Review: Hohokum – Eén van de eerste games die ik ooit op de PlayStation 4 speelde was Hohokum, een rustgevende game waarin je met een soort slang een beetje rondvloog en uit moest dokteren wat je in het betreffende level diende te doen. Ondertussen kreeg je nog heerlijke muziek te horen en dat was Hohokum. Een vreemde eend in de bijt, dat stond al snel als een paal boven water. Nu, ruim een jaar later, is de game eindelijk verschenen voor de PlayStation 4 en wij doken de wondere wereld in.

Tja…

Hohokum is een game die voor een klein publiek is bedoeld. Als je niet van artistieke ervaringen houdt zonder dat je echt een belangrijk doel voor ogen hebt dan ben je hier na tien minuten op uitgekeken. Nu sta ik vrij open voor dit soort games, maar na anderhalf uur spelen bekroop me ook een beetje het gevoel van nutteloosheid. Natuurlijk, de muziek en gameplay zijn prima, maar het was een beetje tja… te vreemd en allesbehalve nuttig. Maar, schijn bedriegt, want met een beetje doorzettingsvermogen ga je Hohokum waarderen.

Desalniettemin is de game nog steeds maar voor een klein publiek bedoeld en dat komt simpelweg doordat het draait om zelf uitdokteren wat je moet doen, het rondvliegen met je slang en dat is het dan wel. De game schotelt je in totaal vijftien ‘grote’ levels voor en in de tussentijd zijn er nog wat kleinere tussenlevels die niet zoveel om handen hebben. Ieder level heeft een ander thema en jouw acties hebben hierbij effect op wat er in het level gebeurt. Je zult aanvankelijk veel aan het aankloten zijn om alles te ontdekken, maar als je het eenmaal doorhebt kan het best vermakelijk zijn.

Meer te doen dan je denkt

Je kunt vrij door de gehele game bewegen, want in ieder level is een portaal te vinden waardoor je in het volgende level uitkomt. Het ding is alleen wel dat de game allesbehalve een structuur kent en als je op zoek bent naar een bepaald level je hopeloos verdwaalt kan raken en dat kan best irritant zijn. Maar als je alles één voor één afwerkt op je dooie gemak ben je al snel een uurtje of zes bezig en dat in een gevarieerde omgeving met heerlijke muziek maken het wel tot een aangename ervaring, zolang je relatief snel uitvogelt wat je moet doen.

Een nadeel hierbij is dat als je een actie hebt verricht je lang niet altijd precies weet wanneer je een level geklaard hebt dus dan blijf je maar willekeurige dingen doen. Los van dat is het uitzoeken van hetgeen je moet doen best een aardige bezigheid. Mede omdat de levels vol zitten met ogen die je in de gaten houden en spelers die games graag 100% uit willen spelen zullen hier een aardige klus aan hebben om alles te zoeken. Dan zijn er natuurlijk nog de trophies die je kunt halen wat de speelduur nog wat doet oprekken.

De kracht van Hohokum

In ieder level is wel wat te doen, zo moet je in de één wezens die wat van mensen weghebben via je slang naar een hoger gelegen plaats brengen zodat ze kunnen gaan vliegeren. In het andere level moet je de wezens naar attracties in een attractiepark brengen en zo zijn er nog veel meer variaties in de game aanwezig. Juist de variatie is een sterk punt, want welk level je ook aandoet, het is keer op keer een andere ervaring. Daarbij wordt er op een zeer creatieve wijze met het kleurenpalet gespeeld evenals de speaker in je controller die veelal additioneel geluid produceert naast het geluid van de game die via de TV naar buiten komt.

Dan is er nog de fantastische muziek die je in een soort zen status brengt. Die muziek gezamenlijk met het gevarieerde kleurenpalet en dus gevarieerde levels maken het tot een totaal ontspannen ervaring waar je op je dooie gemak doorheen gaat. Het is een artistiek geheel zonder echt een endgame dat op zich wel prettig als een tussendoortje kan werken tussen al het geweld van de grote titels. Hohokum is in zekere zin een game omdat je in ieder level wel iets te doen hebt, maar daarnaast kan het ook als een kunstwerk beschouwd worden door de eerder genoemde zaken. Daarbij speelt het prima weg wat ervoor zorgt dat de algehele beleving een rustieke ervaring zal zijn.

Conclusie:

Hohokum, het is een aparte game waar je vooral in losgelaten wordt om zelf uit te zoeken wat je moet doen. Dat zorgt voor een totaal ontspannen game met een grafisch mooie stijl en heerlijke bijpassende muziek. Een nadeel is wel de onlogische structuur in levels, waardoor je verdwaalt kan raken en ook heeft de slang soms last van een storing waardoor deze een eigen plan trekt. Na tien uur spelen zijn we nog steeds niet achter de oorzaak en het nut hiervan, dus het is een wat vreemd gegeven. Hohokum is absoluut geen game voor het grote publiek, maar als je op zoek bent naar een aparte en unieke ervaring, dan kan dit je zeker voor enkele uren vermaken.

Pluspunten

  • Audiovisueel apart
  • Rustgevend
  • Aparte ervaring

Minpunten

  • Levelstructuur
  • Storing in de slang