Review | S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl – De Oekraïense ontwikkelaar GSC Game World is lang bezig geweest met de ontwikkeling van S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl. Meerdere malen werd de titel uitgesteld, mede vanwege de oorlog in het land, maar uiteindelijk is de release van de game eindelijk daar. Op 20 november jongstleden werd de langverwachte titel uitgebracht op de Xbox Series X|S en pc. We hebben even de tijd genomen, maar nu vertellen we je graag meer over S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl. Dit is enerzijds een boeiende en spannende titel, anderzijds een game die met erg veel problemen te maken heeft en dat is jammer. Maar is de game nu een aanrader of niet?

Terug naar de Zone

Als speler reis je naar de Zone, het gebied rondom de kerncentrale van Tsjernobyl, waar je met een scanner op pad gaat. Al snel loopt dat uit op een ramp en blijf je alleen achter in het gevaarlijke gebied, waar je als een Stalker je eigen plan trekt. Beetje bij beetje leer je het gebied beter kennen, kom je mensen tegen en ontwikkelt het avontuur zich. Wie zijn de mensen die jou de scanner hebben ontnomen, wat is er gebeurd waardoor je appartement vernietigd werd en wat voor raadsels heeft de Zone nog meer te bieden? Het is een waar survival avontuur waarbij je als Stalker helemaal op jezelf aangewezen bent.

In de rol van Skif raak je naarmate je langer in de Zone bent steeds bekender met de gevaren die het gebied teisteren, wat uiteenloopt van vijandige facties tot gemuteerde wezens en zelfs nucleaire stormen. Doordat je als een soort eenzame jager je in het gebied begeeft, ben je vooral op een eenzame tocht, maar op elk moment kan er wat gebeuren. Of je wordt aangevallen, een storm komt opzetten of je komt weer iemand tegen die wat van je wilt. Met een rode lijn in het verhaal heb je een main quest die je naar alle uithoeken van de Zone brengt, maar ook kom je gaandeweg een berg kleinere quests tegen, die je optioneel kunt voltooien.

Met tientallen uren aan speelplezier en een gigantisch gebied om te ontdekken, ben je een lange tijd zoet. Op elke locatie valt wel iets te halen, waarbij je altijd de afweging moet maken of je iets wel of niet meeneemt, want het gewicht van je rugzak speelt een rol in je bewegingsvrijheid. Ondertussen moet je altijd zorgen dat je iets van wapens en munitie hebt, wil je de plotselinge vijanden te lijf kunnen en vergeet ook zeker voedsel en anti radiatie drugs niet, want de Zone zit vol gevaren. Met andere woorden: naast dat je een doel hebt dat zich via de rode lijn van het verhaal ontvouwt, ben je buiten dat vooral als ontdekkingsreiziger bezig, waarbij je continu tegen verrassingen aanloopt.

blank

Sfeervolle Zone

Wat S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl vooral kenmerkt is de sfeervolle presentatie van de Zone, waarbij je je in een post-apocalyptisch gebied begeeft waar het gevaar altijd op de loer ligt. Doordat je geheel je eigen plan kan trekken, kan je ook net zo lang doen over een gebied als je zelf wilt. Pluis je eerst alles uit voordat het hoofdverhaal je verder brengt? Of ga je juist van doel naar doel en bezoek je de potentieel interessante locaties later? Het is geheel aan jou. Wat de game aantrekkelijk maakt is dat de setting uitnodigt om verkend te worden, waarbij het ook aan diversiteit niet ontbreekt.

Het loopt uiteen van moerassen tot verlaten nederzettingen en basissen, tot zelfs kleine dorpjes en steden. Maar ook zul je regelmatig grotten tegenkomen, beboste gebieden en ga zo maar door. De ontwikkelaar heeft overduidelijk veel tijd gestoken in het creëren van een boeiende speelwereld, die keer op keer uitnodigend naar je wenkt om verder verkend te worden. Tel daar de weerseffecten bij op, zoals de eerder genoemde nucleaire stormen, alsook regenbuien en meer. Het zorgt continu voor een wisselende, grauwe sfeer die het gebied rondom de kernreactor in bepaalde mate zo kenmerkend maakt, al heb je in deze game natuurlijk ook te maken met bovennatuurlijke elementen. Denk dan aan anomalieën, alsook gemuteerde wezens die uit het niets op kunnen duiken en er een soort angstaanjagende beleving van maken.

blank

Je voelt je nooit echt veilig en op je gemak in de Zone, en zelfs in gebouwen kan het gevaarlijk zijn vanwege giftige gassen, plotselinge vuurbronnen, onzichtbare vijanden, enzovoort. Dit veroorzaakt een beklemmende sfeer en met name de bovennatuurlijke elementen maken het een game die anders is dan andere titels in het actie avontuur genre. Vanzelfsprekend zul je gaandeweg steeds meer handige dingen vinden waarmee je jezelf kunt uitrusten. Denk dan aan betere gear waardoor je beter beschermd ben tegen weerseffecten of bepaalde situaties, maar ook kun je betere wapens of alternatieven vinden, die je vervolgens bij een technicus kunt upgraden. Het loont echt om op onderzoek uit te gaan, want in eerste instantie gaan wapens snel stuk of ze zijn al gemankeerd, waardoor je sowieso beter spul kunt gebruiken.

Daarnaast heb je altijd weinig kogels of niet de juiste voor je wapens, maar beetje bij beetje word je handiger en beter. De game kent in het survival aspect een vrij steile progressieve leercurve, maar zodra je alle kneepjes van het vak een beetje doorhebt, zul je steeds efficiënter worden. En zo zul je je weer beter bewapenen tegen de gevaren die zich in de Zone manifesteren, maar dat gaat dus aanvankelijk vrij langzaam. Ook omdat je echt nuttige items op afgelegen plekken of via bepaalde side quests kunt vinden. De game reikt je nauwelijks hulpmiddelen toe, waardoor je het echt allemaal zelf zal moeten doen. Vanzelfsprekend loont het ook om de gewilde artefacten te vinden, die je verschillende perks geven, wat je vervolgens op basis van je speelstijl dient te managen omdat je niet oneindig veel artefacts tegelijk kunt gebruiken.

Verlies je in een lang avontuur

Wat de game vooral aantrekkelijk maakt is de vrijheid in hoe je de wereld verkent en alles doorloopt. Op een paar momenten na geeft de game je de vrije wil en dat maakt dat je telkens weer terugkeert naar de Zone om daar nieuwe dingen te ontdekken. Met een grote speelomgeving weet je nooit wat te verwachten en het is altijd leuk om nieuwe quests aan te gaan. Hoewel die vooral voortkomen uit ‘voor wat, hoort wat’, zul je al snel gaan zien dat het gros van de opdrachten best gevarieerd is, al komt er wel veel wandelen bij kijken. Nu hebben we voor deze review lang niet alles gedaan wat er te doen valt in de wereld, want dat kost rustig 50+ uur, maar dat je je niet snel zal vervelen mag duidelijk zijn. En vanwege die aantrekkingskracht zul je met plezier op regelmatige basis terugkeren.

blank

Maar dan de duistere zijde…

Tot zover niets dan mooie woorden voor S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl, maar er is een negatieve zijde aan de game. Dat de titel die genoemde aantrekkingskracht heeft is een sterk punt, maar kent een tegengaande problematische kant. Onze speelsessies beperkten zich voornamelijk van drie tot vijf uur per dag, omdat de game je op een gegeven moment wat tegen gaat staan vanwege de vele technische issues. Hoewel de titel zeker speelbaar is en het loont om door te blijven spelen, vanwege de betere gear die je krijgt, die het avontuur gemakkelijker maakt, is hier overduidelijk sprake van een ruwe diamant.

De game wordt namelijk geplaagd door een grote hoeveelheid bugs. Gedurende het reviewen van de game hebben we meerdere gigantische updates moeten downloaden. Hoewel we niet direct grote verschillen zagen, is de ontwikkelaar heel erg druk met het gladstrijken van alle issues en dat zijn er nogal wat. Denk aan dialogen over de radio waarbij de radiofilter plots verdwijnt en het lijkt alsof iemand naast je staat. Vijanden die spontaan voor je neus spawnen, een game die crasht. Missiedoelen die je niet kan voltooien omdat een bepaald iets ontbreekt op de aangewezen locatie. Of wat te denken van de vele visuele glitches, waarbij vijanden na hun dood kaarsrecht overeind blijven staan…

Een kompas dat plotseling weg is, missie indicatoren die te pas en onpas verdwijnen, of plotseling dood neervallen zonder dat er een aanwijsbare aanleiding voor is. Nog vervelender is de AI die als een soort aimbot is ingesteld en waarbij het aan enig tactisch inzicht totaal ontbreekt. Het zijn tig zaken die invloed hebben op de speelervaring, waardoor het na een aantal uur erg op je zenuwen gaat werken. Is de game daardoor onspeelbaar? Zeker niet, want je kan natuurlijk doorgaan, maar feit is wel dat dit soort hinderlijke dingen het speeltempo beïnvloeden en een smet vormen op een ervaring die zoveel soepeler had kunnen zijn. Het is vooral een logge aangelegenheid en dat is echt zonde, al zal dat mettertijd wel een stuk meer gestroomlijnd worden zodra er meer updates zijn uitgerold.

blank

Terug in de tijd

Waar de game er op pc schitterend uit kan zien, moeten we zeggen dat het op de Xbox Series X nogal tegenvalt. De visuele presentatie is in veel opzichten simpelweg achterhaald. Zo zijn de animaties van de NPC’s nogal beperkt en ook de kwaliteit van de textures doet eerder denken aan een geremasterde Xbox 360 game, dan een volledig nieuwe Series X|S titel. Regelmatig zul je ook gebouwen betreden waarbij de textures ontzettend aan het flikkeren zijn en het is niet ongebruikelijk dat je tijdens het spelen te maken krijgt met gehaper in de gameplay. Het is technisch eigenlijk onder de maat en vooral een rommel, wat eveneens invloed op de gameplay heeft. Behoorlijk zonde, want doordat we visueel een bijzonder matige game voor onze kiezen krijgen, lijkt het alsof we terug in de tijd gaan.

Al moeten we hierbij wel opmerken dat het met de nucleaire stormen er bijzonder interessant uit kan zien, want het zorgt voor toffe visuele effecten dankzij de filter die op de game wordt losgelaten. Je hebt overigens de keuze uit twee visuele modi: Performance en Quality. Als je voor de eerste kiest, dan krijg je een variabele resolutie tussen de 860 en 1150p, geupscaled naar 4K met daarbij een framerate van 60fps, al is die zeker niet altijd stabiel. Als je voor de Quality modus gaat, dan heb je wel te maken met een stabiele framerate, al speel je dan natuurlijk op 30fps. De resolutie is in dat geval 1440p geupscaled naar 4K. Hoewel de Quality modus zeker mooiere plaatjes oplevert, geniet onze voorkeur toch de Performance modus, omdat die simpelweg fijner speelt vanwege de hoge framerate.

blank

Tot slot kijken we nog naar de audio en hoewel dat segment van de game ook te kampen heeft met bugs, zoals eerder aangehaald, is het tof dat je de voice acting op de oorspronkelijke taal kunt zetten. De voice acting op zichzelf is verder ook gewoon prima te noemen, al is het wel vervelend dat de ondertiteling lang niet altijd synchroon loopt. Buiten dat zorgt de audio voor een bijdrage aan de beklemmende en gevaarlijke sfeer die de Zone presenteert, met name de speciale effecten in de audio kunnen bij momenten van echte meerwaarde zijn. Dit alles maakt uiteindelijk dat we weinig te klagen hebben op auditief vlak, gelukkig.

Gespeeld op: Xbox Series X.
Ook beschikbaar op: Xbox Series S en pc.

Conclusie

De ontwikkeling van S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl ging niet zonder slag of stoot, dat is iedereen wel bekend. In dat kader is het fijn om te zien dat de game nu (eindelijk) verkrijgbaar is, maar de lange ontwikkeltijd, de moeilijke periode en alles wat er nog meer bij kwam kijken, heeft merkbaar een effect gehad. Hoewel je je absoluut zult vermaken met het avontuur dat de titel je voorschotelt, moet je op dit moment rekening houden met een erg ruwe speelervaring. De game heeft last van veel bugs, glitches en andere onvolkomenheden, die je uit de ervaring kunnen halen. Het grootste pijnpunt is echter nog de AI, die gewoon niets anders is dan een aimbot en ook de wat logge gameplay op de Xbox voelt simpelweg verouderd aan. Dit gaat ook weer op voor de visuele presentatie en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maar, het belangrijkste is echter dat de game ondanks de vele tekortkomingen je wel een boeiend avontuur presenteert in een intrigerende omgeving met een uitstekende sfeer, waardoor je telkens weer terug blijft keren naar de Zone.

Pluspunten

  • Uitmuntende sfeer
  • Veel te doen en ontdekken
  • Boeiende quests en verhaal
  • Interessante personages
  • Nucleaire stormen

Minpunten

  • Bugs en glitches
  • Grafisch verouderd
  • Beroerde animaties
  • Belabberde AI

6.5