Review: Dustforce – Het is dan geen feit, maar veel van jullie zijn niet dol op het opruimen, schoonmaken of stofzuigen van je kamer. Het kost tijd en het kan in een aantal gevallen ronduit smerig zijn. In het vorige week verschenen Dustforce zul je deze handelingen ook moeten verrichten, maar we kunnen je nu al vertellen dat dit een veel prettigere ervaring is. In deze game draait het om snelheid, kundigheid en timing, waarbij je zo precies en zo goed mogelijk moet schoonmaken. Ja, schoonmaken inderdaad, maar dat levert een uiterst vermakelijke platformer op.

Weg met al dat vuil

De vierkoppige studio Hitbox Team kwam in 2012 al met Dustforce voor de PC en nu, twee jaar, later is de game eindelijk verkrijgbaar voor de PlayStation 3 en PlayStation Vita dankzij uitgever Capcom. In Dustforce zul je gaan schoonmaken en eigenlijk is het dat wel qua verhaal. Het komt erop neer dat de wereld gevuld is met beesten die de wereld bevuilen met stof en slijm. Verder hoef je op het gebied van een verhaal niet veel meer te verwachten, maar daar draait Dustforce ook niet om. Je zult je als speler meer moeten gaan richten op het onder controle krijgen van de gameplay en dit tot het uiterste te beheersen. Dustforce is namelijk een game waar de combo´s en highscores het meest essentieel zijn.

Als je de game gaat spelen, valt meteen de prettig ogende getekende stijl van de platformer op die op een manier een soort rust uitstraalt. Het is visueel niet baanbrekend, maar het kan op de handheld en de PS3 er prima mee door. Een toffe stijl is het zeker en in combinatie met de geweldige soundtrack heeft het de juiste uitwerking. De soundtrack bestaat voornamelijk uit heel relaxte muziek en dat samen met de leuke stijl zorgt voor een goede audiovisuele uitstraling die als verpakking om de soms wat frustrerende gameplay  heen hangt.

Vier personages met eigen vaardigheden

Als je de game begint, start je in de Nexus, die als een hub dient voor alle andere levels. Vanuit dit punt ga je naar de vele levels die zeer gevarieerd zijn. Zo kom je in een lab terecht of een bos en zelfs een stad. Er is erg veel variatie aanwezig en het is de bedoeling dat je ze met elk van de vier personages gaat schoonmaken. Elk personage heeft een eigen kleur en ´wapen´ om het vuil en de monsters op te ruimen. Zo heeft de ene een bezem terwijl de ander een soort pom-poms als een cheerleader heeft waar die mee schoonmaakt. Niet alleen in verschijning zijn ze anders, maar ook qua gameplay, want ze verschillen allemaal wat betreft snelheid, sterkte en lenigheid. Wel was het wenselijk geweest als er duidelijk te zien was wat nu precies de verschillen tussen de personages zijn, want dat ontbreekt.

De gameplay in Dustforce kun je als simpel doch erg uitdagend bestempelen, want hoewel je na de duidelijke tutorial goed snapt hoe alles werkt, zul je het goed onder de knie moeten krijgen als je voor de hoogste scores wilt gaan. Het belangrijkste is namelijk dat je zo vloeiend mogelijk door een level heen moet gaan. In de levels ligt overal vuil verspreid en tevens geregeld wat vijanden die in een variatie aan vormen te vinden zijn, zoals zwevende boeken en slijmerige monsters. Als je een level begint moet je zo goed mogelijk het vuil opvegen. Dit kun je doen door te glijden over de grond en zelfs het plafond, om daarna met de juiste timing te springen. In de lucht kun je verder komen door een dubbele sprong te maken of een dash naar de zijkant.

Combo´s en frustratie

Door het vuil op het vegen bouw je onderaan een combobalk op waarmee je als deze vol is meerdere vijanden tegelijk kunt slaan en zelfs degene die achter een muur zitten kunt raken. Daarnaast zul je de combo op gang moeten houden om zo de hoogste score in finesse te halen. Hiervoor moet je uitkijken voor de vijanden die je in de levels tegenkomt, want zij kunnen makkelijk je combo verpesten. Ze slaan je namelijk maar al te graag en dan is de opgebouwde combo in één klap weg. Je zult ze dus eerder moeten raken of in de lucht blijven en ze dan raken. Uiteindelijk heb je ze nodig voor je score en daarnaast kun je via hen ook op plaatsen komen waar je anders niet op kan.

Sommige vijanden hangen namelijk in de lucht waardoor je via een sprong of dash bij ze kan komen om een paar klappen uit te delen. Hierbij is momentum van groot belang, want zodra je er eentje lang genoeg hebt geslagen, schiet je als het ware door naar de volgende. Timing en ritme behouden is hierbij erg belangrijk, wat zorgt voor een flinke uitdaging, maar is ook meteen voor ons het grootste minpunt van de game. Hoewel de gameplay best toegankelijk is, komt het toch vaak neer op trial & error, want je zult vaak een level opnieuw moeten doen om de perfecte score (S van special) te behalen voor het opvegen van al het vuil en dat met een combo van begin tot eind.

De grootste reden waarom trial & error of frustratie soms ontstaat is de niet altijd fijn werkende besturing, want deze luistert zo precies dat elk klein foutje gelijk wordt afgestraft. Natuurlijk kun je het uitdagend noemen, maar er zijn levels die zo zwaar zijn dat ze ontzettend veel tijd en geduld van je vragen, waardoor het snel vervelend kan worden. De eerder genoemde stijl van de game en de geruststellende muziek (welke af en toe wegviel) heeft wel een positieve uitwerking, waardoor je het wat sneller toch een keer opnieuw probeert.

De multiplayer

Dustforce bevat ook een multiplayer en deze wilden we dolgraag spelen voor de review, maar ten tijde van het schrijven van deze review was er werkelijk niemand online te vinden. Je zou cross-play tegen elkaar moeten kunnen spelen, maar dat hebben we helaas niet kunnen testen. Wat we wel weten is dat de multiplayer toch wel iets anders is dan de singleplayer waarbij je met vier spelers het tegen elkaar op kunt nemen in bijvoorbeeld King of the Hill waarin je één vast punt moet controleren en elkaar constant kunt slaan. Zo zijn er nog wel meer modi, maar door het gebrek aan spelers hebben we hier niet mee kunnen spelen en dat is jammer.

Conclusie:

Dustforce is in basis een prima en vermakelijke side-scrolling platformer waarmee je uren zoet kan zijn om de hoogste scores te halen. De 56 levels in de singleplayer zijn hierbij ontzettend gevarieerd qua kleur en inrichting. De gameplay lijkt op het eerste oog best simpel, maar dat is een fout die je snel kunt maken, want wil je de hoogste scores behalen dan zul je daar veel tijd in moeten investeren. Het combineren van glijden, springen, slaan en dashes is vooral in de latere levels erg lastig. Uitdagend is dit zeker, maar ook frustrerend, want de besturing luistert soms te nauw. Met name op de PS Vita waarbij de besturing met de linker stick vooral bij het klimmen lastig werkt. En soms gleden of stuiterden we ook weleens zomaar ergens vanaf. Wat fouten dus, maar als je op zoekt bent naar een uitdagende platformer waar je als een dolle op jacht gaat naar de highscores dan is Dustforce zeker een game voor jou.

Pluspunten

  • Getekende stijl
  • Veel en gevarieerde levels
  • Soundtrack
  • Uitdagend, maar…

Minpunten

  • …soms zeer frustrerend
  • Besturing zit er soms naast