Review: Street Power Football

Review: Street Power Football – Een tripje nostalgie: in het jaar 2005 verscheen de eerste FIFA Street in de winkelrekken. In de vroege uurtjes, wanneer de rest van het gezin nog vredig lag te slapen, kroop Maxim naar beneden om zich op de grond voor de tv te nestelen. Het was altijd even denken welk schijfje in de PS2 zou verdwijnen, maar de eerste FIFA Street was meer dan eens de keuze. Wat een tijden! De laatste FIFA Street verscheen in 2012 (afgezien van FIFA Volta in de huidige FIFA-games) en Maximum Games, SFL Interactive en Gamajun Games besloten daarom om Street Power Football uit te brengen. De vraag is nu echter of Street Power Football de oude glorie van de FIFA Street games kan evenaren.

Een lekker balletje trappen?

Het is de eerste wereldkampioen in de Red Bull Street Style World Finals, Sean Garnier, die je komt begroeten in het begin van de game. Hij maakt je vervolgens wegwijs in de tutorial, alvorens jou los te laten in de wondere wereld van het straatvoetbal. De game bevat 37 speelbare personages en dit zijn allemaal echte freestyle, panna- en straatvoetballers/sters, die redelijk goed omgetoverd zijn in een cartoony versie van henzelf. Met deze spelers kan je 13 verschillende plaatsen over heel de wereld bezoeken om een balletje te trappen. De ene locatie is natuurlijk wat mooier dan de andere, maar ze vormen gezamenlijk wel het hoogtepunt van de game.

Street Power Football bevat vier verschillende modi, maar eigenlijk bestaat de game uit slechts één modus, een aanpassing hierop en wat minigames. De eerste modus is de Street Power Match. Dit is een 1vs1, een 2vs2 en een 3vs3 wedstrijd waarbij scoren het hoofddoel is. Als je op vierkantje duwt, schudt jouw speler een trick uit zijn of haar sloffen, al zijn deze meer niet effectief dan dat ze je helpen om jouw tegenstander te passeren op weg naar het doel. Verder zijn er power-ups die op het veld verschijnen en die je kunnen helpen om de weg naar het doel te vinden. De animaties gedurende deze matches zijn van een redelijk povere kwaliteit. Ze zijn namelijk niet zo vloeiend en schoten blokkeren is nagenoeg onmogelijk. Ook loopt jouw speler soms de bal voorbij, terwijl we echt het gevoel hadden dat hij of zij deze zeker had mee moeten grissen. Ondanks al de gebreken is dit wel één van de leukere modi.

Minigames

Vervolgens is er de modus genaamd Freestyle. Dit is een aaneenschakeling van trucs die je moet uitvoeren op een bepaald ritme. Dit voelt echter eerder aan als een slechte versie van Guitar Hero dan als een volledige modus. Het is een ritmische minigame, die niet bepaald veel diepgang kent. Ook de Trickshot modus viel tegen. Hierbij moet je, vanaf een voorbepaalde positie, de bal met behulp van een pijl tegen flesjes, kegels, stoelen en in vuilbakken zien te trappen. Ook dit voelde weer aan als een goedkope minigame en is dus niet echt het spelen waard. Hier laten de animaties het tevens wat afweten, gezien de verplaatsing van jouw personage een beetje lachwekkend is omdat ze wat in het rond rennen als een aapje.

Door de benen

Tenslotte is er nog een Panna modus. Deze is ongeveer hetzelfde als de Street Power Match modus, wat maakt dat deze modus wat beter is. Hierbij speel je in een één-tegen-één situatie, waarbij goals voor één punt tellen en een panna voor twee. De panna zelf wordt ook weer uitgevoerd via een reeks quick time events, wat het dus wat gemakkelijk maakt om de panna van je tegenstander te pareren en er zelf één bij hem of haar uit te voeren. Na de uitgevoerde panna blijft het spel echter even stilstaan voordat je weer achter de bal aan kan rennen. Dit onderbreekt de gang van de match dusdanig dat het wat ongemakkelijk aanvoelt. Al met al waren er twee modi die wel vermakelijk waren voor eventjes tijdens de reviewsessie, maar over heel de lijn gezien is dit toch wat karig voor een game van 50 euro.

Meer niet?

De carrièremodus is een opeenvolging van deze vier verschillende modi, waarbij je gevraagd wordt om bijvoorbeeld een bepaalde hoeveelheid tricks te voltooien en de match te winnen. Deze carrièremodus wordt aan elkaar gepraat door Sean Garnier, maar buiten de eerder vermelde modi op de eerder vermelde terreinen is er niet veel anders te doen. Je gaat namelijk gewoon van uitdaging naar uitdaging. Verder kan je de modi apart spelen en hierbij heb je ook dagelijkse en wekelijkse uitdagingen, die jou geld kunnen opleveren om outfits en tatoeages voor de verschillende personages van te kopen. Deze outfits en tatoeages bieden een leuke stimulans, maar zijn zeker niet voldoende om mij te laten terugkeren naar deze game. Op de multiplayerservers van de game kon geen enkele speler gevonden worden – ondanks de recente release – en hier kan ik dus weinig over vertellen.