Review: MLB The Show 20

Review: MLB The Show 20 – Gamers die ook liefhebber van honkbal zijn, waren de laatste jaren altijd verplicht om een PlayStation-console aan te schaffen. Er zijn wel wat arcade honkbalgames op andere platformen verschenen, maar de PlayStation was het enige platform waarop een simulatie van deze sport uitkwam. Dat gaat volgend jaar veranderen, want dan is de exclusiviteit ten einde en zal franchise ook op andere consoles verschijnen. MLB The Show 20 is dus het laatste deel dat alleen op de PlayStation te spelen is. Heeft dit er voor gezorgd dat de ontwikkelaar niet voluit is gegaan, omdat er volgend jaar toch een groter publiek wordt aangesproken? Of wordt alles uit de kast gehaald om het einde van de exclusiviteit feestelijk af te sluiten? Wij onderzochten het.

De keuze is reuze

MLB The Show staat er om bekend dat je heel veel dingen kan aanpassen en dat is niet anders in het nieuwste deel. Zo zijn er bijvoorbeeld de standaard moeilijkheidsgraden waar je uit kan kiezen, maar je kan ook je eigen moeilijkheidsgraad maken door middel van vele sliders aan te passen. Zo kan je bijvoorbeeld het percentage dat je raak slaat aanpassen en hoe vaak een pitcher een strike gooit. Daarbuiten bepaal je ook zelf wat voor besturing je wilt gebruiken. Zo kan je gebruik maken van de actieknoppen, maar je kan de game ook met de analoge stick spelen. Als je liever een combinatie hiervan wil, dan is dat ook mogelijk. Voor elk gedeelte van het honkbal bepaal je dus zelf hoe de besturing werkt, wat een erg prettige feature is.

Het aanpassen is met MLB The Show 20 nog verder opgeschroefd, want het is nu ook mogelijk om in de Franchise modus je eigen team te maken met zijn eigen unieke logo en outfits. Het is alleen jammer dat de ontwikkelaar niet nog een stapje verder is gegaan en je de mogelijkheid geeft om eigen stadions te maken. De huidige mogelijkheden geven het idee dat er wel wat progressie is geboekt, maar dat men nog niet ‘all out’ is gegaan. Het betreft hier natuurlijk maar een klein onderdeel van de game, maar als je verder gaat kijken dan zie je dat overal hetzelfde op van toepassing is: het is verbeterd tegenover het vorige deel, maar echte grote stappen zijn er niet gemaakt. Begrijp me niet verkeerd, het spel speelt heerlijk weg en alles gaat net wat soepeler dan in het vorige deel, maar het wordt tijd dat er echt iets significants gedaan wordt met de serie wil het boven zichzelf uitstijgen.

Opvallende verbeteringen

Als we kijken naar de veranderingen die het meest in het oog springen, dan geldt dat onder andere voor de gameplay. Dit is vooral te zien bij spelers die in het ‘outfield’ staan. Zij reageerden voorheen niet bepaald soepel en dat is nu wel anders. Het voelt nu beter aan en er wordt tevens beter weergegeven wat het traject van een bal zal zijn en of deze moeilijk vangbaar is of niet. Je kan zo een betere keuze maken of je vol voor de bal gaat – met het risico dat je deze mist en meerdere runs opgeeft – of dat je op safe speelt en de bal eerst laat stuiteren, zodat je wel een hit opgeeft, maar wellicht een run voorkomt. Dit is een toffe toevoeging – waar fans al geruime tijd om vragen – maar het verandert de totale ervaring van de game verder niet. Dit geldt ook voor de nieuwe meter bij het gooien van de bal als je in het veld staat en de nieuwe indicatie voor als je de bal perfect slaat. Het speelt allemaal net even wat lekkerder dan voorheen, maar laat je niet achteroverslaan van verbazing.

Dan hebben we natuurlijk de aangeboden content van MLB The Show 20 nog. De game zit echt tot de nok toe vol met verschillende modi en nu zijn er ook weer nieuwe modi binnen een modus gestopt, dus je hebt echt meer dan genoeg om te doen. De eerder aangehaalde Franchise modus is op zichzelf al goed voor meer dan honderden uren aan gameplay. Dan is er ook nog de erg leuke Road to the Show modus, waarin je een eigen gemaakt personage volgt hoe hij zich opwerkt naar de grootste honkbalcompetitie van Amerika. Dit gaat gepaard met een erg leuk RPG-achtig systeem, die je opdrachten geeft tijdens wedstrijden om extra ervaringspunten mee te scoren. Als je je skills wil testen tegen andere spelers, dan kan je dat vanzelfsprekend online doen. Daarbij is een veel gevraagde feature eindelijk toegevoegd: custom league. Een goede toevoeging, maar het mist nog wel wat vlees op de botten; wellicht dat dit verder uitgediept wordt in het volgende deel.

Erg indrukwekkend

Op grafisch gebied hoef je niet bang te zijn dat er wat meer aandacht aan besteed had mogen worden, want de game weet op dit vlak echt prima te scoren. De verschillende atleten worden uitstekend weergegeven en zijn levensecht geanimeerd. Vooral tijdens herhalingen is goed te zien dat er gigantisch veel frames aan animatie in de diverse bewegingen gaan. Dat is echt een ware lust voor het oog. Sowieso is MLB The Show als totaalpakket indrukwekkend. Het is simpelweg de beste honkbalgame die er op de markt is. Maar doordat het eerdere delen opvolgt, kent het vooral wat kleinere verbeteringen ten opzichte van het vorige deel. Het gevolg is dat het verzuimt om echt indrukwekkende vernieuwingen door te voeren. Dat is een lastige opgave, omdat er al zoveel in de game zit. De vraag die dan ontstaat is of het niet beter is om om de twee jaar een nieuw deel op de markt te zetten?

Microtransacties

Het gevreesde woord ‘microtransacties’ is op MLB The Show 20 nog van toepassing, want die zijn niet verdwenen. Je kan nog steeds echt geld gebruiken om daarmee pakketjes te kopen voor de online modus die te vergelijken valt met Ultimate Team van FIFA. Hierbij moet wel gezegd worden dat je de desbetreffende valuta die je krijgt ook in-game kunt verdienen en dat je deze punten in aardige hoeveelheden krijgt. Het is geen ‘grind’ om punten bij elkaar te sprokkelen, waardoor het de game aan een echte microtransactie push ontbreekt. Met andere woorden: de balans is op orde, hoewel we microtransacties liever helemaal niet zien. Desalniettemin houdt de ontwikkelaar het eerlijk.