Review: Chocobo’s Mystery Dungeon EVERY BUDDY! – De Final Fantasy-reeks is wereldwijd bekend, maar er zijn ook titels uitgekomen waar veel gamers waarschijnlijk niet van gehoord hebben. Zo kwam in 2007 in Europa de spin-off Final Fantasy Fables: Chocobo Tales uit voor de Nintendo 3DS. Een jaar later kwam de game ook naar de Nintendo Wii als Final Fantasy Fables: Chocobo’s Dungeon. Deze Dungeon RPG werd vrij goed ontvangen door de pers, maar wist niet echt aan te slaan bij gamers. Square Enix wil het spel opnieuw onder de aandacht brengen en wel als remaster voor de Nintendo Switch en PlayStation 4. Zorgt dit er voor dat de game nu wel genoeg aandacht krijgt of is de houdbaarheidsdatum inmiddels verstreken?

Chocobo’s Mysterieuze Kerker Ieder Maatje

Zoals je al in de inleiding hebt kunnen lezen is Chocobo’s Mystery Dungeon EVERY BUDDY! een dungeon RPG. De game bestaat uit twee onderdelen: je komt terecht in verschillende kerkers met vele etages en daarbuiten word je geplaatst op een kleine map, waarin je in een dorp genaamd Lostime terecht komt. Hier kan je bijvoorbeeld inkopen doen in winkels en het verhaal wordt hier hoofdzakelijk uit de doeken gedaan, dat draait om het geheugenverlies van de inwoners. Op het eerste gezicht lijkt Chocobo’s Mystery Dungeon EVERY BUDDY! een game te zijn voor de wat jongere gamer. De visuele stijl is vrij kinderlijk en er wordt gebruik gemaakt van felle kleuren. De game is echter gericht op de wat ervaren speler, want het is een roguelike, inclusief de hoge moeilijkheidsgraad die daarmee gepaard gaat.

Vrienden voor het leven

Tijdens je bezoeken aan de kerkers kom je verschillende vijanden tegen die ieder weer hun sterke en zwakke kanten hebben. Iedere tegenstander heeft een element aan zich verbonden en die is weer zwak tegen een ander element. Zo is water zwak tegenover elektriciteit, maar juist sterk tegen vuur. Versla je vijanden, dan krijg je niet alleen XP, maar soms ook ‘Buddy Points’. Als je genoeg van deze punten verzameld hebt, dan wordt de desbetreffende vijand je vriend en kan hij je helpen. In elke kerker kan je één metgezel kiezen, dus hoe meer keuze aan vrienden je hebt, hoe beter je kansen zijn om de zwakheden van vijanden uit te buiten. Dit geeft de game tevens een Pokémon-achtige verzamelwoede. Je speelt ook steeds meer ‘Jobs’ vrij– zoals Black Mage, Thief en Knight – voor je eigen Chocobo en voordat je aan een kerker begint, kun je kiezen welke je wilt gebruiken. Je moet dus voordat je ten strijde trekt en tijdens je gevechten strategisch denken.

Nu is het jouw beurt

Het vechtsysteem in de kerkers is turn-based, maar eigenlijk geldt dat voor alles in deze omgevingen. De wereld om je heen reageert namelijk nadat jij een beweging hebt gemaakt. Zet je dus een stap, gebruik je een item of val je aan, dan reageert daarna iedereen die in de omgeving aanwezig is. De besturing is wel even wennen, want elk level bestaat uit een onzichtbaar raster. Je beweegt je dus ‘per vakje’, zodat daarna je omgeving aan zet is. Dit voelt wat onwennig aan in het begin, maar na enige tijd wen je hier wel aan. Waar je niet echt aan went is dat veel dingen heel erg omslachtig zijn, omdat het meerdere drukken op (verschillende) knoppen vereist. Het is jammer dat dit niet wat intuïtiever is gemaakt, want dat had het spel een stuk soepeler en vlotter laten verlopen.

Moeilijk

Gelukkig is het voor de rest wel leuk om de verschillende kerkers te trotseren, ook al zijn er genoeg games in het genre die beter zijn. Dit komt mede doordat je de game in coöp kan spelen met een vriend of vriendin, in plaats van een computergestuurde buddy, die niet heel slim is. Het spel schaamt zich er ook niet voor om je het vuur aan de schenen te leggen en je van je levensenergie te beroven als je als een kip zonder kop aan gaat vallen. Je moet echt je koppie erbij houden en weten wat en waarom je iets doet. Buiten dat je je levensenergie op peil moet houden, moet je er ook voor zorgen dat je geen honger krijgt. Zolang je nog voedsel in je maag hebt, krijg je bij elke stap levensenergie erbij en dat heb je zeker nodig, want aanvallen van vijanden zorgen voor grote schade. Ga je toch dood, dan zal je alle XP behouden die je verdiend hebt, maar wel verlies je alle items en het geld dat je verzameld hebt, en je kan weer opnieuw beginnen aan de desbetreffende kerker. Dit gegeven zorgt voor extra spanning bij de speler.

Eerlijkheid boven alles

Nu is het natuurlijk prima dat de moeilijkheidsgraad hoog ligt, maar dat moet niet kunstmatig of oneerlijk aanvoelen. Dat is met EVERY BUDDY! helaas soms wel het geval. Er zijn momenten waarop het spel besluit dat je dood móét gaan. Zo kan je bijvoorbeeld verschillende status ailments naar je hoofd geslingerd krijgen, terwijl je omringd bent door vijanden. Het enige wat je dan nog kan doen is het loodje leggen. Ook komt er vrij vaak geluk bij om de hoek kijken. Je bent voor een groot gedeelte afhankelijk van items om je levensenergie aan te vullen of je honger te stillen wil je alle etages van een kerker doorkruisen. Als de game je deze items weigert te geven, dan ga je het niet halen. Nu kan je deze items van tevoren kopen, maar als je al je geld verloren bent is dat niet meer mogelijk. Wel zijn er checkpoints na elke 10 etages, maar het is op zichzelf al een hele klus om deze te halen.

Prijzig

De game is ondanks wat tekortkomingen toch best leuk om te spelen, maar we hebben hier wel te maken met een remaster. Je moet er €39,99 voor neertellen en dan mag je toch wel wat verwachten. Square Enix heeft het zich er alleen heel erg gemakkelijk vanaf gebracht. De user interface is een beetje aangepast en qua graphics is alleen de resolutie opgeschroefd en daar blijft het bij. Het is leuk dat het spel er nu wat scherper uitziet, maar de textures hebben nog steeds een lage resolutie. Voor de gevraagde prijs hadden deze scherper mogen zijn en de personages hadden ook wel aangepakt mogen worden, zodat ze wat moderner zouden ogen. Nu zie je namelijk dat ze uit weinig polygonen zijn opgebouwd. Als de game €20, hooguit €25 euro had gekost, dan was dat nog wel goed te praten. Nu dus niet.

Lekker lui

Wat ook erg jammer is, is dat de laadtijden nog vrij lang zijn. Chocobo’s Mystery Dungeon is een spel uit 2007/2008 die simpele graphics heeft en kleine levels, dus dit zou niet zo lang mogen duren als nu het geval is. Het zijn geen tientallen seconden, maar het klopt gewoon niet met wat je te spelen krijgt. Daar komt ook nog eens bij dat er veel laadmomenten zijn, dus je zal veel en te lang naar laadschermen zitten te kijken. Dit en de eerder genoemde graphics zijn toch onderdelen waarvan je verwacht dat deze – indien mogelijk – aan worden gepakt in een remaster. Het had Chocobo’s Mystery Dungeon EVERY BUDDY! nog steeds niet de mooiste game ooit gemaakt, maar het had spelers in ieder geval het idee gegeven dat er echt werk van de titel is gemaakt. Nu is het gewoon een luie remaster die te duur is.

Conclusie

Chocobo’s Mystery Dungeon EVERY BUDDY! is – ondanks zijn leeftijd – als game best aardig. De besturing is wat omslachtig en de game voelt niet altijd even eerlijk aan, maar de gameplay is vrij diepgaand en leuk. De uitdagende moeilijkheidsgraad zorgt er tevens voor dat je constant op de proef wordt gesteld en je kan met een vriend of vriendin in coöp spelen. Als remaster pakt de game een stuk negatiever uit. Alleen de resolutie is opgeschroefd en de user interface is een klein beetje aangepast en daar blijft het bij. Om voor een game uit 2007/2008 €39,99 te vragen waar weinig extra aandacht aan is gegeven, is simpelweg te veel.

Pluspunten

  • Diepgaande gameplay
  • Uitdagende moeilijkheidsgraad
  • Veel monsters die je kan verzamelen
  • Coöp-modus voor twee spelers

Minpunten

  • Voelt soms oneerlijk aan
  • Luie remaster
  • Te prijzig voor hetgeen je krijgt
  • Laadtijden nog verrassend lang

6.0