We worden al ettelijke jaren plat gebombardeerd met asymmetrische multiplayergames die zich tot het horrorgenre rekenen. Vaak zijn deze projecten – die steevast succes kennen, ook al zijn ze meestal van een eerder wisselvallige kwaliteit – zelfs gebaseerd op geliefde franchises. Friday the 13th, Evil Dead en Ghostbusters passeerden reeds de revue, terwijl andere grote namen als Texas Chainsaw Massacre en godbetert Killer Clowns From Outer Space nog in de stijgijzers staan. Noem het gerust een kwestie van tijd voor Halloween, A Nightmare on Elm Street en misschien zelfs Child’s Play dezelfde behandeling krijgen.

Ikzelf ben best te vinden voor een partijtje asymmetrisch gruwelen. Het concept werkt duidelijk en leent zich bovendien uitstekend tot het slashergenre, al lijkt het door zijn alomtegenwoordigheid ook langzaam maar zeker op een bikkelharde houdbaarheidsdatum af te steven. En dan vraag ik me af of het geen tijd wordt om het eens radicaal over een andere boeg te gooien. Wanneer gaat een studio het eens aandurven om een slashericoon in een singleplayergame te steken? Als ik één ding immers met lede ogen aankijk, dan is het wel de stijgende populariteit van multiplayer in een genre dat eigenlijk best alléén ervaren wordt.

Mijns inziens kan je twee kanten uit met een singleplayer slasher, als je tenminste ietwat origineel uit de hoek wilt komen en niet gewoon de Until Dawn formule van Supermassive Games kopieert. Zo kan je enerzijds gamers de rol van moordenaar aanmeten. Kruip zelf in de huid van Michael Myers uit Halloween en trek Haddonfield in om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Bonuspunten voor het ongezien stalken van toekomstige slachtoffers. Unieke DLC-locatie: de maskerfabriek in Santa Mira uit Halloween III: Season of the Witch, waar Michael het dan meteen ook moet opnemen tegen robotbewakers. Fun gegarandeerd.

Anderzijds levert het misschien meer spanning op om spelers in de huid van het slachtoffer te laten kruipen. Creative Assembly deed dit in 2014 al met Alien: Isolation, naar mijn mening nog steeds de beste Alien-game ooit gemaakt en meteen ook één van de engste ervaringen die ik ooit opdeed. Het concept hoeft eigenlijk zelfs amper aangepast te worden. Ontwijk Michael Myers terwijl je uit een semi-open Haddonfield probeert te ontsnappen. Of baan je een weg door steeds gruwelijkere droomscenario’s met een maniakaal lachende Freddy Krueger op je hielen. De mogelijkheden zijn legio; fans zouden in de wolken zijn.

Als ik het voor het zeggen had, zou ik zo geld neertellen voor een hypothetische Halloween: Isolation of een Elm Street: The Terror Within. Wat denken jullie? Zou je graag eens een singleplayergame rond een bekende horrorfranchise in handen krijgen, of ben je meer dan tevreden met de haast eindeloze stroom aan asymmetrische slashertitels? Laat het ons hieronder weten en vertel meteen ook met welke franchise jij het liefst ooit aan de slag zou gaan. Hou het uiteraard beleefd. Het horrorgenre mag dan wel teren op geweld in alle vormen en maten, maar hier dragen we respect nog steeds hoog in het vaandel.