Review: Intruders: Hide and Seek (PS VR)

Review: Intruders: Hide and Seek (PS VR) – Als jong kind heb je vast weleens nachtmerries gehad. Midden in de nacht wakker schrikken, bezweet en luid schreeuwend. Nog steeds is het eng, totdat één van je ouders binnenkomt om je gerust te stellen. Niks aan de hand, gewoon een enge droom, dus verder slapen is de beste remedie. Kinderen hebben een rijke fantasie, want of er liggen monsters onder het bed, of er lopen mensen door het huis… je kunt het zo gek niet bedenken. Je fantasie speelt parten met je, maar wat als je nachtmerrie werkelijkheid wordt en je de enige bent die er wat aan kan doen?

Inbrekers voor de deur

Intruders: Hide and Seek vertelt het verhaal van Ben, Irene en hun ouders, die op een dag terugkomen van een paar welverdiende vakantiedagen. De reden dat de familie op pad is gegaan is echter niet primair ter ontspanning, maar omdat pa een panic room heeft laten bouwen in het huis. Je vader is een farmaceutische specialist en hij doet in privé onderzoek naar een speciaal medicijn waardoor hij in potentie een doelwit zou kunnen zijn. Maar nog voordat de volgende ochtend is aangebroken breekt de echte nachtmerrie aan. Drie duistere figuren staan voor de deur en gijzelen je ouders. Geen enge droom, maar werkelijkheid en het is aan jou en Irene om iemand te waarschuwen.

Gezien je je met Irene al in de panic room bevindt, die jullie door je nieuwsgierigheid hebben ontdekt, op het moment dat je ouders gegijzeld worden, zit het met de veiligheid van je zusje wel goed. Maar enkel in de panic room bivakkeren is niet genoeg, dus jij – Ben – zal op zoek moeten gaan naar manieren om de buitenwereld te bereiken. Dat is lastiger dan het lijkt, omdat de telefoonlijnen zijn afgesloten en ook het internet is geblokkeerd. Toch moet je wat en zo zal het avontuur zich beetje bij beetje ontwikkelen. Het verhaal loopt ook compleet anders dan je zou verwachten en naarmate je richting het einde gaat zal het steeds boeiender worden.

Zorg dat je ongezien blijft

De game speelt zich voornamelijk ‘s nachts af en daardoor is het overal donker in het huis. Ook omdat de inbrekers de stroom hebben afgesneden. Maar waar inbrekers normaliter de hele inboedel meenemen, zijn deze figuren naar wat anders op zoek. Sterker nog, ze weten dat jij en je zusje ook thuis zijn en eigenlijk azen ze op Irene. De reden daartoe laten we in het midden, voor de gameplay maakt dat wel uit. Je zult namelijk per hoofdstuk verschillende opdrachten krijgen en hierdoor moet je je veelvuldig door het grote huis heen verplaatsen. Tegelijkertijd zul je altijd op je hoede moeten zijn, want als je gesnapt wordt zul je opnieuw moeten beginnen.

De opdrachten die je te doen krijgt variëren van iets ophalen in een bepaalde kamer tot het achterhalen van een wachtwoord en meer. Dankzij de duidelijke map weet je altijd precies waar je naartoe moet, hoewel de weg ernaartoe uitdagend kan zijn. De drie figuren die in het huis rondstruinen zijn altijd in de buurt en dus is het zaak om voorzichtig en stilletjes rond te bewegen. Irene kijkt echter vanuit de panic room via camera’s mee, waardoor ze je bij momenten hints geeft over wat je moet doen en belangrijker nog, ze waarschuwt je als een vijand in de buurt is. Op die manier zul je door het huis navigeren en de opdrachten brengen je echt naar alle uithoeken.

Dreigt het gevaar dat je gesnapt gaat worden of zit iemand achter je aan, dan kun je proberen te ontsnappen door in één van de vele kastjes te gaan zitten of soortgelijke verstop plekken. Dit biedt nog enige kans op veiligheid, maar mocht je alsnog gepakt worden dan zul je nooit te grote stukken opnieuw moeten doen. De game slaat met enige regelmaat op, waardoor de trial & error gameplay bij momenten niet teveel frustrerend werkt. Zodoende is Intruders: Hide and Seek een titel die qua gameplay erg goed uit de verf komt, mede dankzij het boeiende verhaal.

In Virtual Reality nog angstaanjagender

De ontwikkelaar zet technisch een degelijke ervaring neer en het leuke is dat je de game zowel op een gewone manier als met PlayStation VR kunt spelen. In beide gevallen ziet de game er grafisch netjes uit, maar wel moet gezegd worden dat de game in Virtual Reality spelen beduidend leuker is. Dit puur vanwege het feit dat de sfeer zoveel meer beklemmend wordt als je letterlijk middenin de actie zit. Als je voor het eerst gesnapt wordt en zo’n boef komt achter je aan, dan borrelen die nachtmerrie herinneringen van vroeger weer op, want het kan behoorlijk angstaanjagend zijn.

In Virtual Reality komt de game dus het beste tot zijn recht, maar dat maakt de game op een gewone manier spelen niet minder interessant. Nog steeds is Intruders: Hide and Seek dan de moeite waard, zij het wel dat de ervaring wat minder eng is. De ervaring is ook niet heel erg lang, want met tweeënhalf uur ben je wel door het avontuur heen. Dat is relatief kort voor de gevraagde prijs van €19,99. Die prijs is natuurlijk vanwege de mogelijkheid om de game in Virtual Reality te spelen, wat het absoluut een meerwaarde geeft. Toch had een optionele versie zonder VR-ondersteuning tegen een lagere prijs niet misstaan.

De speelduur kan trouwens met een klein uurtje opgerekt worden als je voor de collectables gaat en vervolgens de platinum Trophy, maar daar moet je maar net zin in hebben. De game maakt het je ook gemakkelijk door chapter select aan te bieden, zodat je per level de gemiste verzamelitems nog even na kan lopen. Buiten dat ben je na een keer spelen wel klaar met het avontuur. Niet mis mee, want het is onderhoudend van het begin tot einde, alleen ietwat prijzig als je niet over een PlayStation VR headset beschikt.

Ben je nu jong of oud?

Op de gameplay en de ervaring an sich hebben we niets aan te merken, maar op twee andere aspecten wel. Zo is de voice-acting zowel degelijk als bij momenten wat verwarrend. Met name de stem van Ben zorgt voor onduidelijkheid, omdat hij niet altijd klinkt als een kind. Hij is ouder dan zijn zusje Irene en in zijn conversaties klinkt hij vaak erg vastberaden en rationeel, maar tegelijkertijd staat hij doodsangsten uit als de vijanden dicht in de buurt komen. Hierdoor is het lastig om goed in te schatten of hij nu wel of geen tiener is.

Ook de andere personages variëren qua voice-acting een beetje en tevens komt het voor dat stemmen op elkaar lijken, wat eveneens verwarrend werkt. Dan wat de graphics betreft, de game ziet er visueel netjes uit, maar de personages steken wel een beetje af tegen de rest van het strakke design. Het is wat minder een euvel dan de voice-acting, maar wel iets wat even benoemd moet worden. Deze twee punten vielen enigszins in negatieve zin op, voor de rest kunnen we niets anders dan stellen dat Intruders: Hide and Seek een leuke game is geworden die de moeite waard is.