Review | ELEX II

Review | ELEX II – Piranha Bytes wist met Gothic en diens vervolg begin 2000 op de pc goed te scoren, maar het derde deel in de RPG-serie wist geen potten te breken. Toen de Duitse ontwikkelaar de overstap naar consoles maakte, werd het er niet beter op. Dit kwam vooral doordat de games die zij maakten vaak op veel fronten een generatie achterliepen en er daardoor verouderd uitzagen en speelden. Met ELEX was dit niet anders en daar kwam ook nog eens bij dat het spel kampte met vele technische problemen. Net als met de Risen-serie is er ondanks de lauwe receptie gewoon een nieuw deel gemaakt. Waarschijnlijk in de hoop dat de Duitse ontwikkelaar de gloriedagen van Gothic weer kan doen herleven.

Doe geen moeite

Piranha Bytes heeft het zich qua verhaal in ieder geval niet al te moeilijk gemaakt. In het eerste deel speelde je als Jax en vocht je tegen een groot kwaad op de planeet Magalan om te strijden om ELEX, een goedje dat je extra krachtig kan maken. Buiten het vechten tegen de vijand moest je je ook mengen in conflicten tussen verschillende facties. In plaats van met het tweede deel iets origineler uit de hoek te komen, heeft de Duitse ontwikkelaar voor de makkelijkste weg gekozen. Ze hebben simpelweg het verhaal van het eerste deel gekopieerd, alleen nu met een andere vijand en een aantal jaar later.

Niet wat je verwacht

Op het gebied van gameplay worden er ook geen originele dingen gedaan. Het spel wordt weergegeven in een third-person perspectief en je bent hoofdzakelijk bezig met vechten en gesprekken voeren met diverse personages in een wereld, waar je kunt gaan en staan waar je maar wilt. Je krijgt verschillende opdrachten te volbrengen en tijdens je avontuur ook zijmissies gepresenteerd. Je kan daarnaast je held natuurlijk upgraden en oplevelen, om zo de moeilijkste opdrachten tot een goed eind te brengen. Het vervolg op ELEX is dus een vrij standaard open wereld RPG, maar dit hoeft geen probleem te zijn als de game je verder prima weet te vermaken. Dat doet het spel van Piranha Bytes op een zeker niveau wel degelijk, maar er zitten toch wat haken en ogen aan.

Als je ELEX II – versie 1.03 – begint te spelen, dan word je niet heel blij met wat je te zien krijgt. Het beeld is weliswaar superscherp met een resolutie die dicht tegen of exact 4K haalt, maar de framerate valt op een negatieve manier op. Afhankelijk van de omgeving zit die ongeveer tussen de 30 en 50 frames per seconde als je recht voor je kijkt en de 60 wordt aangetikt als je de lucht of grond bekijkt. Aangezien je in de game voor het allergrootste deel recht voor je snufferd kijkt, moet je het dus doen met een niet optimale framerate. Er is ook maar één grafische modus aanwezig, dus je zit hier aan vast. Wat sowieso in het oog springt, is dat er veel screen-tearing is. Beiden zorgen dus voor een rommelig en onrustig beeld.

Als je positief bent ingesteld en aanvaardt dat screen-tearing en een onstabiele framerate onderdeel van het spel zijn, dan word je instelling nog een keer op de proef gesteld. Als je de eerste gevechten aangaat, merk je dat deze stroef verlopen. Het aanvallen en verdedigen met de mix van ouderwetse en moderne mêlee wapens en schietijzers werkt daarom niet lekker. Je personage reageert traag op je commando’s en dat is vooral een probleem bij het ontwijken van inkomende aanvallen. Hier valt natuurlijk aan te wennen, omdat je na enige tijd weet hoe je je moet aanpassen om toch nog iets van lol uit het knokken te halen, maar het is verre van ideaal. Het is duidelijk het zwakste onderdeel van ELEX II en dat is zonde, want dit onderdeel beslaat een groot gedeelte van je avontuur.

De slechte eerste indruk van ELEX II slaat in de eerste uurtjes ook niet om. De wereld zelf en het hoofdpersonage zien er aardig tot goed uit, maar andere figuren die je tegenkomt zien er soms wat vreemd uit. Gezichten kunnen wat misvormd ogen en de animaties van de NPC’s zijn vrij houterig en doen denken aan twee generaties terug. Het meest vreemde en storende gebeurt wanneer je de map gaat bekijken; dan kakt de framerate wel heel erg in. Als de 10 frames per seconde worden gehaald, dan is dat veel. Waarom dit zo is, is een raadsel, want het is een simpele platte 2D map. Je gebruikt dit veel, dus het is heel erg irritant steeds weer een zwaar stotterende map te moeten gebruiken.

Geduld wordt beloond

Het is te begrijpen dat de eerder genoemde punten voor sommige gamers een reden kunnen vormen om ELEX II na een paar uurtjes af te schrijven. Toch loont het om de game de tijd te geven. Waar je eerst met een chagrijnig gezicht zal zitten, zal dat op een gegeven moment toch langzaam veranderen in een lichte glimlach en dan neem je de minpunten voor lief. Dit komt ten eerste door de wereld waarin het avontuur zich afspeelt. Er is regelmatig wat in de verte te zien dat je nieuwsgierig maakt en er zijn ook aardig wat ‘easter eggs’ te vinden, met grappige knipogen naar andere games of media. Magalan nodigt uit tot onderzoeken en dat is heel tof.

Gaandeweg zal je ook merken dat de vele missies en zijmissies – die goed zijn voor tientallen uren gameplay – voor het grootse deel gewoon een leuke bezigheid zijn. Natuurlijk zullen deze voornamelijk bestaan uit veelvuldig vechten, maar je zal ook vriendschappen met facties moeten zien te onderhouden of, als je daarvoor kiest, iemand tegen je in het harnas jagen. Tevens zal je op zoek moeten gaan naar personen die je kunnen helpen tijdens het avontuur. Je bent in ieder geval niet constant hetzelfde aan het doen en dat komt het speelplezier ten goede. Er zitten wel wat opdrachten tussen die een beetje als opvulling aanvoelen, omdat je dan bijvoorbeeld veelvuldig van hot naar her wordt gestuurd zonder dat je iets belangrijks doet, maar deze zijn gelukkig zwaar in de minderheid.

Wat de missies ook leuk maakt, is dat je in contact komt met verschillende personages. Zoals je al eerder kon lezen, kunnen deze er soms een beetje vreemd uitzien, maar ze hebben wel elk hun eigen – soms grappig aangedikte – persoonlijkheid. De dialogen zijn niet altijd even goed geschreven en de voice-acting is niet overal even sterk, maar de eigen identiteit van elk figuur maakt dit ruimschoots goed. Wat wel een beetje jammer is, is dat er niet wordt aangegeven of een (zij)missie nog te hoog gegrepen is voor het level dat je personage op dat moment heeft. Je kan daardoor al even bezig zijn met een opdracht om deze toch weer af te moeten breken, omdat je een vijand tegenkomt die je met één klap uitschakelt.

Niets staat je in de weg

Wat de game in één klap een positieve wending geeft, is het gebruik van een ‘jet pack’. Deze krijg je al snel nadat je aan je avontuur begonnen bent. Je kan hiermee voor korte tijd even vliegen en dat is echt ideaal. Als je meer open wereld RPG’s hebt gespeeld, dan ben je waarschijnlijk wel bekend met het fenomeen dat je soms flink om moet lopen om bij een bepaald punt te komen, omdat er wat bergen of gebouwen in de weg staan. In ELEX II is dat negen van de tien keer geen probleem, omdat de jet pack uitkomst biedt en je in korte tijd het obstakel overwint. Nu is de map van de speelwereld niet mega groot, maar dat je niet hoeft om te lopen is altijd handig.

Gereviewed op: PlayStation 5
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.