Knipsel
Review: JoJo’s Bizarre Adventure: Eyes of Heaven – Toen de PS4 gereleasd werd, waren er nog niet zo veel games om erop te spelen, zoals je wel vaker meemaakt met de launch van een console. Veel developers zijn op zulke momenten nog bezig met de voorgaande generatie. Eén daarvan was CyberConnect2, een studio van Bandai Namco, die op dat ogenblik nog bezig was met de lokalisering van JoJo’s Bizarre Adventure: All Star Battle. Deze game werd voornamelijk in Japan zeer goed ontvangen, dus genoeg motivatie om de serie voort te zetten. Ook wordt dit tweede deel nog een kans in Europa gegund, maar de vraag is wel of we blij moeten zijn met de lokalisering van dit tweede deel.

Een eigen verhaal

Zoals je kunt begrijpen, is Eyes of Heaven uiteraard een game voor fans van de manga JoJo’s Bizarre Adventure, dus enige voorkennis is vereist om het verhaal te begrijpen. De game speelt zich af direct na een bepaalde verhaallijn, waarbij Jotaro Kujo de wereld moet redden door terug in de tijd te gaan, om zo een allesvernietigende kracht tegen te houden. Tijdens zijn reis komt hij personages uit alle acht de verhaallijnen van deze manga tegen, waaronder een jonge Joseph Joestar. Het verhaal kan hierdoor soms nogal verwarrend zijn, vooral wanneer je niet volledig bekend bent met de manga.

jojo3

Bijzonder aan dit verhaal is dat dit nooit eerder is verteld. De schrijver van JoJo’s Bizarre Adventure, Hirohiko Araki, heeft speciaal voor deze game een nieuw verhaal geschreven. Ook zijn de stemacteurs uit de anime serie terug om alle personages van de juiste stemmen te voorzien. JoJo’s Bizarre Adventure: All Star Battle had ook al de stemmen, maar niet een origineel eigen verhaal speciaal voor die game. Wat dat betreft, scoort Eyes of Heaven natuurlijk punten als fan service, maar weet de game weer net zulke solide gameplay als het eerste deel neer te zetten?

Alweer?

Bandai Namco is ook erg bekend om zijn 2.5D fighters, zoals Tekken en Soul Calibur. Het eerste deel van de JoJo’s Bizarre Adventure games deelde deze stijl. De arena was daarbij voorzien van boobytraps waar je handig gebruik van kon maken tijdens een gevecht. Geen zorgen, deze gimmick zit er nog steeds in, al hebben ze er nu voor gekozen om het een volledig 3D fighter te maken, zoals de Naruto Ultimate Ninja storm serie en recentelijk One Piece: Burning Blood. Dit zorgt ervoor dat er een steeds dunnere lijn komt tussen diverse door manga geïnspireerde games en om eerlijk te zijn, wordt dit ook ietwat saai.

jojo1

Het vechten an sich voelt goed aan en hier valt dan ook weinig op aan te merken. Bepaalde arena’s kunnen vernield worden en zelfs in brand worden gestoken, wat zorgt voor diversiteit tijdens het spelen. Ook ben je altijd voorzien van een bondgenoot die je het veld in kan sturen op een tag team wijze, een trend die we ook al terugzagen in games zoals One Piece: Burning Blood en J-Stars Victory Vs. Je snapt dat we hiermee willen zeggen dat het allemaal een beetje hetzelfde begint aan te voelen, al is er wel een punt waarop Eyes of Heaven afwijkt van de bovengenoemde games en dat is het ontbreken van een lokale multiplayer, iets wat bij een fighting game haast essentieel genoemd kan worden.

Niet goed genoeg

Zonder te veel in herhaling te vallen, is ook Eyes of Heaven voorzien van prachtig getekende personages, maar hier lijden de arena’s aanzienlijk onder. Vooral in een game die vernietigbare omgevingen bevat, is het ontbreken van detail in de arena’s erg zonde, iets wat prima zou moeten kunnen op een krachtig apparaat als de PS4, vooral als we kijken naar veel andere titels. Hierbij is het wel zo eerlijk om te vermelden dat deze game ook nog voor de PS3 is ontwikkeld, wat natuurlijk de grafische minpunten goed kan verklaren. Dit neemt echter niet weg dat het nog steeds jammer is dat er nog geen volwaardige manga game is verschenen exclusief voor de PS4.

jojo2

JoJo’s Bizarre Adventure mag hier dan geen al te grote fanbase hebben, maar toch is het leuk om dit soort titels onze kant op te zien komen, mede door de grote hoeveelheid fan service die al deze games hanteren. Hierdoor scoort Eyes of Heaven toch even een puntje meer, want het niveau van de fan service is hoog en zeker weer aanwezig, iets wat we van Bandai Namco gewend zijn. Het is fijn om te zien dat hier zoveel tijd in wordt gestoken, al begint de kwaliteit van de games er wel degelijk onder te lijden.

Conclusie

Eyes of Heaven doet te veel fout om het echt een aanrader te maken, zelfs voor fans van de manga. Waar we met All Star Battle nog een zeer vermakelijke 2.5D fighter hadden die we graag een waardig vervolg hadden zien krijgen, is Eyes of Heaven niet dat vervolg. Het wisselen naar 3D gameplay was nergens voor nodig, aangezien we al ruim voorzien zijn van dat type games binnen dit genre. Waar het spel echter heel snel punten op verliest, is het ontbreken van een lokale multiplayeroptie, iets wat vrijwel onvergeeflijk is in een fighting game.

Pluspunten

  • Een nieuw origineel verhaal
  • Massa's fan service

Minpunten

  • Geen lokale multiplayer
  • Grafisch ondermaats
  • Erg veel geleend bij andere games

5.0