Review | Unicorn Overlord

Review | Unicorn Overlord – Graag reiken we de prijs voor meest van de pot gerukte gametitel van 2024 uit aan ‘Unicorn Overlord’! Geef toe: het klinkt een beetje alsof een kleuter random woorden bij elkaar heeft gegooid ‘omdat het cool klinkt’ en niets beter kon verzinnen. Zo, nu we hebben vastgesteld dat de titel niet direct goed van de tong rolt, is het tijd om het even over de game zelf te hebben. Unicorn Overlord is de nieuwste creatie van gevierd ontwikkelaar Vanillaware, die we kennen van toppers zoals 13 Sentinels: Aegis Rim en Odin Sphere. Het zijn misschien niet de meest ‘high-profile’ titels, maar de studio heeft de voorbije jaren een heel goede reputatie weten op te bouwen, dus wij waren benieuwd om te ontdekken of ook Unicorn Overlord die reputatie eer aandoet.

De gevallen prins

Unicorn Overlord verspilt geen tijd om de nodige tragiek op je te gooien: het verhaal gaat van start in het koninkrijk Cornia, dat op een bloederige wijze wordt overgenomen door generaal Valmore, uw slechterik van dienst. Te midden van alle chaos vinden we ons hoofdpersonage, prins Alain, een klein jochie dat in allerijl het land moet ontvluchten met de hulp van ridder Josef. Cornia valt, alsook de omringende koninkrijken, onder het strenge bewind van Valmore en hij hervormt het land tot het keizerrijk Zenoira. Een flashforward van tien jaar later en Alain is inmiddels opgegroeid tot een sterke knaap en hij vindt dat het nu wel eens hoog tijd wordt dat hij zijn rechtmatig koninkrijk terugkrijgt en dat de bevolking bevrijd wordt van hun onderdrukker. Hij richt het ‘Liberation Army’ op en begint aan zijn bevrijdingstocht.

Nu moeten we toegeven dat de algemene opzet van het verhaal niet bijster origineel is: alleen al bij het horen van die korte synopsis heb je vast wel verschillende clichés opgemerkt en je kan waarschijnlijk al in grote lijnen voorspellen waar het verhaal naartoe gaat. Er zijn vijf koninkrijken die bevrijd moeten worden en in elk gebied moet je de lokale verzetsstrijders helpen om de desbetreffende ‘dertien-in-een-dozijn’ slechterik uit zijn/haar machtspositie te gooien. We willen het woord ‘slecht’ niet in de mond nemen, maar het verhaal is gewoon niet zo bijzonder. Dit is wel enigszins jammer, zeker als je het gaat vergelijken met eerder werk van Vanillaware, waar we veel uitgebreidere verhaallijnen kregen. Het verhaal voelt hier eerder aan als een raamwerk voor het eigenlijke focuspunt van de game: de combat en de algemene gameplayloop.

Vrijheid, gelijkheid, broederschap!

Jouw missie is om de verschillende koninkrijken te bevrijden en om dit te doen krijg je best veel vrijheid. Unicorn Overlord is, voor het grootste deel, een non-lineaire openwereldgame (al moet je je er geen gigantische wereld bij voorstellen) waarbij je zelf beslist welk dorp of welke stad als volgende bevrijd wordt. Honderd procent vrij ben je nu ook weer niet, want de vijanden in sommige gebieden hebben hoge levels, dus je wordt wel aangeraden om eerst de ‘lagere’ gebieden te bevrijden om zo sterker te worden. In principe is het dus mogelijk om de game te speedrunnen en direct voor de hoofdmissies te gaan, al betwijfelen we of dit de meest optimale ervaring zal zijn. Het negeren van zijmissies en andere activiteiten zou ook zonde zijn, want ze vormen wel degelijk een meerwaarde.

Door plaatsen te bevrijden krijg je sterkere wapens en uitrusting, nieuwe soldaten voor je leger en toegang tot grondstoffen, die je op hun beurt kan gebruiken om je leger nog verder te versterken. Er zijn ook heel wat geheimen verstopt in de wereld: verborgen schatten, mysterieuze ruïnes, en om één of andere reden ook losgelopen kippen die je kan vangen voor een beloning. Het is hier dat Vanillaware toont waar ze echt goed in zijn: worldbuilding. Het ontdekken van nieuwe dorpjes en steden, het oplossen van lokale problemen, de gesprekjes met de inwoners… De wereld rondom je is levend en telkens wanneer je een nieuwe plek bevrijdt, geef je meer leven aan die wereld. Je wordt aangemoedigd om zoveel mogelijk te gaan ontdekken en die gameplayloop is enorm verslavend en bevredigend.

‘You’re in the army now’

Een revolutionaire bevrijdingstocht, daar horen uiteraard heel wat veldslagen bij. Als een ware generaal neem jij de controle over je manschappen en je moet ze tactisch inzetten op het slagveld. Vanillaware experimenteerde in hun eerdere games al met tactische elementen in de gameplay, maar ditmaal krijgen we een volbloed real-time strategy game met een diepgaand combat systeem. Het resultaat is enorm geslaagd! Je krijgt veel vrijheid om je leger naar eigen wensen op te stellen: er zijn talloze soorten klassen (boogschutters, ridders, elf-vechters, wyverns, heksen, weerwolven en gaat u maar door) en elke vechter heeft sterktes en zwaktes. Het is aan jou om je legioenen zo op te stellen dat de sterktes gemaximaliseerd worden en de zwaktes zo weinig mogelijk uitgebuit kunnen worden.

Daar houdt het niet op: je kan elke vechter apart nog eens uitrusten met wapens en accessoires, die op hun beurt ook nog eens nieuwe aanvallen kunnen vrijspelen. Als je nóg diepgaander wilt gaan, dan kan je ook het individuele gedrag van personages bepalen, waardoor ze in specifieke situaties bepaalde aanvallen zullen uitvoeren. De gameplay tijdens veldslagen is ook geslaagd: een RTS-game met een controller klinkt misschien niet zo aantrekkelijk, maar het werkt beter dan je zou denken. Je kan op eender welk moment de veldslag pauzeren, je routes plannen en je speciale aanvallen activeren, ook mede te danken aan een duidelijke en overzichtelijke UI. Maak je dus geen zorgen over snelle beslissingen met de precisie van een computermuis, want dat is hier niet aan de orde. De game heeft ook een stabiele framerate van 60fps, waardoor het geheel soepel aanvoelt.

Quality time met je soldaten

Hoe meer gebieden je bevrijdt, hoe meer sympathisanten zich zullen aansluiten bij je leger. Unicorn Overlord heeft ook een soort ‘relatiesysteem’, waarbij je de onderlinge banden van je troepen kan versterken, te vergelijken met de Fire Emblem-games. Bereiken twee troepen een sterkere band, dan krijg je een korte scène tussen de twee, waarbij er soms wat romantiek in de lucht hangt. Dit sociale aspect is echter een gevalletje van kwantiteit over kwaliteit: je leger wordt op den duur best uitgebreid en het overgrote deel van deze cast bestaat uit nevenfiguren die weinig tot niets te betekenen hebben in het grotere geheel. Meestal wordt een personage geïntroduceerd in één of andere (zij)missie, om dan naar de achtergrond geduwd te worden. De focus ligt duidelijk op Alain en zijn dichte bondgenoten, waardoor de meeste personages gereduceerd worden tot kartonnen borden zonder al te veel diepgang.

Levende schilderijen

Vanillaware zou Vanillaware niet zijn zonder hun typisch visuele stijl: de studio staat bekend om hun prachtig getekende 2D-figuren en ook de visuals van Unicorn Overlord spatten van je scherm af. Ze zijn enorm kleurrijk, je krijgt een 4K-resolutie, de lichteffecten zijn prachtig en er is enorm veel detail gestoken in de verschillende animaties en de designs van de personages. Ja, in principe is dit niet anders dan in hun vorige games, maar als het nog steeds goed is, dan mag het gezegd worden. Wat betreft audio zijn we ook tevreden: je hebt zowel Engelstalige als Japanse stemmen (beiden prima in orde) en de muziek is best oké. De deuntjes doen hun werk en ze zijn niet slecht, maar ze dienen eerder als achtergrondmuziek dan dat ze echt noemenswaardig zijn.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox Series X|S, Nintendo Switch.