servers

Het feit dat onze review wat later is dan de releasedatum is niet voor niets. De game kampt al sinds de release van 21 april 2017 met ontzettend vervelende server problemen. Het vinden van een match kan soms 5 tot 10 minuten duren en als je een beetje geluk hebt, kom je een match binnen gedurende de tijd dat je een bapao in de magnetron kon opwarmen. Dit haalt de flow uit de game en is tot op moment van schrijven nog steeds niet opgelost. Dat is niet bepaald een goed begin voor een game die zich puur op online gameplay focust.

Het concept van de game is op papier erg leuk, maar we gaven al aan dat het in praktijk wat minder goed uitpakt. Als de servers dan ook nog eens niet goed werken, dan krijgt de game veel tegenwind te verduren en dat is zonde. Bovendien is de content die je krijgt binnen de game wat ons betreft ook nog eens behoorlijk gelimiteerd. De game kent slechts een handjevol aan modi en dan is Form Ball ook nog eens een modus waar je relatief snel klaar mee bent. Dan hou je dus alleen Deathmatch en Team Deathmatch over, wat in de essentie eigenlijk hetzelfde is. Al met al dus erg weinig content wat ook nog eens niet bijster interessant is. Had de game meer modi gehad met bijvoorbeeld puzzels in Super Monkey Ball stijl, dan was het al een heel ander verhaal geweest.