Review | Trine 5: A Clockwork Conspiracy

Review | Trine 5: A Clockwork Conspiracy – Frozenbyte heeft met Trine 3 nieuwe dingen uitgeprobeerd, maar dat heeft niet helemaal goed uitgepakt. Met Trine 4 koos men er daarom weer voor om terug te keren naar de succesformule van de eerste twee delen in de serie. Dit resulteerde in een betere game, maar er werd té veel op safe gespeeld. Zo bleven bijvoorbeeld de vaardigheden van de personages vrijwel hetzelfde, wat weer leidde tot herhalende puzzels gedurende het avontuur. Hierdoor viel het vierde deel enigszins tegen. Frozenbyte wil met Trine 5 nu laten zien dat ze opnieuw van hun fouten hebben geleerd.

Van goed naar slecht

De drie personages in de Trine-serie werden altijd als helden beschouwd. Door een slim opgezet plan van een kwaadaardig duo worden ze nu echter beschuldigd van de vernietiging van de stad. De tovenaar Amadeus, de dievegge Zoya en de ridder Pontius trekken er daarom op uit om te bewijzen dat iemand anders achter de ravage zit. Dit doen ze in een 2,5D avontuur dat boordevol puzzels zit, waarbij ze af en toe ook moeten vechten om uiteindelijk hun doel te bereiken en hun naam te zuiveren.

Hetzelfde liedje

Als je begint met het spelen van Trine 5, krijg je al snel het idee dat er maar weinig is veranderd. Je speelt opnieuw met dezelfde personages die nog steeds dezelfde vaardigheden hebben. De tovenaar kan nog altijd vierkante blokken tevoorschijn toveren en bezit de kracht van levitatie. De ridder kan obstakels wederom kapot maken met zijn zwaard en de dievegge kan haar pijl en boog gebruiken om een touw af te vuren, om het als een liaan te gebruiken. Omdat de helden dezelfde krachten hebben als in Trine 4, lijken de puzzels die je tegenkomt vrijwel identiek aan die van het vorige deel. Het kan wat teleurstellend overkomen, omdat er op het eerste gezicht weinig vernieuwing te bespeuren valt.

Een goede vraag is bijgevolg waarom er opnieuw geen echte vooruitgang is geboekt. Waarom heeft de ontwikkelaar bijvoorbeeld geen nieuw personage met unieke vaardigheden toegevoegd, waarmee nieuwe puzzels kunnen worden gecreëerd? Heeft Frozenbyte geen inspiratie meer voor deze serie en is het misschien tijd om de reeks met rust te laten? Maar… gelukkig verandert deze vroege teleurstelling al snel in een aangename verrassing. Het wordt namelijk vrij vlot duidelijk dat de puzzels niet herhalend zijn en dat er juist veel variatie wordt geboden. Bovendien wordt gedurende het spel steeds duidelijker dat de puzzels meer uitdagend worden. Waar je in deel vier de game vrij gemakkelijk kon doorlopen, zal dat nu niet het geval zijn. Vooral als je halverwege bent en verder, zul je steeds complexere puzzels tegenkomen die je grijze massa flink aan het werk zetten, en dat is heel tof.

Beter uitgewerkt

Dat puzzels steeds uitdagender worden, komt mede doordat de drie helden gaandeweg hun avontuur er wel degelijk nieuwe vaardigheden bij krijgen. Hierdoor kom je voor steeds complexere situaties te staan, waar je je soms wel eens bij afvraagt hoe je die in godsnaam moet oplossen. Er wordt dan echt een beroep gedaan op creatief denken. Als het je uiteindelijk lukt, is de euforie echt enorm groot en dit zet je weer aan om vol goede moed verder te spelen. De opbouw van de moeilijkheidsgraad is heel goed uitgewerkt, waardoor je nooit voor een onmogelijke taak komt te staan. Je moet gewoon goed onthouden hoe je eerdere puzzels hebt aangepakt.

Er was nog een onderdeel in Trine 4 waar herhaling al snel voor eentonigheid zorgde, en dat was het vechten. Frozenbyte heeft ook hier vooruitgang in geboekt. De vechtscènes zijn voorzien van meer variatie in vijanden en je hebt wat meer aanvalsmogelijkheden, wat snelle verveling tegengaat. Het is echter wel zo dat het vechten nog steeds niet super is. Het is aardig, maar daar is ook alles mee gezegd. Het wordt op een gegeven moment dan toch weer wat eentonig. Dit komt ook doordat je hoofdzakelijk dezelfde aanval gaat gebruiken, omdat deze de meeste schade aanricht. Het vechten is wel beter dan in deel vier, maar het haalt bij lange na niet het niveau van de puzzels. Bovendien zijn er tegen het einde te veel momenten waarop je moet vechten. Baasgevechten komen gelukkig wel wat beter uit de verf. De aanvalspatronen zijn ook hier wat voorspelbaar, maar de diversiteit zorgt voor een leuke onderbreking op het puzzelen.

Waar voor je geld

Wat heel gaaf is, is dat je de game ook – met maximaal drie andere spelers – in coöp kunt spelen, zowel lokaal als online. Hier kan ook iedereen met hetzelfde personage spelen. De puzzels passen zich dan aan op de hoeveelheid spelers, waardoor je een iets andere ervaring krijgt dan wanneer je alleen speelt. Je zult dan extra dingen moeten doen om verder te kunnen komen. Als je bijvoorbeeld in singleplayer een puzzel hebt waarin je één emmer met water moet vullen, worden dat er in de multiplayer meerdere. Het aanpassen van puzzels geldt ook wanneer je alleen speelt, maar dan op een hogere moeilijkheidsgraad. Je zult je dan extra moeten inspannen om verder te komen. Het loont dus als je de campagne hebt uitgespeeld om op een hoger niveau opnieuw te beginnen. Sowieso heeft de campagne al een verrassende lengte, dus de game biedt zeker waar voor zijn geld (€ 29,99).

Zoals je gewend bent van de serie, ziet het er grafisch prima uit. De tekenfilmachtige stijl van de helden en omgevingen zorgt voor een sprookjesachtig geheel. Dit wordt nog eens extra versterkt doordat alles er zeer kleurrijk uitziet, iets waar de franchise bekend om staat. De felle kleuren spatten ook in dit deel weer van het scherm. De 4K-resolutie zorgt ervoor dat alles er scherp uitziet. Combineer dit met een stabiele framerate van 60fps en je hebt weinig te klagen. De grafische pracht en praal wordt bovendien omlijst door muziekstukken die perfect aansluiten op het sprookjesachtige thema.

Gespeeld op: Playstation 5.
Ook beschikbaar voor: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S, Nintendo Switch en pc.