Review | Granblue Fantasy: Relink

Review | Granblue Fantasy: Relink – Heel diep onder ons aardoppervlak, in de diepste krochten van de onderwereld bevindt zich een mythische plaats die koude rillingen doet lopen over de rug van elke ontwikkelaar: ‘development hell’. Soms raakt een project nu eenmaal niet zo goed van de grond en verkeert de ontwikkeling voor een lange tijd in limbo, waardoor je je soms afvraagt of die releasedatum er überhaupt wel zal komen. Granblue Fantasy: Relink is een schoolvoorbeeld voor dit fenomeen: de game werd bijna acht jaar geleden aangekondigd en nu, een globale pandemie en een paar oorlogen later, is de game dan eindelijk uit. Wij gingen ermee aan de slag en verrassend genoeg is de game veel beter dan de turbulente geschiedenis doet vermoeden!

Koning van het luchtruim

Granblue Fantasy: Relink speelt zich af in hetzelfde universum als de mobiele game Granblue Fantasy. Het verhaal draait om de kapitein van een luchtschip (je hebt de keuze uit Gran of Djeeta, maar dit maakt geen praktisch verschil) die samen met zijn/haar crew allerlei avonturen beleeft. De wereld is opgedeeld in luchteilanden en het uiteindelijke doel is het eiland Estalucia bereiken, een mythische plek waar wensen zouden uitkomen. Vergelijk het met ‘One Piece’, maar dan in de lucht. De kapitein wordt bijgestaan door het mysterieuze meisje Lyria, die de kracht heeft om zogenaamde ‘Primal Beasts’ (lees: gigantische monsters) over te nemen en te besturen. Relink is een standalone verhaal binnenin deze gevestigde status quo en is dus, in principe, nieuwkomervriendelijk. Let wel op: het spel gaat er wel vanuit dat je de personages en de algemene opzet al kent, dus het kan initieel wat overweldigend zijn als je geen voorkennis hebt.

Het eigenlijke verhaal van Relink is je standaard JRPG-avontuur: Lyria wordt ontvoerd door een kwaadaardige organisatie met een dertien-in-een-dozijn slechterik en de rest van de crew moet haar zien te redden. Je reist naar verschillende locaties, je wordt sterker en ontdekt innerlijke krachten en uiteindelijk staat het voortbestaan van het universum ook nog eens op het spel. Ja, heel origineel is het niet en er zitten best wel wat clichés in het verhaal… maar het was tegelijk toch verdomd entertainend. Er is spektakel, er zit heel wat variatie in de verschillende levels en we hebben ons, tijdens de 15 uur die de campagne in beslag neemt, eigenlijk nooit verveeld. Niet alles hoeft een driesterrenmaaltijd te zijn, soms is een goedgemaakte hamburger met frietjes even smakelijk, ook al weet je dat het eigenlijk niet het meest gezonde item op het menu is.

Euh… wie ben jij?

Granblue Fantasy: Relink is een actie-RPG (waar de mobiele game turn-based is) en de combat is ook één van de grootste pluspunten van deze game. In totaal zijn er rond de 20 speelbare personages en letterlijk elk personage heeft een eigen speelstijl. De kapitein heeft een klassieke hack-and-slash speelstijl met zwaarden, maar er zijn ook personages zoals Eugen die dan plots speelt als een third-person shooter, of Cagliostro, de magiër met allerlei spreuken. Dit is slechts een greep uit het aanbod en het is een waar plezier om de verschillende speelstijlen te ontdekken en mee te experimenteren. Elk personage is uniek en er is voor elk wat wils. Je moet wel voor het begin van elke missie selecteren wie in je party zit en wie jij zal besturen: veranderen van personage tijdens een missie is niet mogelijk.

Die grote hoeveelheid aan personages heeft wel wat bijwerkingen op de game, want er is logischerwijs geen tijd en ruimte om elk personage apart uit te werken in een campagne die slechts 15 uurtjes duurt. Oplossing van de ontwikkelaar: we focussen ons op een klein aantal belangrijke personages en alle anderen ‘tellen niet mee’. Je kan dus wel spelen met wie je wilt, maar het merendeel van de cast zal niet verschijnen in cutscènes en speelt dus eigenlijk geen rol in de gebeurtenissen. Ter compensatie heeft elk personage wel zogenaamde ‘fate episodes’. Dit zijn korte visual novel stukjes die wat meer vertellen over hun achtergrond met een korte extra verhaallijn. Klinkt als een goed compromis om de zwarte schaapjes van de cast dan toch wat schermtijd te gunnen, ware het niet dat de meeste van deze fate episodes oninteressant of zelfs ronduit saai zijn (mits een paar uitzonderingen). Fate episodes geven wel nuttige boosts, dus je wordt aangeraden ze te voltooien.

Op jacht!

De campagne met story quests is echter enkel maar het voorgerecht voor het gigantische buffet aan endgame content. Onder die paraplu zijn er zowel quests als side quests om in te duiken en beiden geven grondstoffen en XP-punten om je wapens en je personages mee te versterken. We beginnen even met die tweede, want side quests zijn snel besproken: spreek met een NPC, dood een bepaalde vijand of verzamel X aantal grondstoffen en claim je beloning. Niets uniek of baanbrekend, maar het is eerder iets om op de achtergrond te doen om extra grondstoffen te verzamelen. De quests zijn dan waar je je écht in kan verdiepen: dit zijn missies waarbij je heel wat (baas)vijanden een kopje kleiner moet maken en deze zijn zo verslavend dat uren plots als minuten aanvoelen. Hebben wij er per ongeluk wat slaap door gelaten? Misschien…

Vooral de baasgevechten verdienen een speciale vermelding: ze zijn spectaculair, er zijn aanvallen die bijna het hele scherm vullen, ze hebben coole designs en er is teamwork nodig om ze neer te krijgen (vooral op hogere moeilijkheidsgraden). Teamwork wordt sterk aangemoedigd, want elk personage heeft eigen sterktes en zwaktes. De ene vaardigheid vult dan ook goed de andere aan, dus compositie en timing is belangrijk. Daarnaast heeft iedereen ook een ‘chain burst’ aanval die eerst opgeladen moet worden door schade te berokkenen. Als elk lid van je party deze aanval op korte tijd na elkaar activeert, dan volgt er nóg een extreem krachtige aanval voor maximale schade. Explosies alom, met hoge efficiëntie!

Terwijl je je een weg baant door de quests en de verschillende moeilijkheidsgraden, verzamel je grondstoffen om je vaardigheden en wapens mee te versterken. Dit is cruciaal, want de missies worden steeds uitdagender. Hogere levels betekent ook hogere getallen die van je scherm springen: ideaal om je dopamine-levels op peil mee te houden. De gameplay loop is, kort gezegd, wat te vergelijken met de ‘Monster Hunter’ formule en net zoals die franchise is ook Granblue Fantasy: Relink zowel solo als met vrienden/vreemden te spelen. Het is makkelijk om een party te vormen, de servers werken prima en het heeft een hoog ‘pick-up-and-play’ gehalte. Ideaal als je iets zoekt om met een groepje vrienden te doen! Geen zorgen als je liever de uitdaging alleen wilt ondernemen: je AI-teamleden zijn competent genoeg om je te helpen waar nodig.

Veel kleurtjes en een prima performance

Granblue Fantasy: Relink opteert voor een heel kleurrijke anime-stijl en we kunnen enkel maar zeggen dat we grote fan zijn van hoe de gamewereld eruit ziet. Zoals wel vaker het geval is, kan je ook kiezen tussen twee grafische opties: graphics of performance. Die eerste geeft je een 4K-resolutie met 30fps, terwijl de tweede dan de framerate een duwtje geeft naar 60fps… maar dan met een 1080p-resolutie. Die resolutie zorgt er soms wel voor dat sommige randjes wat wazig ogen (als je speelt op een 4K-scherm), maar het heeft uiteindelijk geen invloed op de gameplay. Performance werkt prima in beide modi, zonder storende framedrops. Ook op vlak van audio hebben we niet te klagen: er zijn Japanse en Engelse stemmen die beiden geslaagd zijn én er is een magistrale soundtrack aanwezig die de eerder vermelde baasgevechten nog epischer maken dan ze al zijn. Petje af!

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, pc.