Review | Insurgency: Sandstorm – Shooters heb je in allerlei soorten en maten, waarbij een gedeelte realisme echt tracht na te streven. Iedere ontwikkelaar heeft echter zijn eigen interpretatie van realisme, wat vaak gemengd wordt met secundaire elementen om het voor de speler boeiend te houden. Dat levert met enige regelmaat blockbusters op. Niet voor niets zijn er meerdere shooters die tot de grootste franchises ter wereld behoren, maar als je dat aan een marinier voorlegt om te kijken of het realistisch is… krijg je hoongelach. Voor echt realistische shooters moet je wat verder kijken en een van de opties die je dan tegenkomt is Insurgency: Sandstorm.

Speel samen

Zoals in de inleiding al aangegeven betreft het hier een shooter die mikt op realisme. Het is ook een titel die voor een mid-price (€ 39,99) in de winkels ligt, waardoor je de verwachting van het aanbod qua content enigszins moet bijstellen. Realistische wapens en gameplay is wat het uitgangspunt is en de beschikbare modi zijn daar als het ware omheen gebouwd. Zo kent de game geen singleplayer campagne, aangezien het uitsluitend op coöp en multiplayer is gericht. Daarin tref je dan wat verschillende varianten en een reeks van maps waarop gespeeld wordt. Dit alles vanuit een tactisch oogpunt, die – eerlijk is eerlijk – dichterbij oorlogsvoering komt in puurste vorm dan de Call of Duty’s en Battlefields van deze wereld.

Je kunt de game op verschillende manieren spelen. Zo kun je samen een team met vrienden vormen, waarbij het doel op een map is om van punt naar punt te gaan en deze in te nemen. Als je alle punten bereikt hebt, dan win je de ronde. De AI zal het je echter lastig maken, want hoewel ze niet altijd even snugger zijn, schieten ze wel met scherp. Het aantal spawns is wat dat betreft ook beperkt, zeker als je een gebied aan het innemen bent. Vind je dan de dood, dan zul je moeten wachten totdat de opdracht voltooid is. Dit zorgt dus voor spanning in de gameplay, zeker als er nog maar één speler over is terwijl er tientallen vijanden op afkomen.

Interessant in de gameplay – zowel in coöp als multiplayer opzicht – is dat de game je niet toelaat om als een einzelgänger rond te lopen en achter de vijandelijke linie te komen. De game geeft dan aan dat je in ‘verboden’ gebied bent en je kunt dan niet vuren. Niet per se realistisch, maar zo’n situatie is in veel oorlogsgebieden sowieso niet realistisch dus dat sluit weer netjes aan op het doel van de ontwikkelaar. Dit maakt ook dat de gevechten best wel geconcentreerd zijn op een bepaalde plek en dat kan behoorlijk heftig zijn dankzij het imposante geluid dat je overal om je heen hoort. Een nadeel is wel dat het geluid enkel horizontaal geduid wordt en niet verticaal, waardoor je soms in verwarring bent als er geschoten wordt terwijl dat een verdieping hoger of lager is.

Maar genoeg daarover, terug naar wat je kan doen in de game. In coöp verschillende objectives afwerken is een van de opties, maar ook kun je op alle maps terecht in een Survival modus, waarin het zaak is om te overleven. Daarnaast zijn er nog hardcore varianten beschikbaar, die je in feite wat strippen van mogelijkheden en vijanden sterker maken. Het is niet heel uitgebreid, maar dankzij de variatie in maps kan je je er goed mee vermaken. Het is aan te raden het in coöp te spelen, aangezien dat een stuk gezelliger is. Hier komt ook het tactische element in naar voren, gezien je goed moet samenwerken. Maar als er niemand beschikbaar is, dan kan je eventueel nog met de AI samenspelen. Die benaderd situaties op een vrij tactische wijze en je kan ze ook enigszins aansturen.

Eindelijk op de consoles

Insurgency: Sandstorm mag voor consolegamers misschien als een nieuwe titel klinken, dat is het niet. De game verscheen namelijk in 2018 al voor de computer, maar heeft nu pas zijn weg naar de last-gen consoles gevonden. Dit maakt dat we een beetje laat op het feestje zijn, maar er is altijd een mooi spreekwoord dat je op dit soort situaties los kan laten: beter laat dan nooit. Dat het een wat oudere game betreft die enkel voor de vorige generatie consoles uitkomt is in bepaalde zin een beetje een gemiste kans. Had de titel dan ook gelijk geoptimaliseerd voor de nieuwe systemen, want dat is gelijk een punt waar we over vallen.

Het valt namelijk gelijk op dat de game er allesbehalve indrukwekkend uitziet. Het is grafisch van een zeer matig niveau en eerlijkheid gebied me te zeggen dat er zelfs PlayStation 3 games zijn die met meer details komen. Dat is een wat pijnlijke constatering, want hoewel het visueel voor de gameplay allemaal functioneel is, is het even slikken als je de game voor het eerst opstart. Het is allemaal heel rechttoe rechtaan wat de verschillende omgevingen betreft met een standaard aankleding van brokstukken, voertuigen, struiken en meer. Details hoef je verder niet te verwachten en dat is jammer.

De resolutie is netjes 4K, waardoor het er op zich gewoon strak uitziet, ware het niet dat de maps erg kaal zijn vanwege een totaal gebrek aan details. Ook de textures zijn ongeveer een decennium oud en dat is een enorme stap terug tegenover hetgeen we anno 2021 gewend zijn. Sterker nog, al was deze game in 2018 uitgekomen gelijktijdig met de pc release, dan hadden we dezelfde opmerkingen kunnen maken. Verwacht je dus niet aan een grafisch wonder, want het is gewoonweg geen mooie game. Dat is een domper, maar dat maakt uiteindelijk voor de gameplay zelf niet zo heel veel uit, want dat is waar de nadruk in Insurgency: Sandstorm op ligt, en daar is het een stuk beter mee gesteld.

Speel bedachtzaam

Als je snelle shooters gewend bent, dan moet je rekening houden met een flinke stap terug. Insurgency: Sandstorm is namelijk een relatief trage shooter, waarbij overal gevaar loert. Het is dan ook zaak om juist met je team op te trekken en een tactische benadering toe te passen bij het aanvallen van bijvoorbeeld een gebouw. Neem ook je tijd en speel zowel behoed- als bedachtzaam, zodat je de grootste kans van slagen hebt. Het punt is namelijk dat de vijanden behoorlijk scherp schieten en je relatief weinig kan hebben, zoals het hoort in werkelijkheid. Dit geeft een meer ‘gevecht op leven en dood’ gevoel, maar soms gooit de AI wel wat roet in het eten. Die blijkt namelijk wat wisselvallig te zijn.

Zo schieten ze soms van grote afstand in één keer raak en op andere momenten staan ze naast je hun geweer te legen zonder je ook maar een keer te raken. Verder wil de AI, zowel teamgenoten als tegenstanders, nog weleens wat rare looproutes nemen of achter objecten blijven haken. Dat verstoort toch enigszins de immersie en dat toont ook aan dat Insurgency: Sandstorm niet met het grootste budget gemaakt is. Een minpunt die best wat impact op de ervaring kan hebben en dat is jammer. Net zoals dat het er visueel allemaal wel een stuk mooier uit had mogen zien, wat eveneens een gemiste kans is. Keerzijde is wel dat je de actie in een soepele 60fps beleeft. Vrij belangrijk voor een shooter als deze.

Fijne community

Als je niet met een wat wisselvallige AI geconfronteerd wilt worden, is er altijd nog een multiplayer. Die speel je eveneens op dezelfde reeks maps als die je in de coöp modus treft en hierin kun je het in Team Deathmatch tegen elkaar opnemen. Ook is Domination beschikbaar en dat weer in varianten, waarbij spawns bijvoorbeeld uitgeschakeld zijn tot een objective is ingenomen. Het is qua modi niet heel uitgebreid, maar met de beschikbare maps is het voldoende om je een lange tijd bezig te houden. Belangrijk is ook om te weten dat de multiplayer erg traag gaat, omdat je snel de dood vindt en de game absoluut niet aanstuurt op ‘run & gun’. Daarnaast heb je zelf invloed op hoe vlot je beweegt, want je kunt de diverse wapens die de game rijk is voorzien van allerlei attachements. Dit heeft weer impact op het gewicht van jou als soldaat, wat dus invloed op je mobiliteit heeft.

Wat vooral opvalt is de relaxte vibe waarop de multiplayer gespeeld wordt. Het is meer tactisch van aard en elkaar helpen, dan wel goed communiceren is van groot belang. De spelers die we online zijn tegengekomen communiceren over het algemeen ook vrij veel via het open chatkanaal, wat het teamgevoel dus versterkt. Gezien de aard van de game heb je ook te maken met meer serieuze spelers die fatsoenlijk met elkaar omgaan. En zie hier, de community van Insurgency: Sandstorm die erg prettig aanvoelt. Ook als nieuwkomer voel je je gelijk welkom en dat is iets wat tegenwoordig toch wel een zeldzaamheid in het genre is.

Gereviewd op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One en pc.

Conclusie

Insurgency: Sandstorm is een shooter die leunt op het realisme. Verwacht dus veel specifieke details bij de wapens in terugslag, mobiliteit en meer. Dit alles kun je via de attachments voor elke pot tweaken, waardoor je als team een goede samenstelling kan maken voor de strijd. Die strijd doe je tegen anderen online of offline tegen bots en in beide gevallen is het een plezierige aangelegenheid. Het gaat allemaal erg traag, maar dat sluit naadloos aan op het realisme dat men tracht na te streven. Waar de game echter tekort in wordt gedaan is de visuele kwaliteit, want grafisch is het echt heel erg ondermaats en zelfs ouderwets. Ook de AI is wat wisselvallig en de audio is niet altijd even correct, wat voor verwarring zorgt. Dat gezegd hebbende, Insurgency: Sandstorm is niet de vervanger van de snelle shooters van nu, maar vooral een mooi alternatief voor de gamers die naar een mee serieuze shooter op zoek zijn.

Pluspunten

  • Variatie in maps
  • Tof in coöp
  • Fijne community
  • Leuke multiplayer
  • Realistische gameplay

Minpunten

  • Grafische ver onder de maat
  • Wisselvallige AI
  • Geluid niet altijd even correct

7.0