Review | Atomic Heart – Het mag gerust gezegd worden dat de BioShock franchise een leegte heeft achtergelaten bij veel liefhebbers van actie-adventure games. BioShock Infinite dateert immers alweer van 2013 en we zijn 10 jaar verder zonder een nieuw deel. Het is niet vreemd dat veel spelers met dat lege gevoel daarom met een scherp oog de ontwikkeling van Atomic Heart hebben gevolgd, die soortgelijke gameplay/sfeer lijkt te bieden. Na een lange periode van ontwikkeling en meermaals uitstel, is Atomic Heart nu eindelijk verschenen. Is het dé nieuwe BioShock of krijgen we iets compleet anders voor onze kiezen?
Een utopisch Sovjet-Unie of schone schijn..?
In Atomic Heart bevinden we ons in een alternatieve tijdlijn waarin de Sovjet-Unie nu de grootste supermacht ter wereld is. Zij hebben het Derde Rijk overwonnen en sindsdien ligt de focus van de USSR op wetenschap. Die focus is gegrond, want sinds de Tweede Wereldoorlog zijn er grote sprongen gemaakt op het gebied van technologie. Robots leven in harmonie met mensen en dat allemaal dankzij één man: Dmitry Sechenov. Deze wetenschapper ontwikkelde een speciale substantie genaamd Polymer, dat vooral gebruikt wordt voor het maken van robots. Om de robots nog beter te laten functioneren, werd vervolgens ook het zeer geavanceerde neurologische netwerk genaamd Kollektiv gemaakt, waarmee alle robots zijn verbonden. De ambities van Sechenov kent geen grenzen en hij staat op het punt om THOUGHT te introduceren aan de bevolking. Met dit apparaatje – dat op de slaap gemonteerd wordt – kunnen mensen de robots besturen met hun gedachten.
Het is 1955. De regering staat op het punt Kollektiv 2.0 te lanceren met het THOUGHT-apparaatje en dat wordt groots gevierd met een festival, parades en alles erop en eraan. Dit is ook de start van de game, waarin we geïntroduceerd worden tot deze ogenschijnlijke utopische versie van de Sovjet-Unie. Jij speelt als majoor Sergei Nechaev – beter bekend als P-3 – die een mysterieus verleden kent en last heeft van geheugenverlies. Na de feestelijkheden word je opgeroepen om naar faciliteit 3826 te gaan waar de robots geproduceerd worden. Eenmaal aangekomen gaat het goed fout. Een mysterieuze hack zorgt ervoor dat alle robots op hol slaan en de mensen stuk voor stuk afgeslacht worden. Sechenov stuurt jou vervolgens op onderzoek uit en dan begint het avontuur pas echt. Gedurende het verhaal kom je erachter dat de utopie maar schone schijn is en dat duistere geheimen op de achtergrond spelen. Atomic Heart kent daarmee een boeiend verhaal vol mysterie, dat je zeker aan het spelen houdt omdat je meer wilt weten over deze futuristische variant van de Sovjet-Unie, en haar geheimen.
Solide gameplay met kleine verbeterpuntjes
Nu de mysterieuze hack alle robots tegen de mensheid heeft gekeerd, is het belangrijk dat je jezelf kan verdedigen. Majoor P-3 beschikt over een redelijk arsenaal aan wapens waar je gebruik van kunt maken. Eén van je meest gebruikte wapens is de speciale handschoen met de naam Char-Les. Dit is een soort AI-assistent en hij houdt je gezelschap tijdens het avontuur. Veel van het verhaal wordt ook uit de doeken gedaan in dialogen tussen Char-Les en P-3. Naast zijn intelligentie beschikt jouw handschoen over de SHOK-vaardigheid, die een korte stroomschok naar vijanden schiet. Het wordt ook gebruikt om camera’s en dergelijke kort uit te schakelen, zodat je niet gezien wordt. Bovendien kan je Char-Les upgraden met andere vaardigheden. Met Frostbite bevries je voor een paar tellen bijvoorbeeld vijanden en met Mass Telekinesis laat je hordes vijanden kort in de lucht zweven om ze nadien neer te smijten. Je kunt twee vaardigheden tegelijk selecteren en al met al voelt het redelijk hetzelfde aan als de Plasmids uit BioShock. Naast wapen vaardigheden kan je ook jouw maximale health upgraden evenals andere skills, om je zo gaandeweg te ontwikkelen. Dit alles gaat via een overzichtelijk systeem en het voelt allemaal gebalanceerd aan, want geen kracht voelt te sterk of zwak. Het zijn daarmee vooral handige hulpmiddelen die jou kort uit de brand kunnen helpen.
Naast de vaardigheden van Char-Les beschik je over mêlee-wapens, energiewapens en normale schietijzers. Deze wapens kan je stuk voor stuk craften nadat je de blauwdruk hiervoor in de open wereld gevonden hebt. Veel van deze blauwdrukken vind je gelukkig aan het begin van de game, waardoor je al gauw kunt experimenteren. Om deze wapens te kunnen craften bij de NORA-machine, moet je op zoek naar onderdelen. Je kunt nadien kogels craften, maar ook speciale cartridges maken die je kunt monteren voor elementaire schade – vuur, ijs en elektriciteit – en andere handige hulpmiddelen. Energie voor je energiewapens genereer je zelf door rake klappen uit te delen met je mêlee-wapens. Dit voegt ook gelijk een tactisch element toe, want je munitie is schaars en je inventaris kent beperkte ruimte. De combat gameplay is erg vloeiend, vermakelijk en solide. Je zou het kunnen zien als een mix tussen BioShock, Dying Light, Fallout en Wolfenstein. Je neemt het op tegen hordes aan verschillende robots in veelal krappe ruimtes, wat het intens maakt. Ook de grotere en meer unieke robots, die als eindbazen functioneren, zorgen voor intense gevechten en een spektakelstuk qua presentatie. Hierbij dien je soms ook wat creatief te werk te gaan, want sommige vijanden zijn zwakker tegenover specifieke elementen waarbij de Char-Les vaardigheden en elementaire cartridges goed gecombineerd moeten worden met het gewone wapentuig voor maximaal effect.
Toch hebben we wel wat opmerkingen als het op de gameplay aankomt. Zo beschik je bijvoorbeeld over de optie om in stealth gehurkt rond te lopen, maar dit is zo goed als nutteloos. De game is bij vlagen zeer chaotisch door de enorme hoeveelheden vijanden, waardoor stealth toepassen zinloos is. Je kunt er dan beter gewoon op los schieten. Qua beweging krijg je genoeg middelen tot je beschikking om vlot het gevecht aan te gaan, al is het algemene tempo wel ietwat aan de trage kant. Zo ontbreekt het de game aan een sprintknop die vooral in het traverseren als een gemis aanvoelt. Atomic Heart kent best veel grote gebieden waardoor het reizen – zeker als je geen auto hebt – op een gegeven moment wat langdurig aanvoelt. Het wisselen van wapens kan op twee manieren. Je kan gebruikmaken van de d-pad om tijdens het vechten door wapens te scrollen. Dit kan echter wat traag aanvoelen, omdat je vaak rondloopt met 5 of 6 wapens, waardoor je veel moet drukken wat in het heetst van de strijd wat paniekerig kan worden. Het selecteren van cartridges voor je wapens kan niet via de d-pad, maar gaat via het wapenwiel. Dit wiel is echter niet altijd duidelijk, want zo zitten de cartridges verstopt onder een extra laag en moet je soms zoeken naar het juiste wapen, omdat deze ook weer achter een ander item zit.
Schitterende setting, maar lege wereld
Eén van de grootste aantrekkingskrachten van Atomic Heart is zonder meer de stijl en setting van de game. Dit is dik verdiend ook, want de artiesten hebben een prachtige wereld tot leven gebracht. Van begin tot eind sta je oog in oog met het creatieve talent van Mundfish. Zo zien we ondergrondse bunkers, grote opslagruimtes, gigantische standbeelden ter ere van de Sovjet-Unie, vliegende eilanden en nog veel meer. Het is een interessante mix van communisme met futurisme. Zo zie je op veel locaties ook geinig vormgegeven propaganda met personages die je kunt vergelijken met de Vault Boy uit Fallout. Ook het design van de vijanden is prachtig te noemen en de robots zijn er in verschillende soorten en maten. Zo heb je de standaard ‘assistent’ robots met een wit outfit en merkwaardig snorretje, kleine vliegende robots die andere robots kunnen repareren en stuggere robots die raketten en lasers op je afvuren. Kortom: de setting is een lust voor het oog. Faciliteit 3826 voelt sfeervol aan, zowel op het oppervlak als ondergronds. Of je je nu begeeft in beboste gebieden, kleine buitenposten, een verlaten theater of diep ondergronds zit in een verlaten laboratorium: de immersie is overduidelijk aanwezig in Atomic Heart.
De immersie wordt echter verbroken door een ‘probleem’, want de open wereld zelf voelt vrij leeg aan. Je hebt kleinere locaties met huisjes, torens, tenten en containers die je zult tegenkomen, maar hier kan je vaak alleen vijanden vinden en wat simpele loot. Her en der kom je auto’s tegen, waarin je kunt rondrijden om zo sneller te reizen, maar de wereld nodigt niet uit om overal uit te stappen omdat er geen reden toe is. De wereld stikt bovendien van de vijanden en het wordt alleen maar erger naarmate je het gevecht aangaat. Er zijn namelijk overal camera’s aanwezig in de game en wanneer deze jouw aanwezigheid registeren, verandert het alarmlevel waardoor er meer robots op je afkomen. Doorrijden naar de volgende locatie in het verhaal is dan ook aan te raden in de meeste gevallen. Atomic Heart kent geen fast travel, dus je moet wel met de auto of te voet van punt A naar B. Besluit je wel elke keer uit te stappen en het gevecht aan te gaan? Dan merk je ook gauw dat je veelal tegen dezelfde vijanden vecht, omdat de variatie wat ontbreekt. Met dat gezegd, moeten we wel de Polygon bunkers speciaal vermelden, want die zijn een groot genot om te verkennen: ondergrondse bunkers bomvol unieke puzzels waar je speciale upgrades voor wapens kunt vinden.
Visuele pracht en ijzersterke soundtrack
Het grafische aspect van Atomic Heart is gelukkig veelal dik in orde. De game draait voornamelijk op 60fps met wat drops naar de 40 op bepaalde momenten. Het kan echter voorkomen dat de framerate naar 30fps zakt, maar dat gebeurt ogenschijnlijk enkel bij specifieke cutscenes. Qua resolutie mag je dynamisch 4K verwachten, waarbij de algehele presentatie het merendeel van de tijd simpelweg haarscherp is. Een leuk detail dat het visuele aspect versterkt, is dat de schade op vijanden daadwerkelijk zichtbaar is op de plek waar je ze raakt. Krassen en deuken van je mêlee-wapens, maar ook gaten of schroeiplekken van kogels en vuur zijn goed te zien bij de vijanden. Ook het kleurgebruik doet de game eer aan, die erg goed past bij een communistische setting. Dit zien we bijvoorbeeld terug in de militaire kleuren die vervolgens een flink contrast vormen tegen de kleurrijke en goed ontworpen propaganda. Bovendien heeft de game in dat opzicht nog wat verrassingen voor je in petto. Dit gaat overigens gepaard met wat glitches, zoals pop-up meldingen van opgepakte loot die niet weggaan of lades die niet reageren op het looten, maar heel erg is het allemaal niet. Tot slot willen we kort de ijzersterke en unieke soundtrack benoemen. Er wordt gebruikgemaakt van opera en jaren ’50 muziek waar DOOM-componist Mick Gordon zijn unieke twist aan heeft gegeven. Ga je een baasgevecht aan of is er een belangrijk moment in het verhaal? Dan slaat de muziek op uitstekende wijze toe wat de ervaring op dergelijke momenten van een meerwaarde voorziet.
Gespeeld op: Playstation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox Series X, Xbox One en pc.
Conclusie
Ontwikkelaar Mundfish zet met z'n eerste game iets unieks op de kaart. De game haalt inspiratie uit grotere titels zoals BioShock, Dying Light, Fallout en DOOM, maar geeft daar een unieke draai aan en dat komt vooral door de schitterende wereld en setting waarin het zich afspeelt. De game is van begin tot eind een genot om naar te kijken en het verhaal zal je geboeid houden vanwege het mysterie en diverse interessante personages die je op je pad treft. Ook je oren zullen zich geen moment vervelen dankzij de mix van opera en jaren ’50 muziek die Mick Gordon naar een unieke combinatie heeft omgetoverd. Het is wel jammer dat de open wereld wat leeg aanvoelt tegen de prachtige setting en artstijl. Ook een gebrek aan variatie in vijanden wordt na verloop van tijd steeds meer zichtbaar. Desalniettemin is de gameplay zelf erg solide en het zorgt voor genoeg plezier, maar je zult wel wat tekortkomingen en wat merkwaardige designkeuzes voor lief moeten nemen. Het is nergens echt een heel groot probleem, maar hierdoor mist de game op sommige vlakken net wat finesse om zichzelf écht een topper te noemen.
Pluspunten
- Interessant verhaal
- Prachtige setting
- Meestal goede performance
- Unieke soundtrack
- Design van robots
- Solide gameplay
- Interessante puzzels
- Polygon bunkers
Minpunten
- Stealth is nutteloos
- Lege bovengrondse open wereld
- Variatie in vijanden wat beperkt na verloop van tijd
- Kleine visuele bugs
8.0
Ben net uurtje bezig. Moet zeggen dat het tot nu toe goed bevalt!. Staat op gamepass dus mooi even uitproberen!
Ook een uurtje gespeeld tot nu toe vind ik het visueel echt prachtig en performance zoals het moet zijn op pc. Goede review!
Vette game. Vind hem aardig pittig. Maar is echt een must play helemaal als je gamepass heb. Maar zou er zeker ook 60 euro voor over hebben.
Korte review.
Bioshock.
Next gen.
9.
@PvdW90:
Hoezo helemaal als je GP hebt? Dat maakt een game niet beter of slechter.
@Anoniem-8271:
Er wordt mee bedoeld dat het een mooie en heerlijke bijkomstigheid is dat je het via je abonnement op GamePass dus voor een zacht prijsje hebt ipv voor de volle € 60. En dat is dan helemaal mooi meegenomen in deze tijd van inflatie.
Ooit speel ik deze game wel voor een prikkie binnen een paar jaar .
@Mouse_NL:
Ik heb daar zelf geen last van. En ik koop m’n games liever.
@Anoniem-8271: bedoel ermee te zeggen ook al is het niet helemaal je genre, omdat het op gamepass staat is het de moeite waard om te spelen/proberen. Alleen al om hoe mooi de game is vind ik.
Zeker toffe game, melee is in het begin wel even lastig, maar na wat gewenning gaat dat aardig goed. Zit een hoop in en de setting is bijzonder, grafisch vind ik hem ook goed. Zelf nog maar een paar uurtjes gespeeld, hopelijk blijft mijn aandacht erbij tot het eind.
Heerlijke game, grafisch goed en gameplay geweldig. Ook waardeer ik de humor in het spel
Heerlijke game, op een of andere manier heb ik hier de valve vibe
Ik heb enorm uitgekeken naar de release van deze game. Ondertussen enkele uren ver en de game heeft me niet teleurgesteld. Schitterende game. Ik speel hem ook via GP maar het klopt dat deze een aanschaf ook zeker waard zou zijn.
@Anoniem-7528: dat kan toch altijd nog? Probeer em uit via gamepass, en als je het leuk vind koop je de game.
Ik ga deze game morgen spelen (Gekocht op de Xbox) ik krijg een BioShock met een Wolfenstein sausje gevoel. Ik ga het morgen beleven.
Dat Microsoft een deal heeft gesloten met deze ontwikkelaar, aan de ene kant Oekraïne helpen in de Oorlog en aan de andere kant het regime in Rusland aan belasting centjes helpen.
Voorlopig blijft komt deze game niet in mijn collectie.
Heel goede review ooit ga ik deze game wel eens spelen als de op de premium komt te staan want ik ga mijn zeur verdiende centen hier niet aan weg gooien .
@Anoniem-9731:
Mensen zoals jij zijn de oorzaak van 80% van alle stress tegenwoordig.
Doe er iets mee, maar val anderen niet lastig.
@Anoniem-2784:
Ik geef mijn mening en als jou tere zieltje daar niet tegen kan,is dat niet iets waar ik wat aan kan doen.
@Anoniem-447:
Waar geef jij jouw mening dan? Misschien even in het woordenboek opzoeken wat “mening” betekent.
En over mijn tere zieltje hoef jij je niet druk te maken. Mij interesseert het namelijk geen ene reet dat mijn geld via via naar Rusland gaat en eventueel de oorlog van Rusland kan steunen.
Ik vermaak mij enorm met de game en voel mij totaal niet schuldig en het mooiste is, dat ik ook niet het gevoel (of in jou geval de drang)heb om anderen een schuldgevoel aan te praten.
Als jij nou gewoon eens alleen op jezelf let en niet druk maakt over wat een ander doet, word de wereld vanzelf een stuk mooier.
@Anoniem-7876:
Dat deze game voorlopig niet in mijn collectie komt is toch een mening die ik heb?
En met jou zullen genoeg mensen deze game spelen, ik niet.
En dat je van slag raakt dat andere mensen er bepaalde principes op na houden en deze ook uiten,nogmaals ,dat moet je bij jezelf zoeken.
Je kunt er ook voor kiezen de mening van een ander te negeren en fijn in je bubbel verder te leven.
“Energie voor je energiewapens genereer je zelf door rake klappen uit te delen met je mêlee-wapens”
Kutzooi! Heb de game al bijna uitgespeeld en lees dit nu voor het eerst.. Ik gebruikte die energie capsules om mijn energie bij te vullen…
@Anoniem-8788:
Nee dat is een feit, moet ik jou nu echt de Nederlandse taal gaan uitleggen? Want daar heb ik helemaal geen zin in. Je had maar beter moeten opletten op school.
En ik ben niet van slag, ik spreek jou aan op jouw gedrag en het feit dat je daar niks mee bereikt. En dat doe ik alleen maar uit de goedheid van mijn hart en omdat politiek niks op een game site te zoeken heeft.
“Je kunt er ook voor kiezen de mening van een ander te negeren en fijn in je bubbel verder te leven”
Misschien een idee om je eigen advies te volgen?
@Anoniem-5681:
Volg je eigen advies en kijk eens in een woordenboek.
Ik ben niet degene die “zijn principes” aan anderen probeert op te dringen. Jij bent degene die zich beter voelt dan anderen en vind dat hij dat moet laten weten met je “principes”
Als je echt zo’n wereldverbeteraar bent waarom ben je dan nu niet in Turkije? Daar kan je echt het verschil maken ipv. in de comments op een game website.
@Anoniem-5681:
Ik spreek jou aan op jou gedrag,dat je een ander in de waarde moet laten en heel anders tegen deze game aankijkt dan dat jij blijkbaar doet.
En dat dat zeker wel op een game site thuis hoort,het gaat immers over deze game en de achtergrond van deze game.
En blijkbaar heb jij zelf niet zitten op letten bij maatschappijleer ,dan zou je weten dat politiek niet apart gezet kan worden tot de producten die je koopt.
@Anoniem-1653:
Jij weet helemaal niet waar ik ben.
@Anoniem-3496:
Ben je nou echt aan het spiegelen en probeer je intelligenter over te komen dan je bent? Je basale kennis(meer gebrek aan) van de Nederlandse taal verraadt je toch wel.
Mensen komen hier voor de games en niet voor jouw principes.
@Anoniem-7169:
In ieder geval niet in Turkije om te helpen
@Anoniem-8811:
Ga dan ook niet een slechte cursus Nederlandse taal en psychologie geven als je vind dat het alleen over games mag gaan.
Succes en veel plezier met je game.
@Anoniem-903:
Actie = reactie maar dat zal je waarschijnlijk óf niet snappen óf weer terug naar mij spiegelen.
Dus deze discussie is wat mij betreft over.
@Anoniem-9731:
Triest hoor, dus jij weet zeker dat je Rusland op geen enkele andere manier steunt?
@Anoniem-8831:
Bij deze game weet ik het zeker.
@Anoniem-8831:
Het is triest dat hele steden met daarin de mensen worden weggevaagd,dat is triest.
Niet dat iemand besluit even geen games van een Russische ontwikkelaar te kopen.
@Anoniem-2784: +1 toen ik daar achter kwam meteen minder stress
@Anoniem-2784: awel ik geef u volledig gelijk! Ik word echt moe van zo’n typetjes tegenwoordig 🙂
@Anoniem-8811: is het nu niet verraad je? 😀
@Anoniem-7528: Ik ook, ik bezit liever. Liever een vrouw hebben dan naar de hoeren gaan
@jimke1: Waarschijnlijk een typfoutje, maar ik vind de ‘zeur verdiende centen’ wel een grappige.
“- Lege bovengrondse open wereld”
Ik speel zelf Hogwarts, maar ik vind het er op de trailers van Atomic Heart levendiger uitzien dan bij Hogwarts…
@Anoniem-6916:
Je bezit een vrouw niet.
@Anoniem-6079:
Ligt aan de cultuur