Site icon PlaySense

Review: Pressure Overdrive

Review: Pressure Overdrive – Tegenwoordig komen er zoveel games uit, dat je af en toe titels tegenkomt in de PlayStation Store waar je nog nooit van gehoord hebt. Dit zijn vaak kleinere titels, waarbij de ontwikkelaar geen geld wil of kan besteden aan enige vorm van reclame. Deze games worden door veel gamers vaak meteen afgeschreven als ’troep’, maar dat is natuurlijk niet altijd het geval. Pressure Overdrive is zo’n kleine titel, waar maar weinig gamers van gehoord hebben. Is dit inderdaad troep of hebben we hier te maken met een ‘sleeper hit’?

Schijn bedriegt

Op het eerste gezicht lijkt het er op dat Pressure Overdrive een simpele racegame is, maar als je eenmaal begint zal je zien dat dit niet het geval is. Ja, je bent wel aan het racen, maar het spel mixt dit met een verticale shooter. De actie bekijk je van bovenaf en je krijgt een auto te besturen die je kunt uitbouwen tot een ware moordmachine. Je begint alleen met een simpele bolide en een simpel schietijzer. In elk level is het de bedoeling om zo snel mogelijk naar het einde te geraken en zoveel mogelijk vijanden neer te knallen. Hierdoor kun je gouden munten verdienen en die kun je weer gebruiken om je auto of wapen sterker te maken of te voorzien van allerlei snufjes om het vijanden moeilijker te maken.

Het opwaarderen van je wagen en wapens is ook echt nodig, want met schieten bouw je druk op. Wordt de druk te groot, dan kun je even niet je schietijzer afvuren en gaat je auto langzamer. Je kunt dus niet als een dolle om je heen blijven knallen. Door verschillende onderdelen op te waarderen, kun je zorgen dat je minder snel druk opbouwt en dus langer kunt schieten. Tevens zijn er extra mogelijkheden die je toe kan voegen aan je auto, zoals een boost en er zijn verschillende soorten wapens. De keuze is niet heel groot, maar iedereen kan zijn eigen ultieme bolide in elkaar knutselen. Tenminste als je genoeg geld hebt verdiend.

Niet wat je gewend bent

Van een verticale shooter ben je gewend dat je automatisch vliegt en je je dus alleen maar druk hoeft te maken over van links naar rechts bewegen. Met Pressure Overdrive is dat heel anders. Je hebt namelijk niet alleen de volledige controle over je wapen, maar ook over je scheurijzer. Je kunt dus stoppen, harder of zachter rijden en ook gewoon terugrijden. Je hebt bijgevolg veel manieren om kogels van vijanden te ontwijken. Toch moet je ervoor zorgen zo snel mogelijk naar het einde te komen, want zo behaal je de meeste punten en gouden munten.

Wat jij wil

Snelle actie vraagt om een goede besturing en gelukkig is dit in Pressure Overdrive het geval. Het spel maakt gebruik van het twin-stick shooter principe, dus je bestuurt je wagen met de linker analoge stick en je geweer met de rechter. De besturing voor zowel je auto als schietijzer is prima en ze reageren altijd op de manier zoals jij dat wil. Ook de framerate is stabiel, dus er staat je niets in de weg om zorgeloos alles aan gort te knallen. De snelle actie is erg leuk en biedt ook nog eens een aardige uitdaging, inclusief eindbazen. De laatstgenoemde zijn niet de ster van de show, maar zorgen wel voor een leuke onderbreking.

Slapstick

Het spel wordt ook af en toe onderbroken door cut-scènes. Pressure Overdrive heeft namelijk een heus verhaal. Nu stelt dat echt heel erg weinig voor – een slechterik heeft al het water gestolen en jij moet dat terugwinnen – , maar de tussenfilmpjes zijn alleraardigst gedaan. Ze doen heel erg denken aan ouderwetse slapsticks en zijn een leuk tussendoortje, ook al doet het het spel niet naar een hoger niveau tillen. Sterker nog, niemand zou ze gemist hebben als ze er niet in hadden gezeten. Een leuke extra dus, maar niet meer.

Dat is nou jammer

Pressure Overdrive heeft dus in principe alles in zich om goed te scoren, maar gaat op één cruciaal punt de mist in: variatie. Er zijn maar een klein handjevol verschillende werelden voorradig, die tezamen 40 levels met zich meenemen. In elke wereld lijken de levels alleen zo op elkaar dat je regelmatig het idee krijgt dat er wordt gerecycleerd. Ook qua vijanden is het allemaal vrij karig wat betreft diversiteit. Hierdoor wordt het spel toch vrij snel eentonig. Het haalt zo ook het herspelen van levels om een hogere score te behalen weg, want je krijgt al snel het idee dat je steeds hetzelfde aan het spelen bent.

Waar er ook maar half werk wordt geleverd, is in de coöpmodus. Deze is alleen lokaal te spelen. Dat is natuurlijk wel leuk, maar er zijn niet altijd vrienden/vriendinnen in de buurt die toevallig dezelfde game willen spelen als jij. Het is dan ook jammer dat een online functie niet wordt ondersteund. Een online modus waarin je meer punten moet zien te behalen dan je tegenstander had een goede toevoeging geweest en had de game een langere levensduur gegeven.