Review | Dead Island 2

Review | Dead Island 2 – Wat hebben de lancering van de iPhone 6 en de iPhone 6 Plus, het aanstellen van Clarence Seedorf als hoofdtrainer bij AC Milan en het 25-jarige jubileum van de val van de Berlijnse muur met elkaar te maken? Deze gebeurtenissen speelden zich allemaal af in 2014. In datzelfde jaar werd ook Dead Island 2 aangekondigd voor de PlayStation 4, Xbox One en pc. Na negen jaar, drie ontwikkelaars en een consolegeneratie verder kunnen we eindelijk met deze game aan de gang. Dat het een beetje heeft tegengezeten met Dead Island 2 is dus een understatement. Dat Deep Silver toch is blijven geloven in dit project is bewonderenswaardig, alleen is het nu de vraag of dit optimisme over Dead Island 2 gegrond is geweest.

De terugkeer van de ondoden

Dead Island 2 speelt zich af tien jaar na het eerste deel. Er werd gedacht dat zombies tot de verleden tijd behoorden, maar dat blijkt toch niet zo te zijn. Een nieuwe uitbraak heeft de kop opgestoken en ditmaal in Californië. De staat wordt geheel afgesloten om de plaag niet verder over Amerika te laten verspreiden en mensen die nog niet zijn gebeten worden geëvacueerd. Jij bent hier één van en je stapt in een vliegtuig om je naar een veilige plek te brengen. Alleen blijkt er toch een zombie aan boord gekomen en al snel breekt de pleuris uit en stort het vliegtuig kort na opstijgen neer. Jij overleeft de crash, maar wordt toch gebeten door een zombie. Vervolgens blijkt dat jij immuun bent voor een beet en dat kan je helpen om uit ‘Hell-A’ te ontsnappen.

Geen gekke dingen

Dead Island 2 is dan wel een vervolg op het in 2011 uitgegeven Dead Island, er is niet veel veranderd. Je komt wederom in een wereld terecht waar je verschillende missies en zijmissies moet zien te volbrengen om uiteindelijk te kunnen ontsnappen uit een door zombies geplaagd gebied. De opvolger van Dead Island brengt maar een paar verbeteringen en nieuwe features met zich mee. Zo kon je in het eerste deel uit vier speelbare personages kiezen en het tweede deel heeft er zes. Tevens is het schademodel voor zombies verbeterd. De grootste verandering is de manier waarop je je personage sterker kunt maken, waar we later wat dieper op ingaan.

Dead Island 2 schotelt je geen geheel open wereld voor, maar losse levels die redelijk groot zijn en waarin je kunt gaan en staan waar je wilt. Dit lijkt een wat ouderwetse aanpak, maar het neemt een groot voordeel met zich mee. In elk level begeef je je op een bekende plek in Los Angeles en dat brengt daardoor telkens een compleet andere setting wat voor de variatie zorgt. Dit was natuurlijk ook mogelijk geweest als de game geheel open wereld was, alleen had je dan lang doelloos moeten lopen – je kan namelijk geen gebruikmaken van voertuigen – om van de ene naar de andere plek te komen. Met andere woorden: de keuze voor deze structuur is meer dan prima.

Opperst genot

De verschillende omgevingen zien er ook nog eens zeer goed uit en zijn zeer kleurrijk. Je kan zien dat er heel veel tijd besteed is om een zo tof mogelijke setting te maken, die vol detail zit en zeer divers is. Het is dan ook een genot om in de speelwereld van Dead Island 2 te lopen. Het enige wat niet zo goed voor de dag komt zijn de reflecties. Hier wordt hoofdzakelijk gebruikgemaakt van ‘cube maps’ en af en toe wordt dit in combinatie met ‘screen space reflections’ afgewisseld. De cube maps zien er alleen wat basic uit, waardoor reflecties een beetje afsteken tegen de rest van de wereld.

Wat wel tof is, is dat het uiterlijk van de zombies afhangt van de plek waar je op dat moment bent. Zo kom je in een filmstudio terecht, waar je zombies zal tegenkomen die duidelijk daar werkten als geluidsman. Kom je op Venice Beach terecht – een plek waar veel bodybuilders zijn en waar er buiten ook een gym te vinden is – dan kan je onder andere tegenover grote vrouwelijke bodybuilder-zombies komen te staan. Zo heeft elke plek zijn eigen zombies en dat draagt bij aan het verhogen van de immersie. Ook zijn de ondoden qua gedrag anders. Sommigen komen gewoon domweg op je af, maar er zijn ook gedrochten die snelle reflexen hebben of giftig speeksel spuwen.

Pure bloedlust

Om de zombies te lijf te kunnen gaan heb je de beschikking over verschillende steek- en slagwapens. Door het vinden van resources kan je deze weer sterker maken of uitbouwen. Zo kan je bijvoorbeeld een wapen voorzien van elektriciteit of vuur. In de wereld zelf zijn ook middelen in de omgeving te vinden om zombies mee uit te schakelen. Soms zie je een kapotte elektriciteitskabel op de grond liggen. Hier kan je dan een jerrycan met water op gooien om een plas met hoge voltage te creëren. Later krijg je wat schietijzers tot je beschikking, dus je hebt flink wat mogelijkheden om goed tekeer te gaan. Het is dan ook erg leuk om al je wapens uit te bouwen en te onderzoeken welke mogelijkheden de speelwereld je geeft om zombies te doden. De hoofdmissies bestaan onder andere uit het zoeken naar personen en het vinden van bewijs voor de reden van de uitbraak en in zijmissies moet je onder andere vermiste personen vinden. Dit zijn niet de meest originele missies, maar het is zeker goed genoeg om je mee te vermaken.

Wel moet gezegd worden dat het op een gegeven moment toch wat eentonig wordt. Dit komt vooral doordat Dead Island 2 al snel zijn kruit verschiet. Kort na het begin weet je exact wat de game te bieden heeft en er wordt nagenoeg niets nieuws meer geïntroduceerd. Ondanks dit blijft de voldoening groot om zombies te doden. Dit komt door een aantal dingen. Zo is het schadesysteem van de zombies erg tof. Vlees scheurt van botten en botten breken op hun beurt weer op plekken waar je de gedrochten raakt. Het hangt ook van het wapen af dat je gebruikt in wat voor schade je de monsters toebrengt. Als je een aanval van een zombie blokt kan je gebruikmaken van een soort ‘finisher’, die voor heerlijk gewelddadige momenten zorgt. Dit alles wordt voorzien van honderden liters bloed en dat maakt alles extra gruwelijk om te zien. Je zal er letterlijk geen genoeg van kunnen krijgen, ondanks dat je gewoon steeds hetzelfde doet.

Potje kaarten

Wat geheel nieuw is in Dead Island 2 is het eerder aangehaalde kaartsysteem, dat de plaats inneemt van een normale skill tree. Je hebt nu een bepaald aantal ‘slots’ waar je zogenaamde ‘skill cards’ in kunt doen, die je op hun beurt weer buffs opleveren. Deze kaarten verdien je door missies goed af te ronden en zijn in de speelwereld te vinden. Doordat je maar een beperkt aantal slots tot je beschikking hebt moet je goed kijken welke kaarten je wilt gebruiken. Zo komt er een klein beetje strategie om de hoek kijken. De kaarten kan je op elk moment in de game veranderen, dus je kan je buffs altijd aanpassen naar je speelstijl.

Dit klinkt op papier interessant, maar in de praktijk is het een ander verhaal. Het kaartsysteem werkt de game juist tegen. Als je wilt veranderen van kaarten, zul je het spel onderbreken. Wissel je vaak van kaarten, dan ligt het spel dus steeds stil en dat gaat ten koste van de flow. Nu kan je natuurlijk nadat je nieuwe kaarten aan slots hebt toebedeeld dit systeem verder links laten liggen, maar soms moet je hier gebruik van maken. Zo kan je bijvoorbeeld aanvallen van vijanden blokken of ontwijken, maar nooit beide tegelijk. Beide kaarten zijn maar aan één slot verbonden. Op sommige momenten is het simpelweg beter om te blokken en op andere momenten is aanvallen ontwijken weer beter. Een menu dat je snel kan oproepen om bepaalde kaartencombinaties in vast te leggen was een betere oplossing geweest, nu moet je het telkens handmatig via een onderbreking aanpassen.

Wat de game ook positief moest beïnvloeden is het grotere aantal speelbare personages. Zoals je al eerder kon lezen kan je uit zes figuren kiezen. Deze hebben hun eigen sterke en zwakke punten en hun eigen speciale vaardigheden, alleen spelen ze nagenoeg hetzelfde. Je hebt niet echt het idee dat je compleet andere tactieken moet gebruiken als je met een ander personage aan de gang gaat. Gelukkig komen de verschillende personages wel van pas als je het spel in coöp gaat spelen. Dan ziet iedereen er in ieder geval anders uit. Je kan nu met maximaal drie spelers spelen in plaats van vier zoals in het eerste deel, maar de pret is er niet minder om. Het dood en verderf zaaien met z’n drieën zorgt voor nog meer bloed en spektakel en is dan ook zeker aan te raden.

Dat kan beter

Op audiovisueel gebied zijn we niet over alles even positief gestemd. Dead Island 2 draait op (sub)4K en 60 frames per seconde. De framerate is voor het allergrootste deel stabiel, alleen is er heel af en toe een minieme stottering te zien. Dat is natuurlijk een beetje vervelend, maar het staat de game qua ervaring absoluut niet in de weg. In grafisch opzicht zijn we dus best wel tevreden. We zijn alleen niet zo te spreken over de muziek. De verschillende deuntjes zijn wel oké, maar het komt vaak voor dat de muziekstukken totaal niet passen bij wat er op het scherm gebeurt. Het lijkt er op dat muziek gewoon willekeurig wordt afgespeeld en dat is wat jammer.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.