Review: Dead Rising 4: Frank’s Big Package

Review: Dead Rising 4: Frank’s Big Package – Na twee delen afwezigheid is hij dan eindelijk teruggekeerd op het PlayStation platform! Frank West staat in de spotlights in Dead Rising 4. De game is al een jaar uit op de Xbox One, maar nu kunnen ook PlayStation bezitters weer breinloos zombies in mootjes gaan hakken. Wij namen een kijkje in deze uitgave, die bol staat van de content, om te zien of het de moeite waard is om je in uit te leven, of dat het beter is om de strompelaar stilletjes aan ons voorbij te laten gaan. Je checkt het hieronder.

Maar het onderzoek dan?

Frank West raakt aan het begin van de game gelijk verstrikt in een bizarre situatie. Frank zou met Vick een geheim laboratorium gaan onderzoeken, maar al snel blijkt hij er te zijn ingeluisd. Vick wil namelijk niets onderzoeken, maar gewoon gaan mini-golfen. Juist. Dat zet gelijk de toon van de game, namelijk complete absurditeit. Het begin van de game functioneert tevens als een prima tutorial en nadat het nodige heeft plaatsgevonden, kunnen we daadwerkelijk aan de slag. Frank is er namelijk achter gekomen dat Willamette weer eens slachtoffer is geworden van een zombie uitbraak. Zoals een goede reporter betaamt, gaat Frank West weer op onderzoek uit.

Frank heeft in de tussentijd ook het laboratorium aangedaan en daar heeft hij ontdekt dat de organisatie die verantwoordelijk is voor verschillende experimenten die zijn gedaan, ook aanwezig is in Willamette. Kortom, al het gespuis en de zombies bevinden zich in Willamette en dat is reden genoeg om helemaal los te gaan in die plaats. Veel meer willen we eigenlijk niet kwijt over het verhaal, want hoewel je niet de diepgang van een waterput hoeft te verwachten, is het echter dusdanig boeiend dat het ons de gehele singleplayer vasthield. Dat gepaard met een geweldige dosis humor en we kunnen niets anders zeggen dan dat we ons hebben vermaakt met dit avontuur.

Een dik pak sneeuw

Wat bijdraagt aan de interesse om door het verhaal heen te gaan is natuurlijk de gameplay. Dead Rising 4 hanteert het sandbox principe, dus je begeeft je in allerlei gebieden en dat wanneer je maar wilt. Dit wordt gecombineerd met een flinke hoeveelheid wapens, want bijna alles valt wel te gebruiken en dat is werkelijk fantastisch. Het levert de meest komische taferelen op, want denk bijvoorbeeld aan een kerstkrans onder stroom zetten terwijl je in een brandweerpak rondloopt, om maar wat te noemen. Er is in Willamette genoeg te doen, want naast het afmaken van zombies, kan je bijvoorbeeld ook gestrande mensen redden, safe rooms openen voor extra beloningen, blauwdrukken zoeken en nog veel meer. Met name dat laatste is interessant, want je kunt er weer nieuwe bizarre wapencombinaties mee vrijspelen.

De wapens zijn zoals eerder al aangegeven in overvloed aanwezig. Niet alleen het slag en stootwerk kent genoeg variatie, ook de schietobjecten kunnen erg creatief zijn. Een kruisboog die vuurpijlen afschiet om dan feestelijk zombies uit elkaar te laten spatten is een leuk voorbeeld. Die wapens op zichzelf hebben bovendien al een goede invloed op de humoristische toon die de game kent en wat hier aan bijdraagt, is de kerstsfeer die nu in de game heerst. Alle zombies zijn in elvenpakjes gekleed en er ligt een dik pak sneeuw. Sommige van de vijandelijke soldaten die af en toe voorbijkomen zijn ook nog eens verkleed en wel in gingerbread of sneeuwpop kostuums. En ook de muziek in de menuschermen is op kerst gericht, wat het compleet maakt.

Groot speelterrein

Willamette is groot, heel erg groot. Dus een voertuig met wielen is erg handig, maar dat is niet per se een vereiste. Zolang het maar vooruit komt en het zombies kan verpulveren, zit je wel goed en uiteraard is daar ook volop variatie in. De meest absurde voertuigen komen voorbij en ze zijn stuk voor stuk erg handig om de hordes aan zombies omver te rijden, te elektrocuteren of domweg te verbranden met frituurvet. Tot zover dus vooral een lofzang over Dead Rising 4, maar toch komen hier ook de kritiekpunten de kop op steken.

Je kunt eindeloos in de wereld zombies slachten zonder dat er een tijdslimiet aan gekoppeld is en dat kan op den duur een repetitief gevoel opwekken. Hoe leuk en melig het ook is om in je ondergoed, met dino poten en een cowboy hoed op, zombies met een grasmaaier tot gehakt om te toveren, breinloos hakken blijft breinloos hakken. Dit wordt nog eens vergemakkelijkt, omdat Frank West in Dead Rising 4 over een enorme hoeveelheid health beschikt, waardoor je amper dood kunt gaan. Hierdoor valt de uitdaging een beetje naar de achtergrond, maar de keerzijde is wel dat er genoeg andere activiteiten in de wereld te vinden zijn, zoals eerder al benoemd.

De sfeer is subliem

Naast alle genoemde zaken kom je in de wereld van Dead Rising 4 ook nog zogenoemde ‘maniacs’ tegen. Dit zijn mafkezen die zich erg laten gaan door de zombie apocalypse. De eerste sukkels die je tegenkomt zijn fans van het middeleeuwse thema en zij gaan maar al te graag op alles inhakken gekleed als ridder. Dat weerhield ons er natuurlijk niet van om ons aan de dresscode te houden toen we hun te lijf gingen. Een andere groep met maniacs zijn dan weer de kerstfanaten die gekleed zijn als elfjes en rondlopen met speelgoedwapens. Ons pinguïnhoofd dat ijspegels kon schieten was een stuk effectiever dan speelgoedwapens en dus hebben we hier snel korte metten mee kunnen maken.

Bij elke maniac encounter die je treft, vecht je uiteindelijk tegen een eindbaas om een eind te maken aan hun gestoordheid. Hier komen dan ook weer allerlei absurde figuren voorbij en we kunnen je vertellen dat Sadistic Claus het bij ons niet heeft overleefd. De singleplayer werkt met alles wat het biedt enorm op de lachspieren, maar we moeten er wel bij zeggen dat het technisch niet altijd even goed op orde is. Zombies die vast blijven hangen in trappen zie je meer dan eens voorbij komen. Ambulances die ineens uit stilstand een sprong maken of stoepranden die als een berg functioneren tijdens het autorijden zijn zaken die eigenlijk niet kunnen. Het is natuurlijk lachwekkend en het stoort niet per se, maar het is wat aan de slordige kant. Afgezien van dat valt er op de singleplayer verder eigenlijk vrij weinig aan te merken.

We gaan toch Mini golfen…met crashes

Heb je enige afwisseling nodig na de baasgevechten en het eindeloze geslacht van zombies? Dan biedt de game een hoop extra content. Je kunt de gehele singleplayer in de ‘Capcom Heroes’ modus spelen die steeds uitgebreider wordt naarmate je sterren verzamelt in de gewone singleplayer. Met deze sterren kan je kostuums unlocken van diverse personages uit de stal van Capcom. Denk aan Ryu uit Street Fighter, Mega Man of zelfs Dante uit Devil May Cry. De zombies worden in stijl afgemaakt door de personages die hun kenmerkende vechtstijlen hanteren. Dat zorgt voor net wat meer variatie, maar het is niet oneindig beschikbaar. Na een bepaalde tijd raak je je kostuum weer kwijt en speel je weer met Frank West in zijn normale kleding.

Het is echter jammer dat elke Capcom held dezelfde soort gameplay hanteert, wat neerkomt op een object gooien, slaan en daarna schieten, met als laatste een speciale aanval. Nu verschilt ieder personage in uiterlijk en speciale aanval, maar voor de rest is het eigenlijk gewoon hetzelfde. Het klinkt op papier heel erg leuk en dat is het ook voor even, maar je raakt er vrij snel op uitgekeken omdat het iets te repetitief is ingevuld. Zonde, want het concept is eigenlijk best wel cool.

Een andere modus is Super Ultra Dead Rising 4 Mini Golf. Hierin kun je alleen of met mensen online gaan mini-golfen. Terwijl je de bal slaat met een mooie swing, gaat deze vervolgens dwars door een horde zombies heen. Op die manier verdien je weer punten en degene met de meeste punten wint uiteindelijk het potje golfen. Naast deze modus kan je in de multiplayer ook nog losse missies spelen met vrienden of anders online met onbekenden. Vreemd genoeg is de coöperatieve modus dan weer geheel afwezig in deze versie, terwijl het wel in het vorige deel zat. Eeuwig zonde. Wat de multiplayer er niet veel beter op maakt, is dat als we een match wilden vinden online, de game keer op keer crashte. Zo hebben we amper de multiplayer kunnen proberen en dat is anno 2017 eigenlijk onacceptabel.