Review | Stellar Blade

 Review | Stellar Blade – In 2019 kondigde de (bij ons) ietwat onbekende Zuid-Koreaanse ontwikkelaar Shift Up hun nieuwste game ‘Project Eve’ aan. Dat klinkt misschien niet zo heel speciaal – er worden elke dag wel games aangekondigd, toch? – maar toch is dit best noemenswaardig. De Koreaanse gamemarkt bestaat namelijk grotendeels uit mobiele (live-service) games, dus een volbloed consolegame is eerder een uitzondering. Het is een lange tijd stil geweest rond de game en vier jaar (en een naamsverandering) later kunnen we dan eindelijk aan de slag met Stellar Blade. Mogen we in de toekomst meer Koreaanse consolegames verwachten? Als ze hetzelfde niveau als Stellar Blade aanhouden, dan zijn wij alvast voorstaander!

Voor de mensheid!

De aarde zoals we ze kennen is niet meer… Op een bepaald punt in onze geschiedenis heeft een ras aliens, de ‘Naytiba’, onze planeet een bezoekje gebracht en dan maar beslist om alles op hun pad te verwoesten. Het aardoppervlak is niet meer leefbaar voor de mensheid, dus moesten we vluchten naar een buitenaardse kolonie in de hoop dat we ooit terug zouden kunnen keren naar wat we ooit ‘thuis’ noemden. Voor al uw buitenaardse invasies, één adres: de Airborne Squads, ook wel eens de ‘Angels’ genoemd. Eén van deze Angels is EVE, ons hoofdpersonage waarover jij de controle krijgt. De Naytiba moeten uitgeroeid worden in de naam van de mensheid, maar uiteraard is niet alles wat het lijkt… Het brein van de hele operatie, de mysterieuze Mother Sphere, heeft heel wat geheimen en jouw loyaliteit aan de mensheid zal op de proef worden gesteld.

Regisseur Kim Hyung Tae heeft het nooit onder stoelen of banken gestoken dat NieR: Automata dé grootste bron van inspiratie was voor Stellar Blade en dus gaan we ook zonder schaamte even de vergelijking trekken. Het concept is leuk, de lore is interessant en er zitten wat twists in het verhaal, maar het haalt zeker het niveau van zijn inspiratiebron niet. Het verhaal doet zijn job en het houdt je bezig, al moeten we nu wel zeggen dat we nooit echt helemaal van onze sokken werden geblazen, ondanks de entertainmentgraad. Onze gemengde gevoelens ten opzichte van het verhaal zijn te danken aan verschillende elementen. We blijven eerst bij de positieve elementen: naast een geweldig sfeervolle wereld, krijg je ook een geweldig spektakel op je scherm te zien. Coole effecten en veel explosies geven je adrenalineniveau een boost om ‘U’ tegen te zeggen.

Een verhaal steunt echter op meer dan enkel spektakel en dat is waar Stellar Blade de mist in gaat. De dialogen zijn bij momenten tenenkrommend slecht geschreven en de Engelstalige stemacteurs hebben het enthousiasme van een kamerplant. De overgangen tussen cutscènes helpen hier ook niet bij: conversaties missen een natuurlijke ‘flow’ en de geforceerde manier hoe de camerastandpunten en fade-outs hierin verwerkt worden, zorgt ervoor dat alles nog wat meer awkward wordt. Beeld je, bijvoorbeeld, in dat een personage zijn zegje heeft gedaan waarna de camera net te lang op de desbetreffende smoel blijft hangen, om dan te cutten naar een zwart scherm… om dan opnieuw te cutten naar een ander personage. Gelukkig weet Stellar Blade heel goed waar het wél goed in is, dus er is altijd wel snel één of andere coole actiescène om je dit te laten vergeten.

Sterf, aliens!

Bij spektakel horen natuurlijk ook gevechten en dat is dan ook waar Stellar Blade de focus op legt. We vertelden in onze preview al over hoe gevechten in het algemeen in hun werk gaan, maar nu we de volledige game hebben uitgespeeld, hebben we ook een volledig beeld van de combat. Stellar Blade is een actie-RPG die sterke invloeden vertoont van soulslike games en dan voornamelijk Sekiro: Shadows Die Twice, dit omdat je echt wel moet focussen op het pareren van aanvallen en minder op ontwijken. Het tempo in Stellar Blade ligt wel overduidelijk een stuk lager dan in andere games in dit genre en dat kan wel wat gewenning vragen. Je hoeft je echter geen zorgen te maken: de game is toegankelijk voor iedereen en zo moeilijk is het nu ook weer niet (ondergetekende is een Soulslike-enthousiast, maar zeker geen expert). Toch problemen? Dan is er een ‘story modus’ die alles makkelijker maakt.

Naast het standaard ‘sla-pareer-ontwijk’ dansje, heeft EVE ook enkele andere aanvallen in haar arsenaal zitten om de combat wat uitgebreider te maken. Zo heb je ook ‘burst-’ en ‘beta-aanvallen’, speciale acties waarmee je het tij kan keren in benarde situaties. Ben je omsingeld door een horde kleine vijanden? Even een wijde aanval en je probleem is opgelost! Wil je stijlpunten scoren? Ga dan voor een dramatische schermvullende zwaardaanval waar Vergil van ‘Devil May Cry’ trots op zou zijn! Er zijn genoeg combo’s om je tanden in te zetten en elke vijand heeft een eigen ritme dat je onder de knie zal moeten krijgen, waardoor de combat genoeg diepgang kent. We willen ook even het design van de Naytiba in de bloemetjes zetten, want wauw! Het team is enorm creatief geweest en het resultaat zijn monsters die regelrecht uit een nachtmerrie zouden kunnen komen.

Omweggetjes maken

Naast gevechten, heeft de wereld van Stellar Blade ook veel meer te bieden. Elk gebied zit namelijk tjokvol geheimen en het is zo makkelijk om even een omweg te maken om zo alle hoekjes en kantjes van de map te gaan verkennen. Als je goed zoekt, vind je nieuwe cosmetische kostuums voor EVE, geld om items mee te kopen, grondstoffen om je uitrusting beter mee te maken en meer. Leuke beloningen dus, die een goede drijfveer vormen om op onderzoek te gaan. Het is ook best belangrijk om zoveel mogelijk stukken uitrusting te vinden (die elk een unieke boost geven) en je arsenaal te upgraden om zo minder problemen te ondervinden op het slagveld.

Ook leuk is dat de game hierbij geregeld wat extra uitdagingen aanbiedt en hierbij niet bang is om even van ‘genre’ te veranderen: de ene keer moet je codes zoeken en puzzels oplossen, de andere keer moet je zo snel mogelijk een bepaalde sequentie uitvoeren op je D-pad, soms moet je verborgen doelwitten neerschieten of wat dacht je van een roetsjbaan waarbij je voortdurend obstakels moet ontwijken? Op een bepaald moment zoekt Stellar Blade zelfs even het horrorgebied op en brengt het een geslaagd eerbetoon aan één van dé grootste namen in dat genre… je begrijpt ons wel wanneer je het ziet! Ook uitstekend te pruimen: de geweldige soundtrack! Elk gebied heeft namelijk z’n eigen muziek en dit is telkens weer genieten. Invloeden van NieR: Automata zijn hoorbaar, maar tegelijk weet de componist ook een eigen twist aan de soundtrack te geven.

Het is en blijft een RPG, dus kunnen zijmissies in die wereld natuurlijk niet ontbreken. Stellar Blade heeft er zo ook wel een hoop en deze variëren van simpele ‘zoek een item in dat gebied’ of ‘dood die vijand’ tot nieuwe verhaallijnen die bepaalde personages wat beter uitwerken. Maar begrijp ons niet verkeerd: ook in die tweede categorie moet je gewoon items zoeken of vijanden afmaken. We blijven hier eerder neutraal over: ja, in principe zijn deze missies niet zo heel speciaal, maar aan de andere kant konden we de extra verhaallijnen wel appreciëren als ze er waren en op zich zijn ze nu ook niet slecht. Je krijgt bovendien vaak hopen XP, waarmee je dan nieuwe skills kan kopen, dus negeer deze missies vooral niet als je EVE snel sterk wilt maken.

Het oog wil ook wat

Ook op visueel gebied is de wereld van Stellar Blade geslaagd. Het gaat hier niet om een openwereldgame, maar eerder om een spel met verschillende (open) gebieden waartussen je reist. Het ziet er mooi uit, maar tegelijk zal je nooit echt verrast worden. Het is een post-apocalyptische game met een wereld die helemaal naar de verdoemenis is geholpen: verwacht dus veel ruïnes te zien. Je krijgt hierbij de keuze uit drie grafische opties: de bekende Performance (60fps en 1440p) en Resolution (30fps en 4K) zijn van de partij, maar ook een tussenoptie: ‘Balanced’. Deze laatste geeft je een hogere dynamische resolutie, met een framerate die mikt op 60fps, maar voornamelijk ergens tussen de 50 en 60 schommelt. Dit klinkt rotvervelend, maar we hebben er eigenlijk nooit echt last van ondervonden. De Performance modus geeft je dan wél een heel solide 60fps, dus de keuze ligt bij jou.

Een hoop kleine frustraties

In het algemeen kijken we positief terug op onze ervaring met Stellar Blade, maar onderweg doken er wel wat kleinere frustraties op. De ontwikkelaar mist ervaring en dat merk je hier en daar wel. We kunnen deze fouten wel enigszins met de mantel der liefde bedekken, maar je zal er toch wel mee moeten leren leven. Zo kan je cutscènes niet in-game pauzeren, het platformen en klimmen is niet altijd 100% accuraat, scrollen door je items is wat onhandig, er is geen optie om te zien hoeveel collectables je in een bepaald gebied al hebt verzameld en er is (nog) geen NG+. Na het uitspelen van het verhaal kan je niet teruggaan om eerdere zaken af te handelen, wat best vervelend is als je alles gezien wilt hebben. Geen van de genoemde puntjes gaat je spelervaring individueel hard bederven, maar alles samen is het toch wel een minpunt waar je rekening mee moet houden.

Gespeeld en beschikbaar op: PS5.