Review: Call of Juarez: Gunslinger – De Call of Juarez franchise komt met Gunslinger aan bij het vierde deel in de franchise en waar de eerste twee games nog echt goede games waren, was het derde deel (The Cartel) een wanproduct. Het is dan ook niet meer dan normaal dat we wat huiverig waren voor Gunslinger. De keuze van Techland om terug te keren naar de oorspronkelijke setting, het Wilde Westen, deed ons bij de aankondiging al gerust stellen en nu we de gehele game gespeeld hebben, kunnen we je goed nieuws brengen. Techland heeft van zijn fouten geleerd en levert met Call of Juarez: Gunslinger een toffe game af. Wat er zo tof aan is, daar ga je in enkele ogenblikken achter komen.

Het verhaal van Silas Greaves

In de eerste twee delen speelde je met de gebroeders McCall en in het derde deel met een nieuwe club mensen, hoewel één van deze personages een afstammeling was van de gebroeders McCall. Dit duo is in deze nieuwe Call of Juarez niet meer van belang, want we maken kennis met Silas Greaves. Silas Greaves is een premiejager die op een willekeurige dag een bar in loopt in een klein stadje. Terwijl hij een whiskey drinkt, beginnen andere aanwezigen in de bar te vragen wie hij is en op het moment dat ze erachter komen dat hij een premiejager is, zitten ze vol belangstelling te luisteren.

Silas Greaves heeft weinig te doen en begint zijn levensverhaal te vertellen en dat met een bepaald doel voor ogen, maar dat mag je zelf uitzoeken. Het gevolg is in ieder geval dat jij alles herspeelt wat Greaves heeft beleefd in zijn verleden. Vrij snel na de start word je aangewezen als één van de meest beruchte outlaws van het Wilde Westen door een slimme actie van Billy the Kid, maar al snel weet deze benarde situatie zichzelf op te lossen, met als gevolg dat Silas zichzelf opstelt als een revolverheld.

In de eerste instantie ben je een normale kerel die Billy the Kid helpt in een gevecht met de lokale autoriteiten, met als gevolg dat je op een gegeven moment één van de meest gezochte outlaws bent, dit zonder dat het jouw bedoeling was. Maar dit verandert al snel doordat de man die op je jaagt door jouw hand de dood vindt en vanaf dan ga je door het leven als premiejager. Dit gaat erg vlot, totdat er iets gebeurt waardoor jouw drang naar het zoeken van outlaws verandert in het najagen van wraak op bepaalde figuren.

Jesse James, de Daltons, Butch Cassidy en meer

Het verhaal in Call of Juarez: Gunslinger is niet al te diepgaand, maar terwijl je speelt hoor je Silas het nodige vertellen en gaandeweg zul je achter veel bekende outlaws aangaan en ze treffen in een duel. Het kopje boven deze alinea geeft al een indruk van wie je mag verwachten en je zult deze figuren ook allemaal aantreffen en de strijd met ze aangaan. De luisteraars van het verhaal zijn echter ook enigszins op de hoogte van hoe de verhalen gaan en als je iets vertelt (en dus speelt) wat een te sterk verhaal is of niet klopt, dan zal de game zichzelf terugspoelen en je de werkelijkheid tonen – uiteraard ook met jouw aan het roer.

Een toffe twist in de gameplay en storytelling, die als origineel omschreven kan worden; we hebben het immers nog niet eerder gezien. Nu is Silas Greaves natuurlijk een volledig fictief personage, maar de manier waarop Techland dit qua chronologie aan elkaar knoopt is erg tof opgezet en tel daarbij op dat de gameplay best vermakelijk en verslavend is, want als je eenmaal begint met knallen, zal je niet snel meer stoppen. Dat ondanks het feit dat de game nogal repetitief is. Uiteindelijk komt de gameplay op niet veel meer neer dan alleen dynamiet gooien en knallen. Dit wordt af en toe afgewisseld met wat één op één duels, maar dat is het dan wel.

Ook is de game redelijk lineair van opzet en dat is op zich niet zo vreemd, aangezien je de herinnering die Silas vertelt aan het naspelen bent. Verwacht dus geen game met talrijke opties en een forse afwisseling in de gameplay. Dit is overigens niet echt negatief, want als PlayStation Network game is de titel goed onderhoudend op verschillende vlakken en de gameplay is vermakelijk genoeg om je aandacht van begin tot einde vast te houden. Ja, het mag dan alleen knallen zijn, maar dit werkt allemaal als een zonnetje en kent enige diepgang.

Ervaringspunten sparen en upgraden maar

De diepgang, voor zover dat echt diepgang genoemd kan worden, zit hem in de mogelijkheid tot het verzamelen van ervaringspunten. Door het afschieten van vijanden krijg je punten en deze lopen op als je vijanden in een combo afknalt. Bij voldoende punten zul je levelen en per gestegen level krijg je een punt dat je kunt spenderen aan upgrades. Deze upgrades zijn veelal op de wapens afgestemd. Denk dan aan meer magazijnruimte bij je geweer, het sneller herladen van je pistool, enzovoort. Een leuk detail is dat je bij de sneller herladen upgrade tijdens het eigenlijke herladen snel op vierkantje moet drukken om de hogere snelheid te halen.

Dit soort subtiele aspecten doet de game toch enigszins onderscheiden van andere, soortgelijke titels en dat maakt het upgraden des te leuker, want het gevolg is dat de game meer interactief wordt. Naast het standaard knallen en het unlocken van upgrades zijn er ook twee bekende elementen die terugkeren. Zo kun je, als je genoeg vijanden afgeschoten hebt, met een druk op de knop de tijd vertragen en de vijanden zullen dan rood oplichten, zodat je ze één voor één af kunt knallen. Een andere feature is dat, als je zo goed als dood bent, de game je een laatste kans op overleven gunt, waarbij het beeld vertraagt zodat je de ‘dodelijke’ kogel op je af ziet komen. Als je dan snel bent, kun je deze nog net ontwijken en met volle health verder knallen.

Van dorpen tot bossen en van moerassen tot de bergen

De game is qua knalwerk niet al te bijzonder. Het is vrij standaard en arcade te noemen, maar dat neemt niet weg dat het wel vermakelijk is en de speciale features en upgrades maken het net wat interessanter. Het sterkste punt van de game is echter de enorme variatie aan omgevingen die gebruikt worden. Het ene moment zet je de boel op stelten in een dorpje en op een ander moment ren je door de moerassen in St. Louis, met een heuse radarboot als hoogtepunt. De variatie is fantastisch en keer op keer ben je benieuwd wat de game je voor zal schotelen.

Visueel is dit alles ook nog eens erg stijlvol vormgegeven, want door gebruik te maken van een grafische stijl die een mengelmoes is van realistische beelden, cell-shaded graphics en een unieke artstyle, krijgt de game en prachtige uitstraling. Voor een PlayStation Network game ziet het er fantastisch uit en weet dat de game een goede speelduur kent. Je zult bij het doorlopen van de singleplayer een uur of zes bezig zijn, waarna je een New Game Plus unlockt, zodat je meer upgrades kunt unlocken. Ook kun je in arcade aan slag, waarbij het doel bestaat uit zoveel mogelijk punten scoren in verschillende levels in zo weinig mogelijk tijd.

Vond je de duels erg tof, dan kun je ook nog in een aparte duels modus aan de slag. Als je bovendien voor alle Trophies gaat, dan zul je de game minimaal twee keer moeten doorspelen en dat schroeft de speelduur al snel op naar een uurtje of tien tot vijftien, wat ruim voldoende is. Er zijn immers ook full games die dat aantal niet eens halen, maar wel het viervoudige kosten. In dat opzicht biedt de game je voldoende content en speelplezier om een aanschaf te rechtvaardigen en hoewel Techland het spoor bijster was bij het derde deel, toont Gunslinger dat ze wel degelijk weten hoe ze goede games moeten maken.

Conclusie:

Call of Juarez: Gunslinger is als PlayStation Network game meer dan geslaagd. De omgevingen zijn afwisselend en prachtig. Het verhaal is erg tof in elkaar gezet en de humor is ook wel vermakelijk te noemen. De diepgang binnen de gameplay is redelijk goed te noemen, maar wel stoorden we ons soms een beetje aan het eindeloos herhalen van vijanden, die bovendien zo dom zijn als ik weet niet wat. Desondanks is Call of Juarez: Gunslinger ongeveer alles wat The Cartel niet was en hiermee is het bewijs geleverd dat Techland weer op de juiste weg is met de franchise. Call of Juarez is anders de andere delen, maar daarom niet minder fijn. Een aanrader.

Pluspunten

  • Vette shootouts
  • Prachtige omgevingen
  • Vermakelijk verhaal
  • Duels blijven tof

Minpunten

  • Weinig variatie in vijanden
  • Vijanden zijn nogal dom
  • Repetitief