Review: Blue Reflection

Review: Blue Reflection – Maar weinig Japanse role playing games weten een breed publiek aan te spreken buiten Japan. Al jaren is Final Fantasy eigenlijk de heerser in dat landschap, maar het voelt langzamerhand de hete adem van de Persona serie in zijn nek. Iedereen wil natuurlijk zo’n succes boeken en dus heeft Gust, bekend van de Atelier serie, zich ook gewaagd aan wat anders dan de gebruikelijke formule. Met deze titel lijken ze zich in het vaarwater van de Persona serie te willen gaan wagen, iets wat anderen ook hebben geprobeerd en daarin hopeloos faalde. Weet Blue Reflection wel een dusdanig goede indruk te maken?

Meer voor… Vrouwen?

In Blue Reflection neem jij de rol aan van Hinako Shirai, een jongedame op de Hoshinomiya Girls School. Ze heeft een terughoudende persoonlijkheid en lijkt niet veel interesse te hebben in de andere studentes, maar al gauw komt ze iemand tegen die haar nog kent van haar vorige school. Hierdoor komt aan het licht dat Hinako een balletdanseres was, één van de beste. Door een knieblessure kan ze echter nooit meer deelnemen aan het ballet, waardoor ze in een normale klas is geraakt in plaats van een “speciale klas” voor studenten met een bepaalde gave. Tijdens deze ontmoeting lijkt Hinako even van haar stokje te gaan, om vervolgens in een heel andere wereld te ontwaken.

In deze wereld heeft Hinako een hoop krachten en kan ze weer bewegen als vanouds. Een mysterieuze stem vertelt ons dat ze een “reflector” is, iemand die vecht om haar diepste wens in vervulling te laten gaan. In dit geval dus het herstellen van haar blessure opdat ze weer kan gaan dansen. Na deze openbaring bevindt Hinako zich weer op school en ontdekt ze dat de stemmen die haar begeleidde in de andere wereld twee van haar klasgenoten zijn, Yusuki en Raimu. Hinako is vastberaden om haar wens in vervulling te laten gaan, maar er blijft wel één grote vraag bestaan, namelijk wat voor invloed hebben haar acties op de echte wereld?

Een reflectie van Persona

Goed, we kunnen je nu wel gaan vervelen door alles op te noemen wat Blue Reflection en de Persona serie gemeen hebben met elkaar, maar dat is natuurlijk ook wat saai. Feit blijft wel dat ze erg veel overeenkomen en, verrassend genoeg, pakt het deze keer erg goed uit! De werelden waar je doorheen loopt zijn mooi ontworpen en dragen een bepaalde charme met zich mee. Ook zijn er veel verschillende soorten werelden waardoor er genoeg variatie zit in de omgevingen die je aandoet. Er liggen hier en daar wat handige voorwerpen verborgen en je ziet jouw vijanden al door de wereld heen lopen, waardoor je met een “first strike” een voordeel hebt wanneer je het gevecht in gaat.

Naast de andere wereld hebben we natuurlijk ook nog het schoolleven van Hinako, want dat gaat ook gewoon door. Overdag zal je door de Hoshinomiya Girls School heen moeten lopen om daar lessen te volgen, maar ook om relaties op te bouwen met jouw schoolgenoten om er voor te zorgen dat je school carrière soepel verloopt. Dit kan echter maar met een zeer beperkt aantal studenten, gezien de rest er nagenoeg geen karakter op nahouden en er eigenlijk staan om de school te vullen. In de school zal je ook nog studenten tegenkomen die een soort donkere gloed om zich heen dragen, wat inhoudt dat zij jouw hulp nodig hebben. Je zal dan naar de andere wereld moeten om het kwaad uit hun geest te verdrijven. Klinkt vrij bekend, toch?

Blue Reflection maakt ook gebruik van een turn-based combat systeem waardoor je altijd even de tijd hebt om na te denken over jouw volgende zet. Jouw team bestaat uit de drie dames Hinako, Yusuki en Raimu met elk hun eigen krachten om in te zetten. Raimu draagt bijvoorbeeld een teddybeer bij zich en voert daar allerlei aparte spreuken mee uit. Het meest unieke element in de combat is wellicht de reflect counter. Deze bouwt zich op wanneer je aan het vechten bent en kan uiteindelijk ingezet worden om een overweldigende counter te gebruiken tegen jouw tegenstanders, maar ook in een baasgevecht! Alle drie de dames hebben meerdere counters om te gebruiken, dus variatie in deze “super moves” is er zeker.

Het vrouwelijk schoon

Blue Reflection moet het echt hebben van haar, zo nu en dan, prachtig vormgegeven wereld, gezien de grafische afwerking nou niet “je-van-het” is. Slordigheden zoals kleding die door de huid heen gaat en hier en daar toch wat texture pop-in zouden eigenlijk niet mogen, vooral gezien deze game overduidelijk een eitje moet zijn voor de PlayStation 4. Wel krijgt Blue Reflection dikke pluspunten voor haar algehele presentatie en de soms wat minimalistische aanpak die het geheel toch een soort mysterieuze vibe geeft, want hierdoor blijf je toch nieuwsgierig en wil je blijven ontdekken!

Gust staat er om bekend dat ze vaak goede soundtracks in hun games hebben en Blue Reflection is op dat vlak misschien wel hun meesterwerk. Orchestrale begeleiding met violen, drums en hier en daar zelfs een hintje dubstep. Hoe gek dit misschien ook mag klinken, geloof ons wanneer we zeggen dat het allemaal perfect in elkaar valt. De muziek in de wereld zelf is magistraal en tijdens de gevechten komt er een lekkere beat in, waardoor je er nog meer zin in krijgt. De voice-acting is vanzelfsprekend Japans en doet wat het doen moet.