Review | Triangle Strategy – ‘War. War never changes’. Deze profetische woorden, die we normaal gezien aan de Fallout franchise zouden linken, vatten eigenlijk perfect Triangle Strategy samen. Deze nieuwe tactische RPG van Nintendo en Square Enix brengt ons naar een fantasy wereld waar nobele huizen een tactische schaakpartij van jewelste spelen om macht te verwerven over zoveel mogelijk grond en hierbij (letterlijk) over lijken gaan. Nee, dit is niet Game of Thrones in RPG-vorm, maar de thematiek en de gebeurtenissen van Triangle Strategy deden ons wel erg vaak terugdenken aan de gloriedagen van de succesvolle televisiereeks (de latere seizoenen even buiten beschouwing gelaten). We leggen jullie dan ook graag even uit waarom deze game echt wel de moeite waard is om eens op te pikken.

Op voet van oorlog

Welkom in Norzelia, een rijk waar drie grote naties kibbelen om wie het grootst geschapen is: Glenbrook, Aesfrost en Hyzante. Elke natie heeft zo zijn sterktes en zwaktes, maar het staat buiten kijf dat iedereen eigenlijk elkaar nodig heeft als het rijk economisch wil bloeien. Lang geleden leefden deze naties in vrede samen, maar alles veranderde met de komst van de ‘Saltrion War’, een oorlog zo hevig dat het volledige rijk aan de rand van de afgrond kwam te staan. Een noodzakelijke wapenstilstand werd opgeroepen, waardoor vrede opnieuw zijn intrede deed. Achter die vredevolle façade worden echter kwade plannetjes gesmeed en het duurt dan ook niet lang vooraleer het rijk opnieuw wakker wordt geschud met het volgende bloederige conflict…

Jij volgt de gebeurtenissen vanuit de ogen van Serenoa van huis Wolffort, een adellijke knaap die uitgehuwelijkt wordt aan Frederica Aesfrost om zo de banden tussen de naties te versterken. Deze verloving is echter de start van een reeks gebeurtenissen die een zware impact zullen nalaten op het rijk. We zullen er geen doekjes om winden: het verhaal is simpelweg fantastisch. Politieke steekspelletjes, intrigerende personages, spannende confrontaties en epische gevechten: Triangle Strategy heeft het allemaal! In het begin is alles wat overweldigend, aangezien heel wat namen en termen in sneltreintempo op je worden afgevuurd, maar eens je bekend bent met de gang van zaken, staat je een fantastisch avontuur op te wachten. Wees wel gewaarschuwd: de game heeft een enorm aantal tekstgebaseerde cutscenes, dus als veel lezen jouw ding niet is, blijf je best ver weg van deze titel.

Wat alles nog interessanter maakt, is het feit dat jij een grote invloed hebt op hoe de gebeurtenissen zullen uitdraaien. Op verschillende momenten in het verhaal krijg je immers moeilijke keuzes voorgeschoteld; keuzes die het verloop van het verhaal erg hard beïnvloeden. Alhoewel enkele belangrijke gebeurtenissen altijd wel aan bod zullen komen, kan je dus meerdere playthroughs doorlopen die telkens anders zullen zijn en een ander einde zullen kennen. Naast de hoofdgebeurtenissen, zijn er ook optionele verhalen en ‘character stories’ om te verkennen. Deze kan je vrijblijvend doorlopen als je meer achtergrond wilt bij bepaalde personages of specifieke gebeurtenissen vanuit een ander perspectief. Deze zijn wel aan te raden, omdat hierdoor de personages goed uitgewerkt worden. Als je enkel de ‘verplichte’ verhaallijn volgt, is dit vaak niet zo. Een playthrough neemt al snel 30 uur in beslag, maar dit kan uiteraard wat variëren als je de optionele zaken negeert.

Oorlogsstrategieën

Triangle Strategy is, zoals de naam al impliceert, een game vol strategie. Strategie in verhaalgedreven keuzes, maar ook in de eigenlijke gameplay. Die gameplay bestaat uit twee delen: het onderzoeken en ontdekken van dorpen of steden en de gevechtstukjes. Bij het exploreren moet je rondlopen in een bepaalde ruimte en info verzamelen door dialogen aan te gaan. Deze info verrijkt niet alleen het verhaal, maar kan ook belangrijk zijn wanneer je je kompanen moet zien te overtuigen van jouw standpunt tijdens de eerder vernoemde dilemma’s. Keuzes maken doe je immers niet alleen, alle leden van jouw adellijke ensemble krijgen een stem. Jij kan hen wel op een onderbouwde manier proberen te overtuigen van jouw visie, maar zij zullen uiteindelijk de keuze maken. Dit is een erg leuk concept, want het voegt extra spanning en tactiek toe aan de meest zenuwslopende momenten in het verhaal.

Hoe je het ook wendt of keert, uiteindelijk zal je je zwaard uit de schede moeten trekken en het slagveld op moeten gaan. Triangle Strategy heeft dan ook heel wat gevechtsscenario’s die jij heelhuids moet zien te overleven. De combat is turn-based en is isometrisch, te vergelijken met Final Fantasy Tactics: je hebt telkens een groep strijders tot je beschikking die je tactisch moet bewegen over het slagveld om de overwinning te halen. Die groep is trouwens best uitgebreid: door het verhaal heen kan je heel wat gevarieerde personages rekruteren in vier categorieën: mêlee, boogschutter, magiër of ondersteuning. Ondanks deze ‘cliché’ categorieën, biedt elk personage wel zijn unieke vaardigheden aan. Een magiër kan zo gespecialiseerd zijn in een bepaalde soort magie, de ene krijger heeft een zwaard en de andere een lans, enzovoort. Het aanbod is groot en jij bent vrij om te kiezen welke personages je wilt gebruiken.

Ook de gevechten zelf zijn gevarieerd en best pittig. Elk scenario is anders en je zal je telkens moeten aanpassen aan nieuwe omstandigheden als je de overwinning wilt behalen. De UI is overzichtelijk en geeft je voldoende info over het terrein en de verschillende personages. Elk personage kan je bovendien apart levelen, waardoor ze nieuwe vaardigheden vrijspelen. Met genoeg geld en grondstoffen kan je dan ook nog eens hun wapens upgraden én hun rang doen stijgen waardoor ze nóg sterker worden. Het is een erg diepgaand systeem, maar ook dit is, net zoals de verhaallijn, initieel erg overweldigend. Het zal even duren vooraleer je alles onder de knie hebt, maar eens het klikt, krijg je er zeker voldoening uit. Het is echter wel jammer dat je vaak lang moet wachten vooraleer je naar het volgende gevecht kan gaan: zo’n 80% van de game bestaat uit cutscenes, waardoor de (combat) gameplay wat secundair aanvoelt.

De kunst van oorlog voeren

Triangle Strategy is de nieuwste ‘HD-2D’ game, een term die Square Enix introduceerde in 2018 met Octopath Traveler. 2D-sprites worden in een 3D-wereld weergegeven en leveren zo de perfecte mix af tussen retro- en moderne RPG’s. Alhoewel deze stijl zeker zijn charme heeft, is niet alles even perfect. De dynamische resolutie zorgt er immers voor dat sprites en animaties soms erg slordig worden weergegeven. Achtergrondassets vertonen shimmering in enkele scènes en dit is uiteraard niet mooi om naar te kijken. Dit is vooral van toepassing als je de game in de handheld modus (720p) speelt en minder zichtbaar in docked mode (1080p).

Verder is de game technisch prima in orde: je krijgt een stabiele framerate van 60fps en bugs zijn we niet tegen het lijf gelopen. Op vlak van audio is Triangle Strategy best goed, maar tegelijk ook geen hoogvlieger. De muziek en geluidseffecten passen prima bij de sfeer van het verhaal, maar zijn nu ook niet zo memorabel. De dialogen van de game zijn bijna volledig ingesproken in zowel Japans als Engels en je kan gemakkelijk wisselen tussen de twee. De Japanse stemacteurs leveren puik werk af, terwijl de Engelse dub exact is wat je van de meeste Engelse dubs kan verwachten: niet slecht, niet goed, maar eerder middelmatig ‘meh’.

Gereviewd op: Nintendo Switch

Conclusie

Triangle Strategy heeft dan misschien een wat knullige naam, toch heeft deze titel heel wat positieve kwaliteiten. Een politiek gedreven oorlog verscheurt een rijk en jij belandt pal in het midden van het bloederige conflict. Het verhaal is spannend, boeiend en wordt op verschillende momenten gedreven door jouw keuzes. Hierdoor kan je meerdere eindes behalen en krijg je dus een hoge replay waarde. Ook de tactische combat is geslaagd: je krijgt een uitgebreide keuze aan personages om in te zetten in de verschillende gevarieerde veldslagen en je moet je brein echt aan het werk zetten als je wilt overleven. Visueel laat de game echter wat steekjes vallen (vooral in handheld modus), maar de HD-2D stijl van Square Enix is algemeen wel geslaagd. Let wel op: Triangle Strategy zal een enorme hoop tekst op je gooien, waardoor het geheel in het begin wat overweldigend is. Weet ook dat de eigenlijke combat en gameplay secundair zijn aan de verhaalgedreven stukjes, wat sommigen kan afschrikken.

Pluspunten

  • Spannend verhaal vol intrige
  • Hoge replaywaarde door keuzes
  • Pittige en tactische combat
  • Gevarieerde scenario's
  • Uitgebreid gamma aan personages

Minpunten

  • Initieel wat overweldigend
  • Ratio verhaal vs. gameplay
  • Resolutie in handheld modus

8.5