Review: The Legend of Zelda: Skyward Sword HD

Review | The Legend of Zelda: Skyward Sword HD – Hoewel het nog even wachten is op Breath of the Wild 2, hebben wij voor nu een warmhoudertje. Het is een gouden oude van de Wii (U) die terugkeert als een remaster voor de Nintendo Switch. The Legend of Zelda: Skyward Sword HD is een opgepoetste versie van het origineel en deze bekijken wij eens nader in deze review. Hoewel het een oude game betreft, zullen er genoeg gamers zijn die deze titel gemist hebben. Zeker als je fan bent van Breath of the Wild is Skyward Sword nog wel eens de moeite waard. Je merkt hier en daar dat diverse elementen doorontwikkeld zijn in Breath of the Wild, dus beide games dragen elkaars DNA zo’n beetje. Genoeg reden om verder te lezen!

Wederom een legende van Zelda

Op een belangrijke dag lig jij, Link, nog lekker in je bed te slapen. Zelda stuurt haar vogel, een Loftwing, naar je toe om je uit je nest te laten donderen. Zodoende begint je avontuur en strompel je naar het hoogste punt van Skyloft (woonplaats) toe. Daar vind je Zelda bij een groot standbeeld en je moet je klaarmaken voor een race. Je kent het wel, de typische Zelda ervaring die begint met lieflijke en onschuldige opdrachten, wat uiteindelijk in een drama eindigt. Want ja, hoe idyllisch het ook is, gevaar ligt altijd op de loer. Nadat je de race gewonnen hebt, komt Zelda namelijk in de problemen. Ze is spoorloos verdwenen nadat jij weer ontwaakt in je bed.

Het is duidelijk, jij dient Zelda terug te vinden, maar dit gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot. Hoewel we hier extreem kort door de bocht gaan, vermijden we bewust details om spoilers te voorkomen. De sappige ins-and-outs mag je zelf aan den lijve ondervinden. Zo kan je ook zelf wel invullen dat je terecht zult komen in meerdere dungeons en prachtige open omgevingen, maar het is wel duidelijk. De legende van Zelda is hiermee begonnen en jij als nieuwe held mag Zelda uit de penarie helpen. Hoewel het begin van de game wat traag op gang komt, is het wel een zeer genietbare manier hoe de game gepresenteerd wordt. Het trage tempo wordt spoedig in een extra versnelling gezet zodra je op je Loftwing de wolken in mag.

Idyllisch, rustgevend en verbeterd

Want ja, Skyloft is namelijk een eiland dat in de wolken hangt en de enige manier om naar andere plekken toe te gaan is via je trouwe vogel. Deze roep je op en met een druk op de onderste pijltoets zit je op zijn rug. De open wereld is een soort grote hub waar je doorheen kan vliegen en je zult door gaten in de lucht onder je naar verschillende omgevingen kunnen neerdalen. Het is vooral alles bij elkaar prachtig om te zien. De uitgestrekte wolkenvelden, maar ook de verschillende plekken zijn met dezelfde waterverf stijl gestileerd wat de gehele game tot een uiterst sfeervolle bedoeling maakt. We kunnen niets anders zeggen dat hoewel het een wat oudere game betreft, het er allemaal nog steeds erg mooi uitziet.

Want dat doet de HD remaster voortreffelijk. Door alles in scherp 1080p te presenteren en dat gecombineerd met een locked 60 fps performance voelt en ziet vooral de game er modern uit. Op de handheld 720p en 60 fps, maar eigenlijk wil je zo’n game laten schitteren op je tv. Natuurlijk blijf je hier en daar wel opmerken dat de leeftijd van de game erdoorheen sijpelt, maar Nintendo heeft met Skyward Sword HD in ieder geval een verzorgde remaster afgeleverd. Zo zijn er ook veel quality of life aanpassingen verricht: Tekstballonnen gaan sneller, cut-scènes kan je skippen en niet iedereen spreekt je continu aan, want je hebt nu de keuze om gesprekken zelf aan te gaan. Daarnaast is een mysterieus wezen dat je bijstaat in dit avontuur je ook niet voortdurend aan het irriteren met hints. Het wezen, Fi genaamd, is erg nuttig in deze game als je her en der een hint wilt hebben, maar zij heeft er onder andere ook mee te maken waarom jij vanaf het begin zo’n mooi en sterk Goddess Sword in bezit hebt. Niet onbelangrijk is dat The Legend of Zelda: Skyward Sword binnen de franchise chronologisch het eerste deel is.

Hoop aangepast, maar niks is perfect

Enfin, dit bijzondere zwaard moet je te allen tijde paraat hebben, want er ligt nogal wat gespuis en een hoop slechteriken op de loer. Vroeger moest je op de Wii met je Wii Mote gaan zwiepen en zwaaien, wat je nu met je Joy-Cons kunt doen. Het werkt erg nauwkeurig en zelfs met minimale flicks kan je de gewenste uitkomst krijgen. Toch begrijpen we dat er gamers zijn die het gebruik van een normale controller prefereren en die hebben met de HD-versie van deze game daar nu eindelijk de mogelijkheid toe. Nintendo maakt het mogelijk om de gehele game met controller uit te spelen en in plaats van met de Joy-Cons te zwaaien, kan je met een Pro Controller (of alternatief) de zwaaibewegingen met het zwaard via het rechterpookje nabootsen.

Hoewel het aardig werkt, wil het hier en daar voorkomen dat het een beetje prutswerk wordt omdat de game niet altijd doet wat je wilt. Het geniet onze voorkeur overigens wel, omdat je met het vliegen ook motion controls dient te gebruiken en met de controller optie hoeft dit niet. Maar ook met de motion controls kan je hier en daar wat onnauwkeurigheden bespeuren en je mag trouwens ook redelijk vaak de gyroscope resetten, zodat de Nintendo Switch je op den duur niet kwijtraakt. Hoewel beide manieren redelijk werken is geen van beide een perfecte optie. Vooral met de controller optie dien je met het bewegen van de camera altijd de L1 knop vast te houden, waarbij het logischer was geweest om juist L1 vast te houden tijdens het vechten. Een wat rare designkeuze wat erin resulteert dat je vrijwel altijd bij het rennen L1 vast hebt.

Wat dik in orde is in deze game, is het geluid. Niet alleen heb je in deze titel surround ondersteuning, maar ook de muziek is om van te genieten. Mocht je een set-up hebben voor je Nintendo Switch die wat meer nadruk legt op het geluid, dan is deze game een hele mooie mogelijkheid om dat te gebruiken. De muziek is altijd mooi en komt bij elke gelegenheid in de game goed tot zijn recht. Misschien niet zo iconisch als Ocarina of Time, maar het is wel een muziek repertoire dat alle aandacht verdient. Muziek is sowieso erg belangrijk in een Zelda game, gezien het de sfeer extra weet te benadrukken en dat vormt in combinatie met de idyllische waterverfstijl een mooi pakket voor een unieke Zelda ervaring.

Voor of na Breath of the Wild, altijd de moeite waard

Omdat Skyward Sword (ruim) eerder werd uitgebracht dan Breath of the Wild, kunnen we ons voorstellen dat het merendeel van de mensen deze game zullen spelen na de eerder genoemde titel. Het is dan ook niet zo gek om deze naast elkaar te leggen. De stamina mechaniek werd van oorsprong in deze game geïntroduceerd en zorgt ervoor dat klimmen, sprinten en zelfs vechten je kan belemmeren vanwege de beperkte stamina cirkel. Hoewel deze mechaniek op sommige momenten in de game goed tot zijn recht komt, had het naar onze mening nooit in een Zelda game hoeven zitten. De belemmeringen zijn vaak te streng wat bij het spelen alleen maar irritatie kan opleveren boven een uitdaging.

Afgezien daarvan, of het je wederkeer is naar deze game of je eerste kennismaking: je wordt op je wenken bediend met voortreffelijke dungeons die een goed tempo hanteren en fijne puzzels voorschotelen, die je brein even wat extra werk laten doen. De verschillende gadgets die je zult vinden tijdens het avontuur zorgen voor uiterst gevarieerde gameplay, waardoor de verveling nooit zal toeslaan bij elke meter die je aflegt. Want je zult echt veel verschillende snufjes tegenkomen waar je onder meer ook de puzzels in de dungeons mee moet zien op te lossen. Het is ook precies wat je ervan verwacht en dat is goed. Tot slot ook belangrijk om te vermelden: Breath of the Wild bevat een volledige open wereld, waarbij Skyward Sword vanzelfsprekend de traditionele in facetten opgedeelde wereld voorschotelt wat we eveneens goed kunnen waarderen.