Review: Destiny: The Taken King – Destiny verscheen zowat een jaar geleden en om de game hing toen een aardige hype. Het was de nieuwe IP van Bungie na Halo en dan mogen de verwachtingen hoog zijn. De game had zijn sterke kanten bij de lancering, zoals de gameplay, interessante stijl, goede coöp en de eerste Raid, Vault of Glass. Zwakke kanten waren er ook zeker met een niet al te vriendelijke economie en het gevoel dat er net wat te weinig content in zat. Met de twee uitbreidingen, The Dark Below en House of Wolves, werd de game al meer uitgebreid, maar ook daar gingen er toch nog wat zaken mis. Met Destiny: The Taken King gaat Bungie een nieuw jaar in, waar ze alle kennis en ervaring van het afgelopen jaar in hebben gestopt. Deze versie van Destiny moet als geheel een stuk robuuster en beter aanvoelen en na vele uren spelen kunnen we zeggen dat dit gelukt is en dat The Taken King echt een platform is waar Bungie op door kan bouwen.

Oryx´s wraak en de invasie van de Taken

Iets dat samen ging als iemand kritiek had op Destiny was het argument dat er amper een verhaal in de game zat en dat het ook erg wazig werd gebracht. Veel van het verhaal kwam niet duidelijk naar voren en dat was zonde. De lore is namelijk erg boeiend en gelukkig heeft Bungie voor de verhaallijn van The Taken King een andere aanpak gekozen. Als je de game nu koopt en de normale missies speelt van het origineel én de twee uitbreidingen, dan valt te merken dat er steeds meer verhaal in komt en dat de presentatie ervan beter wordt.

Een klein voorbeeld is dat de Ghost nu anders is doordat Nolan North de stem in heeft gesproken. Dit was even wennen, maar na een tijdje realiseerden we ons dat dit beter bij de game past. Dit is al een ietwat andere aanpak, maar ook nieuw is dat de missies in The Taken King meer volwassen overkomen. Je bent ook niet meer constant computers aan het scannen, zoals voorheen, om zo door te kunnen gaan, want het draait nu meer om actie en mysterie. Scannen met de Ghost kan overigens nog wel, maar dan krijg je meteen in-game meer achtergrond informatie, wat een leuk accent is.

Bij de start van de verhaallijn wordt meteen duidelijk wat er gaande is en dat de mensheid opnieuw bedreigd wordt. Het is Oryx die zint op wraak na de moord op zijn zoon, Crota. De gevleugelde Hive god is van plan om alles uit te roeien wat er op zijn pad komt. Hierbij gebruikt hij Cabal, Vex en Fallen, die hij naar zijn eigen dimensie trekt om er Taken van te maken. Jij zult als speler moeten onderzoeken wat de Taken is, maar vooral het leger een halt toe moeten roepen. Het uiteindelijke doel is om Oryx te verslaan en daarvoor dien je eerst de missies te doorlopen, die stuk voor stuk erg vermakelijk zijn.

Eerst verkenden we de nieuwe, grote en mooie locatie, The Dreadnaught, om vervolgens op de andere planeten in allerlei shoot-outs te belanden. De missies zijn gevarieerd en hoewel deze af en toe oude locaties aandoen, hebben we ons daar niet echt aan gestoord. De reden hiervoor is dat alles meer episch en filmisch aanvoelt. Dit komt door de nieuwe muziek, maar ook doordat meer karakters uit de Tower erbij betrokken zijn. Alle leden van de Vanguard, die over de bewoners op Aarde waken, hebben een rol in het verhaal. Zo heeft Eris Morn, die geïntroduceerd werd in The Dark Below, ook een aandeel. Zij vertelde bijvoorbeeld meer over Oryx, maar de ster van het geheel is toch wel Cayde-6. De Exo, die vertolkt wordt door Nathan Fillion (Firefly), maakt komische en sarcastische opmerkingen waardoor het niet te serieus wordt, maar waarmee ook de verhaallijn van meer sfeer wordt voorzien.

Daarnaast zijn de scènes tussen de missies verzorgd, net als de voice-acting van de overige personages. Het is dan wel een beetje jammer dat je eigen Guardian een stille blijft, maar er echt wakker van liggen, doen we niet. Het verhaal en de sfeer zorgen ervoor dat we gedurende het avontuur erg geboeid bleven en dat is wel eens anders geweest in de normale missies van Destiny. De missies, quests en de vier nieuwe Strikes bevatten bovendien veel mechanieken die we kennen uit eerdere Raids, waardoor het niet alleen maar knallen is, maar ook samenwerken. In sommige Strikes heb je ook afwisselende vijanden, zodat ook daarin meer variatie aanwezig is. De introductie van de Taken zorgt ook voor diversiteit, omdat ze andere eigenschappen en tactieken hebben. Ze teleporteren, zijn agressiever, gedragen zich een stuk slimmer en zijn zo vaker onvoorspelbaar dan de andere rassen. Door deze facetten is er meer diepgang en dynamiek ontstaan.

Een boel toffe quests

De verhaallijn van The Taken King bevat in totaal acht missies, die voor een redelijke speelduur zorgen. Nadien kun je aan de slag met een reeks van quests. The Taken War is zo’n quest, waarin je op Aarde, Venus en Mars af moet zien te rekenen met de Taken. Hiervoor dien je zowel verschillende vijanden als eindbazen af te maken. Door het spelen van deze quests ontvang je nieuwe wapens en armor, maar ook tijdens het spelen zal je voorzien worden van aardig wat loot. In vergelijking met vroeger word je dan ook meer beloond voor je acties, waardoor de quests nu meer aanvoelen als missies. In die zin val je als nieuwe speler echt met je neus in de boter en dat is een positieve vooruitgang.

Veel van de quests zijn echt de moeite waard en dienen tevens als aanloop naar de nieuwe Raid. Maar er zitten ook quests tussen die wat gemakkelijk en onnodig aanvoelen. Verder biedt de game natuurlijk de mogelijkheid om oudere quests op te pakken, waardoor je als speler voldoende tijd kwijt kunt aan dit onderdeel. Een andere toffe nieuwe toevoeging is het zwaard. Met House of Wolves bracht Bungie sidearms als wapentype naar de game en nu kun je er met zwaarden op los gaan rammen, die bovendien belangrijk zijn voor de endgame. Dit zwaard is behoorlijk vet, want je hakt alles in een lekker tempo erg vlot kapot.

Om nog een ander voorbeeld van een quest te geven: de quest van de wapensmid in de Tower. Normaal was hij niet veel waard, maar nu kun je reputatie bij hem verdienen door wapens te testen in het wild, om zo uiteindelijk exotische wapens te verdienen. Deze zijn specifiek bedoeld voor de Titan, Warlock en Hunter. Het is iets nieuws en het is voldoende ingevuld om je een langere tijd bezig te houden.

King´s Fall toont de kracht van Destiny

Voordat we gaan kijken naar de nieuwe subklassen, hebben we het nu eerst over de nieuwe Raid, King’s Fall. Vault of Glass was geweldig en daar waar Crota’s End wat tegenviel, is deze nieuwe Raid erg geslaagd. Het weet bepaalde sterke elementen van beide vorige Raids te combineren en toch daarbinnen een eigen identiteit te behouden. Het bevat mysterie, puzzels en delen waarbij timing, samenwerking en communicatie van groot belang zijn. De Raid begint bij het gedeelte waar ook de nieuwe publieke arenamodus, Court of Oryx (lees er hier meer over), te vinden is en hier werd voor ons al duidelijk dat je deze Raid niet solo kan beginnen, zoals met Crota´s End, waardoor ook het element van samenspel weer meer terugkomt.

De Raid bouwt zich rustig op, maar langzaam aan wordt het qua schaal steeds groter. De Raid voelt dan ook net zo groot aan als Vault of Glass, maar het is wel iets meer direct. Het gaat vooral om de mechanieken die je door moet zien te krijgen. Het start met wat puzzels waarbij je snel van het ene naar het andere platform moet springen waarbij timing natuurlijk een belangrijk rol speelt. Vervolgens tref je wat bazen en nadien weer wat puzzels om zo langzaam maar zeker bij het einde te komen en het gevecht met Oryx aan te gaan, nadat je eerder al een grote knight, ogre en een tweetal wizards hebt verslagen.

Door de mechanieken en nieuwe eigenschappen van de Taken moet je afspreken met je medespelers wie wat doet en hierbij is adequaat communiceren van cruciaal belang. Wat betreft de verschillende confrontaties tijdens deze Raids, daar willen we niet te veel over vertellen, want dat zou zonde zijn. Wat we mee kunnen geven, is dat elke eindbaas echt een gevecht op zich is, waarin je uit moet zoeken wat de juiste manier om deze te verslaan is. Waar het dan uiteindelijk op neerkomt, is dat King’s Fall een zeer geslaagde Raid genoemd mag worden, waarbij timing, communicatie en effectief spelen belangrijke elementen voor succes zijn.

De nieuwe subklasses zijn fantastisch

Na de eerste missie van de verhaallijn kun je met elke Guardian de nieuwe subklassen vrijspelen en deze zijn werkelijk fantastisch en voegen veel toe aan de gameplay. De Titan krijgt met Sunbreaker (Solar als element) een vlammende hamer die je kan gooien naar vijanden. Dat is niet het enige, want je kunt er natuurlijk ook lekker mee rond gaan meppen. Deze hamer is in PvE en PvP zeer effectief en het voelt vooral erg gaaf aan om deze Super te gebruiken. Je waant je zowat Thor.

De Warlock krijgt Arc als element en de Stormcaller subklasse is ook een feest om te hanteren. Je geleid met de Super Stormtrance stroom via je handen en hiermee kun je grote groepen vijanden ineens omleggen. Het is een erg agressieve Super en dat kan ook gezegd worden van Shadowshot, de Super voor de Hunter. Deze Super is een boog van Void, waarmee je vlug vijanden kan doden en tevens een hele groep kunt verlammen, zodat je even op adem kunt komen. Een ander belangrijk detail is dat deze ondersteunende aanval effectief is tegen bazen, zodat jij en je team extra schade aanrichten in een heftig gevecht.

Conclusie

Er valt over The Taken King zo ontzettend veel te vertellen dat we eigenlijk nog lang niet klaar zijn. Alleen al de nieuwe subklassen zijn in onze ogen een reden om de uitbreiding te kopen. Maar ook de missies, quests, Strikes en de Raid, King’s Fall, bevatten zoveel vernieuwing en verbetering dat het gehele pakket eigenlijk per definitie een aanrader is voor elke liefhebber van shooters met RPG-elementen. Toch hadden we graag gezien dat Vault of Glass, Crota´s End en Prison of Elders wat betreft loot een update hadden gekregen, want voor nieuwe spelers is daar weinig reden voor om dat nu te spelen. Fijn is het nieuwe levelsysteem en Infusion (hier meer), omdat het logischer en handiger is. Daarmee is het voor nieuwkomers de beste instap, want het biedt hen de ultieme ervaring. Ervaren spelers krijgen met deze uitbreiding alles wat ze willen hebben en dit legt voor Bungie de perfecte basis om het geheel verder uit te bouwen.

Notitie: We willen even vermelden dat we de PvP content op een later tijdstip nog even inhoudelijk gaan behandelen. De nieuwe modi, Rift, Mayhem Clash en Zone Patrol zijn tot zover erg vermakelijk, maar we wachten liever even Trials of Osiris af, welke momenteel inactief is. In het komende artikel gaan we in één keer alles behandelen op het gebied van de multiplayer.

Pluspunten

  • Prachtige stijl en universum
  • Meer sfeer in het verhaal dan voorheen
  • Veel quests en content
  • Fijne besturing en goede actie
  • Meer mechanieken in activiteiten
  • De Taken zijn slim en uitdagend
  • Nieuw arsenaal met fraaie wapens
  • Verbeterd levelsysteem
  • Nieuwe subklasses spelen heerlijk

Minpunten

  • Oude Raids en Prison of Elders irrelevant
  • Sommige quests wat inspiratieloos