Review | Thrustmaster T-GT II

Review | Thrustmaster T-GT II – De markt voor stuurwielen is in de afgelopen jaren behoorlijk veranderd. Niet al te lang geleden waren fabrikanten zoals Logitech en Thrustmaster de meest populaire opties als het ging om een (instap)wiel voor je console of pc. Andere fabrikanten, zoals Fanatec en Moza, zijn er echter in geslaagd om zich daartussen te wurmen, mede door de opkomst van direct drive-technologie. Direct drive belooft meer kracht, meer details en meer soepele force feedback en ook Logitech als Thrustmaster hebben een product uitgebracht in die categorie. Desalniettemin kan het instappen in een dergelijk ecosysteem duur en complex zijn en daarom zijn “ouderwetse” wielen met tandwielen en belts nog steeds populair. Daarom namen wij de Thrustmaster T-GT II, het beltdriven vlaggenschip, eens goed onder de loep.

Alles in de doos

Thrustmaster heeft er in ieder geval alles aan gedaan om een compleet pakket af te leveren, zodat je snel in je virtuele wagen kunt stappen. Je krijgt natuurlijk de T-GT II base en het racestuur, maar ook T3PA GTII pedalenset (inclusief een optionele conische stopper voor het rempedaal), een bureauklem en alle bijbehorende kabels voor de voeding, USB-connectie en de verbinding tussen de pedalen en de base. De base zelf bestaat grotendeels uit gehard plastic en heeft een matte afwerking, met op de achterkant kleine gaatjes en een rooster die dienen ter ventilatie en meteen een blik geven op de motor van de base. Op de achterzijde vind je alle aansluitingen terug en een speciale transducer terug die voor extra effecten zorgt in Gran Turismo Sport en 7, zoals het verlies van grip en veranderingen in het wegdek.

Als je het stuur ziet, merk je al snel de overeenkomsten met de rim die meegeleverd wordt met de Fanatec GT DD Pro bundel. Dat is niet zo gek, want ook dit stuur is ontworpen door het team van Polyphony Digital en daardoor heb je toegang tot 25 knoppen en 4 rotary encoders – die erg premium aanvoelen – waarmee je tijdens de race bijvoorbeeld tweaks kunt toepassen aan je brake bias en brandstofmix. Het stuur is bekleed met comfortabel leer en de shifters zijn geborsteld aluminium met een fijne, clicky feedback. De diameter is 280mm en daarmee wel iets aan de kleine kant voor een rond wiel, zeker als je fan bent van rally- of driftgames. Je kunt wel (tegen een meerprijs) bijvoorbeeld een F1- of rally-stijl stuur in de base hangen. Al met al voelen zowel de base als het stuur kwalitatief en solide aan en hadden we zelfs na langere sessies geen problemen met bijvoorbeeld oververhitting. Dat mag ook wel, want de adviesprijs van deze kit is net geen € 800,-.

Rijden tot je rubber op is

De Thrustmaster T-GT II is gericht op de PlayStation-consoles en compatibiliteit met pc en daarom hebben we het wiel ook op die platforms uitgetest, met Gran Turismo 7 en Assetto Corsa als onze titels. Door het belt-driven systeem, waar de fabrikant naar eigen zeggen 23.000 uur aan onderzoek aan heeft besteed, maakt de T-GT II wat geluid door de onderdelen die met elkaar in aanraking komen en je hebt daarnaast te maken met een kleine ventilator, die de interne componenten koel moeten houden. In de praktijk heb je daar weinig last van, zeker als je gebruikmaakt van een koptelefoon. De base is verder een behoorlijk log ding, maar daar hebben we dan ook alles mee gezegd qua kleine opmerkingen.

Want het draait uiteindelijk om de performance en het gevoel van het rijden, en op dat vlak stelt dit wiel absoluut niet teleur. Je voelt uiteraard de onderdelen in de base bewegen, maar dit overstemt de force feedback en vooral de onderliggende details niet. Dit is belangrijk, want deze sensaties vertellen je handen hoe je auto op de weg ligt en ze geven aan of je bijvoorbeeld over de kerbs of gravel rijdt. Vreemd genoeg deelt de fabrikant geen cijfers over de hoeveelheid Newtonmeter die de base kan geven, maar vergeleken met een Fanatec DD Pro, die 5Nm aflevert, schatten we dat de T-GT II daar net iets boven zit en bovendien die piek langer kan vasthouden. Dit is meer dan genoeg kracht voor de semi-serieuze coureur en qua prestaties op het circuit doet de T-GT II absoluut niet onder voor de concurrenten in hetzelfde prijssegment.

Specifieker voor Gran Turismo 7 is de genoemde transducer op de achterkant – een techniek die Thrustmaster “Depth Feedback” of “T-DFB” noemt – is een foefje wat extra details geeft die je in andere games mist. Dit is simpelweg een kleine motor die geactiveerd wordt als je een bocht neemt of een stuk van een kerb pakt. De trillingen kunnen ook aangeven dat je op het punt staat om de grip te verliezen of als je last hebt van (zware) onderstuur. Hierdoor heb je de kans om wat meer te remmen of een aankomende overstuur op te vangen. Voor zover wij hebben getest, werkt dit dus alleen met Gran Turismo en vallen pc-games buiten de boot. Datzelfde geldt overigens voor het recentelijk uitgebrachte Forza Motorsport, waar wij de T-GT II (op pc) niet bij aan de praat kregen. Support hiervoor ligt waarschijnlijk bij Turn 10, maar wel belangrijk om te weten en we stellen meteen de vraag in hoeverre dit ook bij andere toekomstige games aan de orde zal zijn. Qua software op de pc is het vrij summier en dient dat eigenlijk alleen om de firmware te updaten en om te controleren of de calibratie nog goed is. Voor het remappen van knoppen ben je dus overgeleverd aan de opties in de door jou gekozen game.

Vol in de ankers

Diezelfde kwaliteit herkennen we helaas niet in de meegeleverde pedalen. Ook hier bestaat de behuizing uit gehard plastic, met een ruwer textuur waar je hielen rusten voor meer grip. Het is stevig, maar zit qua looks niet helemaal op hetzelfde niveau als de base en het wiel en we merkten hier en daar ook wat licht gekraak op onder druk. De pedalen zelf – gas, rem en koppeling hebben een metalen voet en platen, die platen kun je met wat gereedschap nog tweaken qua plaatsing en hoek, wat best handig is als je van plan bent om de boel op een rig vast te zetten. Het pedaal voor de koppeling is zonder een shifter (die afzonderlijk verkrijgbaar is) niet heel nuttig, maar wel iets waar je bij een upgrade dus geen rekening meer mee hoeft te houden. De pedalen zelf voelen aardig aan, waar het middelste – het rempedaal – wat stijver is dan de rest. Dit is wat je graag wilt zien, omdat de rem met afstand het belangrijkste pedaal is voor simracers.

Zelfs met die extra stijfheid is dit pedaal eigenlijk nog te licht en moet óf je muscle memory wel heel goed zijn om blokkades van de rem te voorkomen, óf je moet de meegeleverde conische stopper installeren. Dit rubberen gevalletje geeft meer weerstand hoe harder je op de rem drukt en geeft meteen ook een meer realistischere ervaring. Met een moersleutel kun je tevens de hoeveelheid travel naar de stopper aanpassen, mocht dat beter bevallen. Wat ons vooral opviel is dat de pedalen maar slechts twee mounting gaten hebben, richting de achterkant van de voet. Onder zware druk merkten we daarom op dat de voorkant toch wat los zat, wat weer invloed had op het gebruik van de pedalen en met name die oh zo belangrijke rem. Nu konden we dit op onze rig “pleisteren” met een band, maar voor de lange termijn is dit geen oplossing en het maakt het al niet zo mooie geheel niet bepaald oogstrelend. We willen niet zeggen dat de pedalen slecht zijn, maar qua kwaliteit en gevoel strookt het toch niet helemaal met de ervaring die de base biedt.