Review | Turtle Beach Stealth Ultra

Review | Turtle Beach Stealth Ultra – De markt wordt steeds meer beladen met controllers die meer functionaliteiten bieden dan de controllers die standaard meegeleverd worden door de consoleboeren. Razer, Nacon, SCUF zijn slechts een paar namen en ook uit eigen huis hebben we bijvoorbeeld de Xbox Elite Wireless controller zien verschijnen. Die namen hebben er nu een extra uitdager bijgekregen, want ook Turtle Beach heeft een gooi gedaan naar zo’n zogeheten “Pro” controller en de naamgeving laat niks aan de verbeelding over: de Stealth Ultra van Turtle Beach doet ons in ieder geval denken dat ze hiermee de ultieme controller willen neerzetten. De controller heeft veel in petto en we zullen hieronder uitleggen of de fabrikant zich kan meten met z’n conculega’s.

Aardige extra’s, bomvol features

Bij het openen van de doos lijkt er in eerste instantie vrij weinig in het pakket te zitten. Alles zit namelijk verstopt in de meegeleverde hardshell case, waar je de (verzegelde) controller, de USB-A dongle, een USB-A naar USB-C kabel, een viertal caps voor de analoge sticks (tweemaal concave en tweemaal convex) én een handige dock terugvindt. De dock kun je natuurlijk gebruiken om de controller op te laden, maar er zit ook een USB-A aansluiting in waar je de dongle in kunt stoppen, zodat je maximaal één poort van je Xbox-console of pc in beslag houdt. De oplaadkabel is braided en dus een stuk steviger dan de doorsnee kabel en ook de meegeleverde caps voor de sticks zijn van een dikkig rubber wat we niet snel zien slijten. Al met al bevat dit pakket leuke en handige extra’s, wat we voor de behoorlijk stevige adviesprijs van € 199,- ergens ook wel als vanzelfsprekend zien.

Enfin, een controller gaat zich natuurlijk niet onderscheiden door de accessoires die in de doos zitten, maar eerder met de features die het bevat en daarvan heeft de Stealth Ultra er genoeg. Zo maken de analoge sticks gebruik van hall effect sensoren, waarbij de componenten elkaar niet aanraken, hierdoor is er een veel kleinere kans op slijtage en dus euvels zoals stick drift. De twee triggers kun je vastzetten met een lock, zodat de travel korter is en aan de achterkant/onderzijde vind je nog eens vier extra knoppen terug. Bovendien zijn alle knoppen – dus inclusief de d-pad – uitgerust met tactiele switches die een lekkere, clicky feedback geven als je ze indrukt.

Qua materiaal bestaat de Stealth Ultra nagenoeg volledig uit plastic, met eigenlijk als enige uitzondering de analoge sticks en de rubberen caps, en de “heupen” van de controller, die ook bekleed zijn met getextureerd rubber, zodat de controller niet plots uit je handen glipt. De bouwkwaliteit is al met al prima en de controller is ondanks tevens opvallend licht: hij weegt zo’n 250 gram, bijna 100 gram minder dan het volwassen broertje van Microsoft en dat zonder in te leveren op comfort of ergonomie. We kunnen niet hetzelfde zeggen over de styling. Turtle Beach heeft duidelijk gekozen voor een bijna sciencefiction, gamer look met veel strakke lijnen, kleine tekstjes die de features beschrijven en de twee “aders” waar de RGB-belichting doorheen loopt. Het is dus visueel heel druk en een stijl die je maar net moet bevallen, wij vinden het één van de mindere aspecten van de Stealth Ultra.

Alles ligt aan de vingertoppen

Wat natuurlijk het meeste in het oog springt, is het 1.4 inch scherm wat zich midden op de controller bevindt. Turtle Beach noemt dit het “Connected Command Display”. ASUS ging de Turtle Beach reeds voor met het idee op de Raikiri Pro, maar het scherm van de Stealth Ultra is hier wel een slag groter. Zoals de naam al doet vermoeden, kun je vanuit de CCD bijna alles op de controller instellen en aanpassen. Met een druk op de plus knop onder de Share knop wordt alle input stopgezet en kun je in plaats daarvan de opties op de controller aanpassen. Dat is behoorlijk uitgebreid, want je kunt bijvoorbeeld tweaks doorvoeren op de rumble intensiteit, de RGB-belichting met allerlei variaties, en de curves en deadzones van de analoge sticks instellen. Daarbij kun je maar liefst 10(!) profielen opslaan voor specifieke games of de mapping voor de backpaddles aanpassen.

Zodoende ligt alles aan je vingertoppen en dat werkt eigenlijk verrassend goed. Waar je voorheen met dergelijke uitgebreide controllers een pc bij de hand moest hebben om eraan te sleutelen, kun je nu bijna alles doen vanuit de controller, een firmware update daargelaten. De menu’s zijn verder behoorlijk overzichtelijk en je hebt zelfs de mogelijkheid om via de iOS/Android app je telefoon te koppelen en notificaties op je controller te ontvangen. Heel erg praktisch is dit alleen niet, want het scherm en de indeling daarvan is eigenlijk net te klein, waardoor binnenkomende WhatsApp-berichten al na een paar woorden niet meer leesbaar zijn en je dus toch je telefoon erbij moet pakken. Wat we in eerste instantie ook onduidelijk vonden, is dat het koppelen met de app voor notificaties (App Link) en het koppelen met een Android apparaat om daarop te spelen (Smart Device) twee verschillende opties zijn, die ook nog eens in verschillende menu’s verstopt zitten.

App geeft geen premium ervaring

Hoewel je dus alles vanuit de controller kunt inregelen, geeft Turtle Beach je ook nog de opties om via een iOS/Android app, Xbox app of via je pc alles aan te passen. Er zat in de doos een handige QR-code bijgevoegd die ons na het scannen meteen doorverwees naar de App Store, waar we de Control Center 2 app konden downloaden. Het koppelen was – toen we eenmaal de juiste optie hadden gevonden – zo geregeld. We vinden echter wel dat, ondanks de app verder functioneel doet wat het moet doen, het qua look en feel niet echt een premium gevoel geeft. De app ziet er meer uit als een verouderd hobbyprojectje wat een ontwikkelaar even snel in elkaar moest zetten. Dit zien we gelukkig niet terug bij de app op pc, die een meer verzorgde uitstraling heeft. Desondanks gebruiken we het liefst nog steeds de controller, wat simpelweg een stuk praktischer is.

Nu zegt Turtle Beach dat de accu op een volle lading zo’n 30 uur meegaat, maar dat aantal kunnen wij met de out-of-the-box configuratie niet beamen. We hebben de controller getest met games als Fallout, Forza en Dead Cells, maar daar zagen we dat de controller na een uurtje of 15 alweer behoefte had aan extra sap. Pas nadat we het één en ander hadden aangepast in de RGB-belichting en de helderheid van het scherm, zagen we de speelduur oprekken naar ongeveer 20 uur. Dat is nog steeds een aardig aantal en de handige dock maakt het opladen tussen speelsessies een stuk simpeler, maar het is zeker niet het aantal waarmee Turtle Beach koketteert. Dat is dus wel iets om in het achterhoofd te houden. Je kunt tevens je Xbox-console opstarten met de controller, maar dat duurt toch een paar stevige tellen langer dan met de Elite Wireless controller, waarschijnlijk door het gebruik van de dongle.

De audio zit goed in elkaar

Dan willen we voor de conclusie nog even stilstaan bij de audiokwaliteit. Zoals beschreven kun je dus alleen gebruikmaken van een bedrade koptelefoon met 3,5mm jack en ook hier heb je behoorlijk wat opties waar je aan kunt sleutelen, zoals vier EQ-profielen en een audiomixer voor de balans tussen game en chat audio, microfoon monitoring, mute, gain en het algehele volume level. Het Turtle Beach Superhuman Hearing profiel is hier ook van de partij, waar eigenlijk alle lage en de meeste middentonen mee weg worden gevaagd, zodat je goed kunt luisteren naar voetstappen en waar schoten vandaan komen. De kwaliteit van de audio is natuurlijk ook afhankelijk van de headset die je erin steekt. Zo hebben wij gekozen voor de high-end Sennheiser HD 660S en de midrange Antlion Kimura Duo. De Stealth Ultra slaagt erin om de respectievelijk neutrale en meer bassy geluidsprofielen van deze headsets goed aan te drijven en voorzien we dus bij andere headsets dat de controller – net als Microsofts eigen Elite controller – diens profielen goed zal representeren.