Review | Lost Judgment

Review | Lost Judgment – Ryu Ga Gotoku Studio heeft zichzelf de afgelopen jaren absoluut op de kaart weten te zetten. Nagenoeg elk jaar hebben we wel een nieuwe game uit de stallen van deze studio mogen verwelkomen. Maar de Yakuza-games zijn niet het enige waar deze studio goed voor is. Zo werken zij nu ook aan de Super Monkey Ball-serie van SEGA en ze hebben hun steentje bijgedragen aan Virtua Fighter 5: Ultimate Showdown. Nu gaan ze echter weer terug naar hetgeen waar ze bekend door zijn geworden: een fantastisch verhaal vertellen verpakt in een actie-avontuur met gigantisch veel content om jouw tijd te doden. Maar in plaats van een vervolg op Yakuza krijgen we nu een vervolg op Judgment, een spin-off in het Yakuza universum die steeds meer zijn eigen gezicht krijgt.

Yagami back on the case

Nadat Yagami in het eerste deel Kamurocho zo goed als schoon heeft geveegd, hebben hij en Kaito nog maar weinig zaken om aan te werken. Een telefoontje van een oude bekende biedt soelaas wanneer Yagami te horen krijgt dat Sugiura en Tsukumo een eigen detectivebureau zijn gestart nadat ze geïnspireerd zijn geraakt door Yagami. Dit detectivebureau bevindt zich nergens anders dan in Yokohama, waar we ook ons laatste Yakuza-avontuur hebben beleefd met Ichiban. Wat begint met een aantal pestkoppen op Seiryo High School ontmaskeren, blijkt al snel groter te zijn. Er verschuilt zich meer in de school dan op het eerste gezicht lijkt.

In relatie staat een man genaamd Ehara, eens een politieagent en nu een veroordeelde viezerik voor het betasten van een vrouw in de trein. Tijdens de uitspraak in de rechtszaal lijkt hij echter een aanwijzing te geven voor zijn betrokkenheid bij een moord, waarvan het lichaam die dag tevoorschijn is gekomen. Dit lichaam is van Mikoshiba, een leraar in opleiding op Seiryo High School, die zelf daar ook in de klas heeft gezeten. Ehara heeft Mikoshiba altijd verweten zijn zoon tot zelfmoord te hebben gedreven door zijn gepest. Mikoshiba is daar echter van vrijgesproken, dus het motief van Ehara lijkt duidelijk. Maar toch denkt Yagami dat er mogelijk nog wat anders achter zit, gezien de lerares én mentor van Mikoshiba meer lijkt te weten over wat er heeft gespeeld.

Upgrades

Yagami is nog steeds de vechtersbaas die we ons uit het eerste deel kunnen herinneren, maar hij heeft ook wat nieuwe trucjes die je vrijspeelt door het verzamelen van skill points. Deze kan jij dan weer investeren in een vechtstijl naar jouw keuze. Yagami heeft wederom drie vechtstijlen tot zijn beschikking: Tiger, Crane en Snake. Tiger voor het harde beukwerk, perfect voor één tegen één gevechten, Crane om grotere groepen sneller uit te schakelen en Snake voor snelle aanvallen en het ontwapenen van vijanden, mochten deze besluiten jou met een knuppel of een mes te lijf te gaan. Zoals we gewend zijn van een Ryu Ga Gotoku game, zit het vechtsysteem gewoon weer lekker strak in elkaar en voelt het heerlijk om speciale aanvallen uit te voeren.

Het vechtsysteem is dus weer wat gefinetuned, maar waarin we pas échte vooruitgang merken is in de specifieke detective skills die Yagami tot zijn beschikking heeft. De stealth gedeeltes zijn deze keer véél beter uitgewerkt en over nagedacht. Yagami kan zich achter veel meer objecten verschuilen wanneer je iemand moet volgen, maar ook als je ergens ongezien doorheen moet heeft Yagami nieuwe afleidingsmanoeuvres. Naast het gooien van een muntje, kan je nu bijvoorbeeld ook vijanden tijdelijk verblinden middels een rookbom, een creatie die Tsukumo voor je in elkaar heeft gezet. Ook kan je de hulp inroepen van jouw schattige viervoeter, een Shiba Inu die de naam Detective Dog heeft gekregen.

Nóg meer te doen

Als Yagami zijn onderzoek wil blijven voortzetten op de school, kan hij daar niet zomaar als vreemdeling rondlopen. Daarom besluit Yagami de nieuwe adviseur te worden van de Mystery Research Club op Seiryu High School. Zo heeft hij de perfecte dekmantel om op onderzoek te gaan op de school en te gaan en staan waar hij maar wil. Maar de leerlingen geven niet zomaar alle informatie prijs, dus Yagami zal ieders vertrouwen moeten zien te winnen door diverse clubs op de school uit de brand te helpen. Bijvoorbeeld de dansclub, die hem aanzien voor een professioneel danser door zijn kung-fu moves. Dit resulteert dan weer in een ritmische minigame die je zal moeten perfectioneren om te zorgen dat de meiden van de club doorgaan naar de kampioenschappen.

Naast de zogenoemde School Stories, hebben we ook nog de reguliere Side Cases zoals we die gewend zijn. Dat zijn ook weer ruim veertig verhalen en mysteries die Yagami kan ontrafelen. Deze zijn weliswaar optioneel, maar bieden zo veel extra aan verhaal en gameplay, dat je deze gewoonweg niet wilt overslaan. Bovendien krijg je voor het voltooien van zowel de School Stories als de Side Cases natuurlijk geld en de eerder genoemde skillpoints. Als je het jezelf makkelijker wilt maken om door het reguliere verhaal heen te spelen, is het aan te raden om tussendoor sowieso een aantal van deze te voltooien.

Geen zorgen, de bekende minigames zijn natuurlijk ook weer van de partij. Zo kunnen we ons in Club SEGA deze keer vermaken met onder andere Space Harrier, Super Hang-On en met Virtua Fighter 5: Final Showdown. Ook maken minigames van Yakuza: Like a Dragon hun terugkeer. Zo kan je opnieuw naar het Mirai Batting Center om jouw skills in honkbal te testen, een potje mahjong spelen of andere gok-activiteiten verrichten. Ook fijn om te weten is dat Yagami zich nu veel makkelijker door de stad kan bewegen door middel van een skateboard. En datzelfde skateboard heeft natuurlijk ook zijn eigen minigame gekregen in de vorm van een racegame.

Optimaal, maar niet revolutionair

Toen we ten tijde van Yakuza 6 voor het eerst in aanraking kwamen met de Dragon Engine, waren we behoorlijk onder de indruk, maar we beseffen ons ook hoe snel de tijd voorbij vliegt. Wij speelden Yakuza 6 pas in 2018, maar in Japan was de game al sinds 2016 verkrijgbaar. Kortom: de engine van Lost Judgment is inmiddels vijf jaar oud en dat beginnen we nu wel te zien. Op de PlayStation 5 ziet de game er weliswaar goed uit, beter dan de games op de PlayStation 4, maar echt grensverleggende verschillen zijn er ook weer niet. Ook waren bepaalde character models van beduidend lagere kwaliteit dan Yagami en andere hoofdrolspelers. Nu is dit meestal wel het geval, maar ook belangrijke personage uit het vorige deel die nu in Lost Judgment een bijrolletje hebben lijken hieronder te lijden. Waarom heeft het team niet gewoon de modellen uit het vorige deel gebruikt?

Op de PlayStation 5 krijgen we twee grafische opties voorgeschoteld: prioriteit op resolutie of op framerate. De eerstgenoemde zorgt ervoor dat de game te allen tijde op 4K draait met een framerate van 30fps, terwijl de laatstgenoemde ervoor zorgt dat de game consistent op 60fps blijft draaien, maar daarbij soms wel de resolutie verlaagd. Wij hebben voornamelijk op de laatstgenoemde gespeeld en moeten zeggen dat wij niks van het kwaliteitsverschil hebben gemerkt. Verder kent de DualSense wat unieke functies in Lost Judgment. We merkten voornamelijk dat de haptische feedback goed werd benut. Wanneer Yagami’s telefoon afgaat, voelt het echt alsof een telefoon trilt, maar ook bij de dansclub merk je dat de DualSense meetrilt op de maat van de muziek.

Geluidstechnisch is Lost Judgment ook weer prima voorzien. De originele Japanse stemmen, maar ook de Engelse stemmen zijn beide wederom van hoge kwaliteit. Ryu Ga Gotoku Studio slaat wat dat betreft de laatste jaren continu een homerun. Dit geldt overigens ook voor de muziek. Je merkt aan de muziek al een beetje wat je te wachten staat. Onheilspellende deuntjes beginnen precies op de juiste momenten te spelen net zoals de wat spannendere, drukkende nummers die jou ook duidelijk een gevoel geven dat tijd absoluut belangrijk is. Geluid kan veel doen met een game en Lost Judgment heeft het wat dat betreft ook weer goed gedaan.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One en Xbox Series X|S.