Review: Dragon Ball Xenoverse – Dragon Ball games bestaan al sinds de hoogtijdagen van de Famicom en de allereerste Dragon Ball game werd uitgebracht in Japan op de Casette Vision in 1986. De games staan erom bekend het meestal vrij goed te doen, maar na al die jaren aan Dragon Ball games is vernieuwing erg belangrijk en er zijn dan ook weinig titels in de franchise die dit wisten klaar te spelen. Voor het eerst op de PlayStation 4 is er nu ook een Dragon Ball game verkrijgbaar, namelijk Xenoverse, en of dit weer een pareltje in de franchise is, lees je in deze review.

Presentatie niet al te geweldig

De presentatie van een game is erg belangrijk, want hoe een game aan jou als speler gepresenteerd wordt, zet toch vaak de toon. Dragon Ball Xenoverse slaat hier eigenlijk al meteen de plank mis. Je begint met het herleven van een aantal historische momenten in de Saiyan saga om vervolgens je eigen personage te creëren. De menu’s van het creëren doen ons echter denken aan het PSOne tijdperk en zien er allesbehalve charmant uit. Het geheel is warrig ingedeeld en ouderwets vormgegeven en dan niet in de positieve ‘vintage’ zin, maar gewoon achterhaald.

Als je het maken van je personage achter de rug hebt word je door de ‘stad’ geleid waarin je komt te wonen. Hier word je begeleid door Trunks, die je op een gegeven moment ineens los laat zonder echt duidelijke aanwijzingen. Na verloop van tijd kom je er achter dat het de bedoeling is om zomaar wat mensen aan te spreken voordat je verder kunt. Een wat rare keuze van de ontwikkelaar, waardoor het allemaal wat warrig aanvoelt. De manier waarop je door de game navigeert vraagt dan ook even geduld en interesse van jou kant als speler zijnde.

Je leert hoe de game in elkaar steekt en wat nu precies de bedoeling is. Als je dan vervolgens je eerste quests en fights gedaan hebt, kom je er achter dat de gameplay dik in orde is. Het hele idee van een stad waarin je woont en hierin naar verschillende shops kunt om items te kunnen kopen is leuk, maar in dit geval behoorlijk wazig en eigenlijk slecht uitgevoerd. De presentatie van de game is dus niet heel geweldig. De gameplay is gelukkig in orde en verantwoordelijk om je interesse te behouden, maar slaagt de game daar dan wel in?

http://playsense.nl/images/file/img_54fed7af1e960.jpg

Gameplay

Dragon Ball games kennen zo elk hun eigen manier waarop het verhaal vertelt wordt. Zo herinner ik mij nog de game Dragon Ball Z: Ultimate Battle 22 die in 1995 uitkwam op de PSOne. Dit was gewoon een simpele fighter in de stijl van Tekken met de welbekende personages en erg uitgebreide moves met daarbij combo’s. In reviews werd deze destijds compleet afgebrand, maar de game kwam in Nederland net uit op het moment dat DBZ enorm populair was, waardoor het als zoete broodjes over de toonbank ging. Dit zette ook meteen de toon voor Dragon Ball games, al is de gameplay heel slecht of misschien zelfs wel vreselijk, fans van de franchise raken toch wel enthousiast.

Met deze gedachten zijn erna dan ook een aantal Dragon Ball games ontwikkeld waar je als gamer niet echt vrolijk van wordt, maar waar een Dragon Ball-fan helemaal lyrisch over is. De allerbeste games uit de franchise blijven toch de Budokai-serie en laat het nu net zo zijn dat dezelfde ontwikkelaar, Dimps, ook verantwoordelijk is voor Dragon Ball Xenoverse. En dat merk je. De gameplay van Xenoverse is ronduit geweldig en vraagt daadwerkelijk vaardigheid van je, in plaats van dat het een simpele button basher is. Het is voor Dragon Ball fans een godsgeschenk dat zo’n game is uitgekomen op de PS4. De game blaast een frisse wind door het genre en legt de lat weer net zo hoog als dat Budokai dit destijds deed. Er wordt daadwerkelijk van je verwacht dat je net als in de serie traint om beter te worden en dat je vele uurtjes in de game steekt om verder te kunnen komen.

Je bent als ‘eigen’ personage volledig in controle over de aanvallen die je wilt gebruiken, de kleren die je draagt, de items die je bij je hebt en meer. Je herleeft het Dragon Ball verhaal vanuit een heel ander en daarmee geweldig perspectief. Het is in die zin één van de betere Dragon Ball games, welke enigszins de Budokai-tijden van de PlayStation 2 doet herleven. Het gameplay mechanisme is vergelijkbaar met die van de Tenkaichi-serie, alleen dan wat meer van deze tijd met betere animaties en anticipaties in gevechten. De presentatie van de game kan je in het begin doen denken dat je te maken hebt met een B-titel, maar niets is minder waar wanneer je de gameplay achter deze titel ontdekt, welke uiteraard ook zijn minpunten kent. Maar in de basis is het goed.

Een goede basis is het halve werk, maar nog niet alles. Zo is er het minpunt dat de game soms erg ongebalanceerd overkomt. Op onrealistische wijze wordt soms je combo geblockt en gebeuren er dingen die in een 1 versus 1 match met een vriend nooit zouden gebeuren. Als je tegenstander bijvoorbeeld armor draagt of health maxed out heeft, doet een super-aanval bijna niets, wat natuurlijk oneerlijk is. De camera heeft soms ook wat moeite om de gevechten te volgen. Dat is begrijpelijk met de drukte die gaan de is, maar dit kan toch af en toe wel even irritant zijn.

dbz

Het verhaal achter de game

Zoals in elke Dragon Ball-game zul je ook in Xenoverse de grootste momenten uit de serie mogen herbeleven. Dit gaat in Xenoverse alleen wel een tikkeltje anders, er is namelijk paniek uitgebroken omdat de geschiedenis verandert kan worden. Bekende personages uit het verleden, zoals Frieza en Radditz, zijn sterker gemaakt dan dat ze in het verleden waren en dus komen de gevechten er opeens heel anders uit te zien. Om te voorkomen dat de wereld drastisch zal veranderen door andere uitkomsten in deze welbekende gevechten, word jij in de tijdmachine teruggestuurd om te kunnen helpen.

Het eerste gevecht waarin je dient te helpen is in chronologische volgorde en is dus die van Radditz, daarna Vegeta, Nappa enzovoorts. De prikkel hiervan is dat je benieuwd bent hoe dit gevecht eruitziet als de personages sterker waren geweest en daardoor blijf je spelen, omdat je er achter wil komen wat voor invloed dit zou hebben gehad op het historische gevecht. Fans worden hier natuurlijk erg blij van en het feit dat jij vervolgens bij die gevechten mag helpen om de uitkomst hetzelfde te houden als in eerste instantie bedoeld was, is heel vet.

http://playsense.nl/images/file/img_54fed83adfa76.jpg

Online en coöp

We hadden helaas maar één exemplaar om de game te kunnen uitproberen, maar wat we gespeeld hebben van de online coöp maakt wel duidelijk hoe vet dit met een bekende zou zijn. Het feit dat je als beide met je eigen personage tegen de CPU in coöp een Vegeta of Goku in elkaar kunt rammen is natuurlijk pure vermaak. Het online battle gedeelte van de game werkt ook erg goed zonder enige lag of frustraties. Online of offline kun je ervoor kiezen om toernooien te spelen als een bekend personage, zoals Goku of Vegeta. De online versus modus kan je spelen met 3 tegen 3 personages, maar met zoveel personages wordt het wel een beetje warrig en daardoor niet al te gebalanceerd.

dbz

Conclusie

Dragon Ball Xenoverse is een erg goede toevoeging voor de Dragon Ball franchise en de gameplay is vergelijkbaar met de oude vertrouwde Budokai-games. Daarmee is de game precies wat je van een Dragon Ball-game mag verwachten. Grafisch is de game niet al te spectaculair, Dragon Ball werelden zijn immers redelijk simpel en in dit geval gewoon authentiek aan de TV-serie. Iets wat wel irriteert zijn de belachelijk uitziende menu’s en de saaie onduidelijke ‘stad’ – ook wel hub genoemd in deze game. De reden van deze toevoeging is mij niet helemaal duidelijk, want het had ook zonder gekund of in ieder geval beter dan het nu is. Desondanks is Dragon Ball Xenoverse een prima game met veel fanfictie waar menig liefhebber van zal gaan smullen.

Pluspunten

  • Ouderwetse Budokai-gameplay waar je erg blij van wordt
  • Genoeg te doen met vele quests, customisatie opties en combo’s leren
  • RPG-elementen geven spelers meer controle dan ooit in een DB-game
  • In alle opzichten authentiek aan de TV-serie

Minpunten

  • Presentatie in menu’s is erg matig
  • De centrale hub/stad van de game voelt een beetje overbodig
  • AI is niet altijd even goed en soms onrealistisch
  • Af en toe niet duidelijk wat nu precies de bedoeling is