Review: The Walking Dead Episode 3: Long Road Ahead – The Walking Dead is inmiddels een bekende naam in televisie en gamewereld en Telltale Games heeft daar ook zeker aan bijgedragen. De eerste twee episodes (A New Day en Starved for Help) van de vijf uit dit eerste seizoen The Walking Dead vielen bij ons goed in de smaak. Wat Telltale Games vooral erg fraai naar voren bracht was het menselijk aspect van de personages die soms bizar moeilijke keuzes moesten maken. Als speler ben jij daar ook zeker onderdeel van. In episode 3: Long Road Ahead is het niet anders, maar deze is nog aangrijpender en je gaat nu lezen waarom (houd rekening met lichte spoilers).

Het wordt er niet vrolijker op

In de eerste episode leerden we Lee kennen wat het hoofdpersonage van deze afleveringen is en vanuit zijn perspectief kom je steeds meer personages, maar ook diverse gruwelijkheden tegen. Buiten jou weten om is de wereld veranderd in een hel met lopende doden, welke ook wel bekend staan als de Walkers. Al snel ontmoet je het kleine meisje Clementine die jou redt, maar waar jij ook jouw leven voor geeft en ze dient tevens als rode draad voor het verhaal. Jouw gedrag en keuzes worden weerspiegeld in de gesprekken die je met haar hebt. Dit gebeurt wederom in de derde episode, waarin we de groep overlevenden zien die zich nog steeds hebben gebivakkeerd bij het motel. In de vorige aflevering draaide het vooral om het eten, want dat was toen erg schaars. Een melkboerderij leek de oplossing te zijn.

Deze oplossing bleek echter een grote nachtmerrie te zijn, want die familie van de boerderij had duidelijk andere plannen met de groep dan in de eerste instantie verwacht. Het leverde weer wat hachelijke situaties op voor Lee en de anderen en er moesten weer wat lastige beslissingen genomen worden. In episode 3 is dat niet anders wat dit betreft, maar we gaan er niet te diep op in, zodat jouw speelervaring hierdoor niet verspest wordt. Afijn, de groep zit dus nog bij het motel, maar wellicht kun je nog wel de bende voor de geest halen die in het bos de dienst uitmaakt. Zij vormen een constante bedreiging voor de groep bij het motel en aan het begin van de episode loopt het dan ook uit de hand. De oorzaak hiervan is opnieuw voedsel en geneesmiddelen, maar ook het vertrouwen in de groep.

Het motel lijkt geen veilige haven meer

Door de gebeurtenissen van de vorige episodes is de sfeer binnen de groep meer dan dramatisch. Het voedseltekort, overledenen en uitzichtloze situatie zorgt voor spanningen in de groep en de keuzes die jij hebt gemaakt tijdens belangrijke conversaties zijn merkbaar. Het is al een knappe prestatie hoe dit doorloopt in het verhaal. Het zijn de banden tussen de personages die zeer op de proef worden gesteld. Zoals eerder gezegd gaat het mis bij het motel en dit eindigt met een situatie, waarin jij als Lee op Walkers en meer loopt te schieten. Qua gameplay is het weer iets fris, want op deze manier (van een afstand) schoten we nog niet in The Walking Dead op de Walkers. Het werkt echter nogal simpel en er komt niet echt goed richten bij kijken.

Op zich begrijpelijk aangezien dit meer een interactieve serie is in plaats van een shooter, maar uitdaging hoef je hier dus niet te zoeken. Desondanks is het een leuke toevoeging die de ervaring net wat anders maakt. Qua gameplay hoef je verder niet veel nieuws verwachten, maar dat betekent niet dat de spelervaring eentonig zal zijn. Integendeel, want de spanning is in sommige situaties om te snijden en je zit dan ook op het spreekwoordelijke puntje van je stoel. Toch moeten we zeggen dat sommige beslissingen uiteindelijk geen afwijkend gevolg hebben wat soms raar overkomt naderhand. Verder is het juist plaatsen van de cursor op bijvoorbeeld een Walker om te overleven weer ter sprake. Dit kan met een pistol of een ander wapen zijn. En daarnaast zijn de quick-time events er weer, maar zul je vaker samen met andere personages in confrontaties terecht komen. Dit niet alleen met Walkers, maar hoe dat zit, daar mag je zelf achterkomen.

Meer afstand tussen sommige personages

Naast deze verbale en fysieke confrontaties keren ook de puzzels terug, waarbij je naar voorwerpen moet zoeken om een oplossing voor een probleem te vinden. Deze puzzels zijn niet al te moeilijk en lijken ook steeds minder belangrijk te worden. Nee, deze aflevering draait veel meer om het verhaal en de emoties bij de verschillende personages. Dit leeft erg op zodra de groep het motel achterlaat en noodgedwongen op weg gaat naar een nieuwe bestemming. Deze onzekerheid en de verpestte sfeer binnen de groep heeft als effect dat er meer afstand ontstaat tussen de personages. Waar men vroeger steun zocht bij elkaar zoekt men nu meer afzondering. Lee en Clementine komen echter wel dichterbij elkaar, want als speler bied jij haar veel steun. Als kind ziet zij abnormale dingen voor zich, zoals Walkers die haar aanvallen en andere zaken, waarvan zij ze niet helemaal meekrijgt, maar wel kan raden hoe het zit.

De nadruk van deze aflevering ligt des te meer op de karakters van de personages en hun emoties en het is dan ook vanzelfsprekend dat de presentatie hiervan in orde moet zijn om dit over te brengen op de speler. Grafisch waren de vorige afleveringen prima al waren er soms wat oneffenheden te bespeuren. En ook deze keer zijn ze helaas van de partij. In de eerste playtrough zagen we een paar keer een object voor en door een personage heen steken en zelfs het landschap van onder voorbij razen. Het haalde ons soms uit de game, want als je dit speelt zit je er namelijk helemaal in vanwege de setting, sfeer en verhaal en dan is een grafische bug op een belangrijk moment best jammer. We hebben de episode hierom nog een keer doorgespeeld en gek genoeg kwamen we de tweede keer maar één keer een grafische bug tegen. Daarnaast zit de lip-sync er weleens wat naast net als in de vorige afleveringen, maar heel storend is dit niet.

Conclusie:

Telltale Games heeft met de derde episode weer een vermakelijke, spannende en emotionele achtbaanrit neergezet, waarin we de personages nog beter leren kennen. Je komt meer te weten over ze, maar ook wat hun motieven zijn en hoe zij omgaan met stressvolle situaties. De band van Lee en Clementine wordt steeds hechter al hebben jouw keuzes daar nog altijd invloed op. Keuzes zijn verder weer een groot onderdeel, maar de onderlinge spanningen en de emoties daarbij zorgen ervoor dat dit opnieuw een aflevering is, waarvan je niets wil missen. Qua tempo gaat het soms snel en dan weer traag, maar het blijft interessant. Op audiovisueel vlak is het voldoende, maar de grafische bugs die jou echt uit de game kunnen halen zijn zonde en daarbij zat de lip-sync er weleens naast. Ondanks dit is het weer een aangrijpende en speciale episode die precies past in het vervolg van het verhaal en daarom is het ook een aanrader. Wij snakken al naar de volgende episode!

Pluspunten

  • Bizarre momenten
  • Confrontaties
  • Meer emoties
  • Keuzes blijven moeilijk
  • Zeer aangrijpend

Minpunten

  • Grafische bugs en glitches
  • Lip-sync ernaast