Review | Razer Wolverine V2

Review | Razer Wolverine V2 – Razer heeft meerdere generaties pro controllers uitgebracht. Zo kennen wij de Razer Onza voor de Xbox 360, wat toch alweer een flinke tijd geleden is. Nu zijn we een aantal Xbox generaties verder en hebben we de Razer Wolverine V2, een pro controller gemaakt voor de Xbox Series X|S consoles van Microsoft. Ik heb het genoegen gehad om een flink aantal uren aan de slag te gaan en mijn vaardigheden uit te testen met (in dit geval) de nieuwe witte controller van Razer, die voor een niet al te overdreven prijs wordt aangeboden. Is het interessant genoeg qua opties als we nagaan dat de normale Xbox Series controllers eigenlijk al erg goed zijn? Ik bespreek het hier in deze review.

Plezierig om naar te kijken

Zoals al eerder verklapt, heb ik een witte Wolverine V2 ontvangen van Razer, en ik moet zeggen: dat ziet er eigenlijk erg goed uit. Niet teveel rare fransjes of erg overdreven gamey looks met RGB of iets dergelijks (dat is de duurdere Wolverine V2 Chroma). Nee, het is een vrij normaal uitziende Xbox controller die op subtiele manier een modern uiterlijk kent. Rond de body heb je dunne zwarte accenten die contrasteren met de rest van het witte geheel (de zwarte versie heeft weer groene accenten). Het Razer logo is netjes onder het LED-lampje geplaatst met daarboven het Xbox logo. De facebuttons hebben de traditionele kleuren, waarbij de letters een wat dunner lettertype hebben. Het geheel oogt erg fijn.

Aan de bovenkant heb je natuurlijk de linker- en rechterbumpers, met eronder de triggers, zoals je dit zou verwachten van een controller. Naast de bumpers en triggers heb je aan beide kanten nog de M1- en M2-knoppen, die dienen als shortcut-knoppen voor onder het gamen. Hier kun je alle knoppen die de controller rijk is aan koppelen voor een snelle(re) toegang tijdens het gamen. Gezien de controller bedoeld is voor de Series X|S, heb je in het midden ook de Share-knop om in-game screenshots te maken of om korte clips op te nemen tijdens het spelen. Onder de Share-knop vind je nog een knop met een cirkeltje erop. Dit is de audio configuratie knop, waar ik later op in zal gaan.

Fors in de hand, maar wel fijn

De gamers met kleine handen hebben aan de Wolverine V2 geen goede. De hendels van de controller zijn namelijk vrij fors, waardoor de controller het meeste aan te raden valt aan gamers met handen die een maatje groter zijn. Nu heb ik een vrij gemiddelde maat handen en ik kan niet ontkennen dat het fijn gamen is met de Wolverine V2. Hoewel, de pookjes liggen misschien door de ergonomie wat hoger dan ik zou willen. Ook heb ik een paar keer gehad bij het drukken op de X-knop, dat ik aan het pookje ‘haak’, wat ik met andere pro controllers nooit heb. Gelukkig zijn de pookjes voorzien van een goede weerstand. Niet te los, maar ook niet te stroef. Het lijkt in deze erg op die van de normale Xbox Series controllers, en dat is een pluspunt. De facebuttons hebben muisachtige feedback bij het indrukken ervan; muis-achtig in de zin dat het niet echt klikt als een echte muisklik, maar een klikje dat fijn genoeg is bij responsief gebruik. Mensen die de echte muisklikken niet fijn vinden, zullen hier wellicht meer over te spreken zijn.

Dezelfde feedback hebben de pijltoetsen namelijk ook, wat goed in de smaak valt. De M-knoppen kennen echter wel de muisklikjes en wat hier een minpunt aan is, valt uit te leggen aan de hand van de plaatsing van deze knoppen. Je moet je voorstellen: als je wijsvingers rusten tussen de bumpers en de triggers, dan rusten je vingertoppen automatisch op de M-knoppen. Gezien dit gevoelige muisklikkerige knoppen zijn, kan je deze snel onbedoeld aantikken en dat is niet altijd even prettig. Hoewel wennen, is het wat onhandig in de praktijk omdat je simpelweg continu met je wijsvingers lang deze knoppen zult gaan.

On-the-fly instellen via het systeem

Razer heeft een nauwe samenwerking met Microsoft en dat valt terug te zien en merken in de gebruiksvriendelijkheid van de controller. Je kunt namelijk op de Xbox Series X|S via het systeem aanpassingen verrichten aan je controller. De gevoeligheid van de pookjes instellen, de M-knoppen toewijzen aan de knoppen naar keuze, enzovoort. Hetzelfde proces werkt ook zo op pc, dus je hebt weinig poespas met onhandige software. Dit komt echter wel met wat haken en ogen. Zo is het niet mogelijk om meerdere profielen op je controller op te slaan om hier op elk gewenst moment tussen te switchen. Dit is toch jammer, aangezien je voor de geringste aanpassingen altijd naar de software moet gaan op de Xbox.

Ook dien je een M-knop op te offeren als je een instelling op wilt slaan die betrekking heeft op de gevoeligheid van je pookje. Een beetje rare gang van zaken als je het mij vraagt en het is een mysterie waarom dit niet gewoon op de controller opgeslagen kan worden. Dit is namelijk wel bij elke andere pro controller van de concurrenten mogelijk. Een ander punt wat ik onder de categorie discutabel plaats, zijn de triggerstops. Je kunt namelijk de triggers beperken en ze meer als een soort knop gebruiken door middel van een schuifknop. In dit geval vind ik de reisafstand die je ermee creëert nog altijd iets te ruim en mis ik het echte knop gevoel in deze stand. Hoewel het veel minder dan normaal is, mocht de reisafstand nog verder ingekort zijn zodra de schuifknop ingedrukt is.

Handig voor het geluid?

Eerder benoemde ik al dat er onder de Share-knop nog een audio configuratie knop te vinden is. Een klein knopje, met een cirkel erop. Als je deze vasthoudt, kan je met de pijltoetsen je game/voicechat of het in-game volume aanpassen. Een vrij originele manier van aanpak, hoewel het minder intuïtief is dan wanneer er bijvoorbeeld aparte knoppen voor beschikbaar zijn of wanneer dit te reguleren is via een headset, die je er via een mini-jack aansluiting op bevestigt. De audiochip in de controller is overigens van dusdanig prima kwaliteit (vergelijkbaar met die van de normale Xbox controllers), dat je voor alledaags gebruik goed zit met de Wolverine V2.