Hands-on: DooM 3: BFG

Hands-on: DooM 3: BFG – ID Software heeft veel mensen geïntroduceerd tot het genre first-person shooter en zijn tot op de dag van vandaag nog steeds gespecialiseerd in dat genre. In de jaren negentig kwam men met Wolfenstein, Quake en de DooM serie mag niet in dat rijtje ontbreken. Terwijl de studio hard werkt aan deel vier, werd eind mei de remake aangekondigd van DooM 3 met de subtitel BFG wat staat voor Big Fucking Gun. Wij gingen bij Bethesda op de E3 even aan de slag met deze editie, en het was weer ouderwets knallen!

In DooM 3: BFG speel jij als een anonieme medewerker van de Union Aerospace Corporation. Zij vestigen zich op de planeet Mars om daar allerlei onderzoeken uit te voeren. Dit doen zij op het gebied van wapens, teleporteren en biologie. Door deze locatie kan het bedrijf buiten de regels van de wet opereren en dus gebeuren er allerlei zaken die niet de bedoeling zijn. Al snel gaan werknemers rare dingen zien en het is er kortom niet pluis. Als speler zul je in verschillende bizarre situaties terecht komen en wat de ontwikkelaars toen wilde bereiken is een actievolle shooter gecombineerd met de nodige schrikmomenten. Dit om er voor te zorgen dat je op het puntje van jouw stoel zit tijdens het spelen.

Met dit derde deel in de DooM serie wilde ID Software meer nadruk liggen op het verhaal en door middel van het level design en niet vijandelijke personages wordt dit duidelijk gemaakt. Zo zul je aan een ruimte kunnen zien wat er zich heeft afgespeeld. Denk dan aan lijken of boodschappen op computers. Naast dat het jou moet informeren qua verhaal is het bevorderend voor de sfeer. De personages die je op jouw weg tegen zult komen zullen ook het nodige helder maken over wat er zich heeft afgespeeld in de faciliteit. Wat jij als speler moet doen is een lading aan levels voltooien en dit doe jij gewapend met een arsenaal aan wapens.

DooM 3: BFG is net als de normale versie een zeer lineaire shooter, waarin je gangetje in en gangetje uit gaat. Verwacht dus in de remake niet anders. De vijanden spawnen en dit gebeurt voor en achter je. De eerdere genoemde schrikmomenten komen dan vooral als er een monster vlak voor of in jouw rug spawnt. Gelukkig heb je een toffe variatie aan wapens. Je hebt de gebruikelijke wapens, zoals een pistool, shotgun en sub-machinegeweer. Daarnaast kun je ook granaten werpen, zijn er de plasma wapens en natuurlijk de BFG 9000. De standaard wapens en één plasma wapen waren beschikbaar tijdens onze speelsessie en we kunnen stellen dat de wapens lekker knallen.

Wel merkten we dat dit een game is die een tijdje terug is verschenen. Zo voelt de impact van de wapens nogal wat zwak aan en is de ‘down the barrel’ visie niet te vinden. Als je richt met L1 dan zoomt de game wat in om zo te zeggen. Het is en blijft een old school FPS en op zich is het dan wel logisch dat dit er niet in zit. Sommige kunnen dit als nadeel zien, maar ja het is wel DooM. Zoals we eerder zeiden schieten de wapens fijn en we gingen dan ook in korte tijd in een hoog tempo door het level heen. De gameplay is toegankelijk en simpel en je zult binnen no-time er op los knallen. Je zult in de game een variatie aan vijanden tegenkomen: kleine snelle, grote slome, zwevende enzovoorts.

Voorlopige conclusie

Hoewel je aan de levels kan zien dat men de game heeft opgeschroefd naar high definition, was dit nog niet echt te zien aan de monsters en de effecten. Wat dit betreft zag dit er nogal matig en ongedetailleerd uit. Desondanks is het nog steeds een sfeervolle shooter, waar het uiteindelijk neer komt op schieten. De actie is toegankelijk en deze editie lijkt gewoon een leuk tussendoortje tot DooM 4 te gaan worden. De Big Fucking Gun editie komt later dit jaar uit en zal de uitbreiding Resurrection of Evil bevatten, en op deze wijze kun je tot acht man het tegen elkaar gaan opnemen in de multiplayer. Naast dit is er ook nog ‘The Last Mission’, waarin zeven totaal nieuwe levels zitten. De prijs van dit alles is nog niet bekend, maar als jij interesse hebt in een old school shooter dan moet je deze zeker in de gaten houden, want het origineel was al de moeite waard.