Review | Jurassic World Aftermath Collection – De Jurassic Park franchise is er één die in de box offices een enorm succes ziet, zowel in het verleden met de originele trilogie als nu met Jurassic World. Toch kent de IP ook een grote lijst aan videogames, die met wisselend succes werden ontvangen. Voor een franchise van dit formaat is het niet vreemd dat er uiteindelijk ook een VR-ervaring uit zou worden gebracht, zoals nu het geval is met de Jurassic World Aftermath Collection, dat een samenvoeging is van Part 1 en 2. Met de release van PlayStation VR2 zul je wellicht benieuwd zijn of deze game de moeite waard is. Weten de dinosauriërs te imponeren of kun je Jurassic World Aftermath maar beter links laten liggen? We hebben het voor je uitgezocht.
Vlucht van Isla Nublar
Het verhaal van Jurassic World Aftermath speelt zich af tussen de gebeurtenissen van de films Jurassic World en Jurassic World: Fallen Kingdom. Je kruipt in de huid van Sam, een huurling die op weg is naar Isla Nublar om belangrijke informatie veilig te stellen. Dit word je echter al snel moeilijk gemaakt nadat je vliegtuig wordt belaagd door Pteranadon, waardoor je neerstort. Zonder enige wapens of andere manieren om jezelf te beschermen, zul je oog in oog komen te staan met dodelijke Velociraptors, galspuwende Dilophosaurussen en een gigantische T-Rex, terwijl je al sluipend je weg moet vinden door het onderzoekslab.
Repetitief en saai
Jurassic World Aftermath laat je al snel kennismaken met de VR-functionaliteiten, zo kun je met je vinger knopjes indrukken, handgrepen en hendels vastpakken met L1 of R1 (voor je linker- of rechterhand) en zie je wanneer je naar je linker pols kijkt een kompas dat wijst naar je volgende objectief met daarboven wat je huidige doelstelling is. Jurassic World Aftermath draait vooral om één ding: stealth. Je moet namelijk constant op de hoede zijn voor hongerige Velociraptors. Gelukkig zijn er ook genoeg verstopplekken in het onderzoekslab, zo kun je onder bureaus verstoppen en kluisjes openen om er vervolgens in te staan of kruipen. Geluid speelt ook een belangrijke rol, zo zal de Velociraptor je snel opmerken zodra je sprint. Gelukkig kun je dit ook in je voordeel gebruiken door een apparaat in te zetten, waarmee je luidsprekers en dergelijke af kunt laten gaan om de aandacht van de Velociraptors te trekken.
Naast het sluipen zul je een aantal ‘minigames’ moeten doen om deuren te openen en computers te ontgrendelen, waarop vervolgens veelal mails en audiofragmenten staan die wat meer verhaal toevoegen. De minigames bestaan uit het draaien aan een knop, op het juiste moment drukken op een knop en bijvoorbeeld figuren matchen. Jurassic World Aftermath werd aanvankelijk uitgebracht in twee delen en deze split is ook duidelijk te merken in de Collection, wanneer je op de helft bent komen er namelijk een aantal nieuwe minigames bij die de ervaring weer kort weten te verfrissen. Dit is helaas niet genoeg, want de minigames zijn uiteindelijk saai en repetitief. De lol is er na een aantal keer dus wel al vanaf.
Het zijn niet alleen de minigames die teleurstellen. De gameplay van Jurassic World Aftermath is op een flatscreen saai te noemen en virtual reality verdoezelt dat feit niet. Met vlagen wordt het wat beter, zoals tijdens een korte sectie waarin je Dilophosaurussen moet afschrikken met je zaklamp, maar dit is maar van korte duur. De wereld is, met uitzondering van de verhaal relevante knoppen, computers en handvaten, totaal niet interactief. Je kunt geen objecten oppakken en deze bijvoorbeeld weggooien om de dinosauriërs naar een bepaalde locatie te lokken. Dit was een stuk leuker geweest dan het activeren van geluidssystemen. De stealth gameplay zelf maakt ook niet veel goed, de Velociraptors lopen in voorspelbare, herhalende patronen en weten daardoor totaal geen gespannen sfeer te creëren.
Aanlokkelijk, maar eentonig
Alhoewel de gameplay saai is, is de grafische stijl van Jurassic World Aftermath dat allerminst. De omgevingen en dinosauriërs komen geweldig tot hun recht met de cell-shaded graphics, zo kun je simpel diepte inschatten en zijn de dinosaurussen gemakkelijk te herkennen doordat ze unieke kleuren hebben die je niet echt terugziet in de objecten en omgevingen. Dat heeft helaas ook een keerzijde, want alhoewel de wereld er prachtig uitziet, lijkt het soms alsof er een blauwe deken over de wereld ligt. Dit is duidelijk een artistieke keuze geweest, maar wat ons betreft had dit wel iets minder mogen zijn. Nu ogen vooral de binnenruimtes soms wat eentonig qua design en kleurgebruik. Toch werkt de grafische stijl verrassend goed en voelt het ook in virtual reality totaal niet vreemd om in deze wereld rond te lopen.
Een bekende stem
Een playthrough van Jurassic World Aftermath duurt zo’n 8 uur, en in deze tijd zul je nooit een ander mens zien. Echter sta je wel constant in contact via de radio met Dr. Amelia (Mia) Everett, die uitmuntend wordt vertolkt door stemactrice Laura Bailey. Ook zul je zo nu en dan wat bekende stemmen te horen krijgen in de game, zo verzorgen Jeff Goldblum en Bradley Wong de stemmen van diens filmpersonages: respectievelijk Dr. Ian Malcolm en Dr. Henry Wu. Dit doen ze uitstekend en zal vooral voor fans van de Jurassic-films een welkome toevoeging zijn aan de game. De performances van deze stemmencast maakt het spelen van dit spel toch wat draaglijker, waardoor ook het toch wat eenvoudige verhaal alsnog de aandacht weet vast te houden.
Stabiel met een addertje onder het gras
Jurassic World Aftermath streeft naar een 4K-resolutie met 90fps en lijkt dit ook te leveren, we zijn in ieder geval geen gekke framedrops tegengekomen. Ook bevat het spel genoeg opties om de VR-ervaring af te stemmen op je familiariteit met VR. Zo kun je gebruikmaken van een snap-camera (waardoor je camera in één keer een bepaald aantal graden draait) en een smooth camera, zoals je van flatscreen games gewend bent. Daarnaast kun je ook de snelheid en intensiteit van de camera en bewegingen veranderen. Helaas kun je in Jurassic World Aftermath niet de camera draaien door je lichaam te draaien. Dit had wel goed in het spel gepast omdat de gameplay snelheid toch vrij langzaam is. Alhoewel de performance van het spel over het algemeen prima is, werd onze save met ongeveer nog een kwart van het spel te gaan beschadigd. Bij het laden van de save zaten we hopeloos vast op een zwart scherm. Na wat onderzoek lijkt dit geen wijdverspreid probleem, maar het is toch goed om in overweging te nemen.
Gespeeld op: PS5 (PS VR2).
Ook beschikbaar op: Meta Quest, PS4 (PS VR) en Nintendo Switch.