Review | Arizona Sunshine 2

Review | Arizona Sunshine 2 – In de VR-werelden blijven de shooters het erg goed doen en met name de zombies (en vormen daarvan) moeten het ontgelden. Capcom heeft reeds successen geboekt met de zeer geslaagde ports van hun Resident Evil-games, maar in 2016 boekte Vertigo Games ook een succesje met Arizona Sunshine. De game werd zelfs zo goed ontvangen, dat de Nederlandse studio wel heil zag in een vervolg: Arizona Sunshine 2. We hebben de PlayStation VR2 erbij gepakt en hebben flink wat uurtjes in dit kleurrijke knalfestijn doorgebracht. Veel verrassingen heeft dit vervolg niet, maar het is wel een verdomd lollig avontuur geworden!

Een nieuwe dag in het paradijs

Het verhaal trapt af met onze naamloze protagonist – wederom met plezier ingesproken door Sky Soleil – die plots een teken van menselijk leven ziet in de vorm van een helikopter. Heel lang overleven ze het niet, want de helikopter stort neer nabij zijn trailer. Bij aankomst, en na een aantal vermoorde zombies, ontdekken we dat de passagiers onderdeel waren van het leger en dat ze op zoek waren naar “patient zero”, het eerste slachtoffer in de aanhoudende zombie apocalyps. Onze held neemt dezelfde missie op zich en dat brengt hem langs verschillende locaties in het zonovergoten Arizona. Op narratief gebied heeft Arizona Sunshine 2 weinig vlees op de botten en na de eerste tien minuten kun je het verloop al aardig voorspellen.

De premisse dient daarom vooral als excuus om de hordes zombies te reduceren tot een bloederige pulp. Dat wil echter niet zeggen dat er geen charme is. Onze held is namelijk door zijn lange periode van eenzaamheid het pad een beetje bijster en praat daarom niet alleen met zichzelf, vaak grofgebekt en met flauwe grappen of lekkere one-liners, want ook heeft hij eenzijdige gesprekken met de ondoden die hij liefkozend “Freddie” noemt. Bovendien worden we vergezeld door een Duitse herder die de naam “Buddy” krijgt. Vertigo Games speelt hiermee in op het sentiment en ze snappen dat een game automatisch beter wordt als je er een trouwe viervoeter instopt. Dit maakt dat Arizona Sunshine 2, ondanks het wat simpele verhaal, toch een ziel heeft en je met een glimlach de levels doorloopt.

Niet lullen, maar knallen

Die glimlach is er eveneens door de lekkere gameplay. Net zoals bij z’n voorganger is Arizona Sunshine 2 een first-person shooter, in het eerste uurtje ben je vooral bezig met het wennen aan de besturing zoals het bewegen, het gebruiken van wapens en je inventaris, die als het ware op je “lichaam” geplakt zit. Overigens is er weinig tegenstand in de eerste levels, zodat je rustig aan de combat loop kunt wennen. Nieuw in dit deel is het manueel herladen van je vuurwapens. Zodra bijvoorbeeld je pistool leeg is, zul je dus een nieuw magazijn van je borst af moeten trekken en in je geschut moeten rammen. Hoewel dit niet zo gedetailleerd en diepgaand is als bijvoorbeeld Pavlov, werkt het wel erg goed en geeft het voldoening om in het heetst van de strijd die cruciale reload te doen en toch die headshot te poppen.

Later in de game escaleert het aantal zombies, maar ook de wapens waarmee je ze kunt vernietigen, dan kun je denken aan shotguns en aanvalsgeweren, maar ook vlammenwerpers en miniguns passeren de revue. Ieder wapen moet je dus onder de knie krijgen en zeker in de latere levels is Arizona Sunshine 2 er niet vies van om je in een dikke setpiece te stoppen, waar er soms dozijnen zombies op je afkomen. Het is ook altijd grappig om te zien hoe je vol zelfvertrouwen op een horde afrent, maar daarna ontdekt dat je de situatie toch vies onderschat hebt en er wat lichte paniek ontstaat eer je (soms met wat schrammen) overwint. Het maakt deze game op momenten retespannend en het is ontzettend stoer om à la Mad Max een shotgun van je riem te pakken en deze in de mik van een ondode te duwen.

Tussen de actiegevulde bedrijven door ben je met name bezig met het verkennen van de levels, die gevuld zijn met zaken zoals auto’s, containers en/of vuilnisbakken. Het is tof dat je bijvoorbeeld de deur van een auto moet opentrekken zodat je deze kunt doorzoeken. Aan munitie is er overigens geen tekort en het is dus niet alsof je voorzichtig met je middelen om moet gaan, de spannende actie staat hier volledig in het middelpunt. Naast munitie en wapens vergaar je tevens crafting middelen, die je op selecte plekken kunt gebruiken om bijvoorbeeld granaten in elkaar te zetten. Hier en daar versperren kleine puzzels je de weg, die niet heel lastig zijn, maar ze breken de spanning op de goede momenten op en ze spelen in op de interactieve elementen die VR biedt, zoals het aan de kant schuiven van planken zodat Buddy door de open ruimte kan kruipen.

Who’s a good boy?

Buddy’s aanwezigheid gaat overigens een stuk verder dan alleen een trouwe blafmachine die overal met je meeloopt. De herder kan namelijk ook gebieden betreden waar jij niet bij kan en waar soms een belangrijke sleutel verstopt zit, of plekken waar simpelweg wat extra munitie voor je geweren ligt. Ook tijdens de soms hectische schermutselingen komt Buddy buitengewoon goed van pas als crowd controller. Met wat mikwerk en een druk op de knop stort Buddy zich meteen op jouw doelwit van keuze en scheurt hij erop los, wat erg handig is als die ene zombie je nét iets te dichtbij is gekomen of als je de aankomende horde in de verte wat wilt ophouden. Bovendien is Buddy ontastbaar, waardoor je niet het idee hebt dat je bezig bent met een fetch quest. Mocht je trouwens een momentje downtime willen, dan houdt Buddy van apporteren, ook met ledematen van de ondoden.

Naast dat Buddy een trouwe aanvalspartner is, kun je hem ook gebruiken als een mini pakezel. Je kunt namelijk wapens op z’n flanken hangen en op elk moment je loadout aanpassen, bijvoorbeeld als een revolver op dat moment beter bij de situatie past. Zelf kun je maximaal drie vuurwapens dragen, twee kleinere – zoals pistolen, een uzi of een kleine shotgun – en een grotere zoals een aanvalsgeweer. Een nieuwe toevoeging zijn mêlee-wapens, die mettertijd wel zullen breken. De feedback van alle wapens is erg lekker en ook het doorklieven van een zombiehoofd met een machete geeft erg veel voldoening, zeker met de uitgebreide gore en bloederige pulp wat vaak het resultaat is van je acties. Het is jammer dat je mêlee-wapens alleen in je linkerpols kunt wegstoppen, de enige extra plek in je inventaris, die je het liefst reserveert voor een bedorven hamburger of hotdog, voorwerpen die je gezondheid kunnen herstellen. Ditzelfde geldt overigens voor granaten die je craft, wat je dus dwingt tot het kiezen tussen een explosief, gezondheid of een mêlee-wapen.

Hier, neem een worstje

Dan is er nog de mogelijkheid om Arizona Sunshine 2 in coöp te doorlopen. Dit haalt natuurlijk het idee dat je alleen bent tijdens het verhaal wat onderuit, maar verder is dit bij uitstek de ideale game om met een vriend te spelen. De toon is immers niet te serieus en de omgevingen zijn volgepropt met leuke props en “minigames”, zoals maskers die je op je kompaan kunt plakken of een uitgestalde tafel waar toevallig wat bekers en een pingpongballetje voor je klaarstaan. Het matchmaken werkte bovendien in onze ervaringen erg goed en we ervaarden nergens lag of connectieproblemen. Naast de verhaalmodus kun je tevens aan de slag met Horde, die je met maximaal vier spelers kunt spelen. Zoals de naam impliceert, sta je tegenover een eindeloze hoeveelheid zombies die je samen moet verslaan, en er is dan weinig leuker om tijdens de chaos een worstje in iemands gezicht te duwen.

Op technisch gebied zullen we verder zeggen dat Arizona Sunshine 2 adequaat is. Arizona en omstreken zijn mooi vormgegeven, met soms erg mooie omgevingen waar je even van kunt genieten. De framerate lijkt op het oog geen native 120Hz te zijn, maar een geherprojecteerde 60 frames per seconde, wat tijdens het draaien soms voor wat ghosting kan zorgen, zeker in de meer donkere gebieden. Voor de audio geldt eveneens dat het goed klinkt, maar nergens eigenlijk uitblinkt. Gelukkig hebben we geen problemen gehad met crashes en dergelijke, het enige schoonheidsfoutje is dat de zombies de regels van fysieke materie negeren en soms zo door decoratiestukken clippen. Dat is soms zelfs best grappig, omdat je je kapot schrikt als dit gebeurt, maar het is natuurlijk niet iets wat zou mogen gebeuren.

Gespeeld op: PlayStation 5 (PS VR2).
Ook beschikbaar op: SteamVR, Meta Quest, PICO 4.