Review | Zorro: The Chronicles

Review | Zorro: The Chronicles – Er worden heel wat games specifiek voor kinderen gemaakt, maar dat hoeft niet direct te betekenen dat iemand die ouder is niet van desbetreffende games kan genieten. Een goed voorbeeld hiervan is de Pokémon-serie. Officieel is deze reeks bedoeld voor kinderen vanaf vijf jaar. Toch is er een grote groep volwassen gamers die zich vermaakt met deze franchise. De ontwikkelaar van Zorro: The Chronicles heeft zich gericht op kinderen tussen de 6 en 12 jaar. Dit is een hele specifieke duiding voor wie het spel gemaakt is en dit zou ook moeten betekenen dat iedereen die ouder is sowieso niet naar dit spel hoeft te kijken. Toch doen we als volwassen gamer een gooi.

Bestrijd het kwaad

Zorro: The Chronicles is gebaseerd op de gelijknamige Franse tekenfilmserie die in 2015 en 2016 te zien was. De serie toonde een jonge held, die samen met zijn tweelingzus Ines tegen het kwaad vocht. In de game wordt dezelfde formule aangehouden en kun je spelen als één van deze twee helden. Het verhaal wat je volgt in de game is… tja, strijden tegen het kwaad waarschijnlijk. Het enige wat het spel hierover laat weten is hooguit een paar zinnen aan context voordat je aan een nieuw level begint. Dit gaat negen van de tien keer over dat Zorro of zijn zus iets of iemand moeten uitschakelen, vinden of bevrijden. Zorro: The Chronicles moet het dus sowieso niet van zijn verhaal hebben.

Zie ik het goed?

Als je Zorro: The Chronicles begint te spelen, dan zal je waarschijnlijk eerst een paar keer goed met je ogen knipperen, om er zeker van te zijn dat je alles wel goed ziet. Als je niet beter zou weten, zou je namelijk denken dat je een naar 1080p geremasterde PlayStation 2-titel aan het spelen bent. De game ziet er uit zoals de tekenfilmseries, maar de verschillende personages worden vrij basic weergegeven en voor de omgeving zijn niet bepaald veel polygonen gebruikt, en het is een vrij kale boel. Vooral als er bij elk nieuw level met de camera over de omgeving wordt gegaan, zie je hoe simpel de gebouwen en dergelijke in elkaar steken. Dat de game op 60 frames per seconde draait is prima, al zijn er af en toe wel wat dips te bespeuren.

Dat een game grafisch niet goed scoort, hoeft nog niet te zeggen dat de gameplay slecht is. Alleen krijg je ook hier het idee dat je een PS2-game aan het spelen bent. Je krijgt achttien losse levels voorgeschoteld, die zich ieder in een niet al te grote omgeving afspelen. Hierin kun je in principe vrij rondlopen, maar veel zin heeft het niet omdat er nagenoeg niets bijzonders te doen is. Om het avontuur te beleven moet je een aantal opdrachten vervullen. Waar het dan op neerkomt is dat je van A naar B moet gaan om iets of iemand te vinden, of verslaan en dat te vervolgen naar C en ga zo verder. Exact wat je zou kunnen verwachten van een game van drie generaties terug, maar dat maakt vandaag de dag niet echt meer indruk.

Het wordt er niet beter op

Tijdens het avontuur zal je tegenover vele vijanden komen te staan. De helden reageren echter wat traag op je commando’s en het vechten verloopt daardoor stroef. Je kan ook voor stealth kiezen om je vijanden uit te schakelen, maar ook hier geldt weer dat dit aanvoelt alsof je een game uit het PS2-tijdperk aan het spelen bent. Het speelt simpelweg niet lekker. De game voelt als geheel daarentegen dus wel consistent aan, maar het is alleen niet op een manier die je wilt. Het kunnen kiezen uit Zorro of diens tweelingzus biedt ook geen variatie. Hoewel ze andere aanvallen hebben, blijft de besturing hetzelfde en de gameplay is daardoor identiek.

En daar gaan we weer, het knokken zelf is ook weer heel erg basic te noemen. Je hebt een knop om aan te vallen met je sabel en een knop om met je zweep de vijanden even sterretjes te laten zien of hun te ontdoen van hun wapen. Aanvallen van je tegenstanders kan je pareren als het desbetreffende icoontje boven de vijand verschijnt. Dit brengt dus enige afwisseling in de moves, maar je gebruikt het in de praktijk weinig. Zo bevat de game verschillende vijanden, die op een bepaalde wijze uitgeschakeld moeten worden. Dit aantal is echter zo klein, dat je het merendeel van de game gewoon aan het button bashen bent en dat gaat snel vervelen.

Buiten het vechten om is er verder weinig te doen en beleven. Je kan nog posters die in de omgeving te vinden zijn bekladden, maar daar houdt het wel mee op. Als extra laag in de gameplay zijn er nog upgrades om vrij te spelen. Hiervoor dien je vijanden te verslaan door weer bepaalde opdrachten tijdens het vechten te volbrengen, zoals een aantal keer de aanval van je vijand pareren of kisten kapotmaken. De upgrades zijn zoal dat je meer levensenergie krijgt of dat je sterkere vijanden ook kan ontdoen van hun wapen. Het is een geinige toevoeging, maar het is niet dat de upgrades ervoor zorgen dat de game plots veel leuker wordt. Dat is terug te leiden naar de gewone gameplay, want die blijft immers hetzelfde. Wat bovendien niet leuk is, is dat er een vervelende bug in de game zit, die er soms voor zorgt dat je personage niet meer kan lopen. Het enige wat je dan kan doen is de game afsluiten en hopen dat de autosave niet lang daarvoor zijn werk heeft gedaan.

For the kids

Voor volwassenen en late tieners heeft Zorro: The Chronicles in ieder geval weinig te bieden. Dat de game is gericht op een hele specifieke groep, namelijk jonge kinderen is dan ook niet vreemd. Het biedt een combinatie van vechten en stealth-gameplay aan, die volgens de ontwikkelaar een mooie introductie vormt voor kinderen die deze genres willen ontdekken. Het probleem is echter dat ze niet echt rekening hebben gehouden met wat kinderen op jonge leeftijd tegenwoordig al spelen. Zij zijn ondertussen veel complexere gameplay gewend en games die er mooier uitzien. Het PlayStation 2-uiterlijk en dergelijke gameplay is al geruime tijd een gepasseerd station, ook voor deze jonge gamers. Wellicht dat zes- en zevenjarigen hier wel wat meer plezier uit kunnen halen dan de rest, maar dan houdt het ook echt op.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Nintendo Switch, PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.