Review: Keep Talking and Nobody Explodes

Review: Keep Talking and Nobody Explodes – Games voor PlayStation VR speel je voornamelijk in je eentje. Dat omdat de VR-headset niet direct heel sociaal is en omdat veel games tegenwoordig enkel online met meer mensen gespeeld kunnen worden. Maar zo nu en dan zit er een uitzondering tussen. Zo hadden we de leuke multiplayer game The Playroom VR al en daar is nu ook Keep Talking and Nobody Explodes bijgekomen. Sterker nog, die kan je niet eens in je eentje spelen en waarom dat zo is, leggen we je graag uit.

Communiceren is de sleutel tot succes

In Keep Talking and Nobody Explodes is het de bedoeling dat je een bom onschadelijk maakt. Dat klinkt niet heel bijzonder, maar de twist is dat jij met de VR-headset op de bom voor je ziet, daar waar de andere speler(s) op de TV de handleiding zien. Het is dus erg belangrijk dat jij precies aangeeft waaruit de bom bestaat, zodat de andere speler(s) in de handleiding kunnen bladeren om de juiste stappen tot ontmantelen te vinden. Die moeten zij vervolgens aan jou vertellen en als jij de stappen volgt, zou dat tot succes moeten leiden.

Cruciaal in deze game is goede communicatie. Dat geldt voor de speler met de VR-headset op en vice versa. Door goed de onderdelen op de bom te omschrijven, kan de andere speler naar de juiste pagina in de handleiding bladeren. Die krijgt vervolgens diverse mogelijkheden voor zijn neus en door dat af te werken of door tijdig goed aan te geven wat de opzet is, kan de speler die in de handleiding zit te kijken je de juiste oplossing tot ontmantelen aanbieden. Gaat het fout, dan krijg je een ‘Strike’ en bij een aantal Strikes ontploft de bom. Het is dus goed opletten dat je geen fouten maakt.

Steeds meer modules, steeds minder tijd

De bommen die je voorgeschoteld krijgt, bestaan altijd uit een rechthoek met daarop zes vierkante vakjes. Eén vak is de tijdsindicator, want per bom heb je te maken met een timer en om de druk wat op te voeren zal er continu een gepiep te horen zijn. De andere vierkante vlakken die zijn of leeg, of je treft daar een module aan. Elke module is een puzzel op zichzelf en die dien je allemaal onschadelijk te maken. Zodra dat is gelukt, gaat het groene lampje branden en kan je door naar de volgende. Om het nog wat ingewikkelder te maken, bevat de bom ook een achterkant met daarop zes vakken die eveneens allemaal gevuld kunnen zijn met modules.

Aan de zijkant van de bom tref je altijd een X-aantal batterijen aan evenals serienummers, LED indicatoren en meer. Allemaal aspecten die meetellen bij het ontmantelen van de bommen en alsof dat nog niet genoeg is, krijg je een brede variatie aan modules die je één voor één moet afwerken. Dat loopt uiteen van draadjes doorknippen tot het indrukken van de juiste volgorde van symbolen. Ook krijg je te maken met morsecode, kleurcodes, doolhoven op een display en nog veel meer. Gedurende de campagne krijg je bovendien continu andere bommen voorgeschoteld, waardoor je elke keer weer voor een verrassing komt te staan.

Dat is niet alleen het geval bij progressie, want ook als je faalt krijg je een ander voor je neus. De game bestaat uit zeven ‘hoofdstukken’ met allerlei verschillende bommen en die variëren natuurlijk van elkaar. Mocht je echter falen bij een bom, wat wil zeggen dat je of teveel fouten maakt of niet op tijd het geheel ontmanteld hebt, dan krijg je alsnog een andere variant omdat ze willekeurig worden gegenereerd. Dus ongeacht of je een bom een aantal keer opnieuw moet doen of verder geraakt in de game; de bom is nooit hetzelfde.

De ultieme partygame voor PlayStation VR

Het samenwerken tussen de spelers is wat deze game heel erg leuk maakt. Je bent namelijk afhankelijk van de andere speler, want als je in je eentje aan de slag gaat is het praktisch onmogelijk om de bom te ontmantelen, tenzij je alle oplossingen weet. Er zijn echter dermate veel combinaties mogelijk per module, dat dit een onmogelijke zaak is. Hierdoor is de game bij uitstek een titel voor met vrienden vrijdagavond op de bank, want het is erg verslavend. Elke keer wil je toch nog één extra bom doen en dat geldt niet alleen voor degene met de headset op, maar ook voor degene die de handleidingen door moet bladeren.

Naarmate je verder in de game komt, zullen de bommen steeds complexer worden, waardoor de tijdsdruk alsmaar groter wordt. Goed, duidelijk en snel communiceren is van groot belang, anders zul je niet tijdig de bom onschadelijk kunnen maken. Daarmee is het echt ideaal om met je vrienden te spelen, ook omdat de game technisch goed in elkaar steekt. Dat wil zeggen dat de fouten die je maakt altijd aan jezelf of de andere speler te wijten zijn en dat spreekt natuurlijk in het voordeel van de game als we het hebben over de kwaliteit.

Voor altijd bommen onschadelijk maken

Toch moeten we wel een opmerking plaatsen bij de kwaliteit en dat gaat vooral over de graphics. De game is namelijk vrij simplistisch en er zijn weinig details te bespeuren. Het geheel had visueel zeker wat mooier gekund, maar waar we de ontwikkelaar wel complimenten voor moeten geven, is dat de tekst te allen tijde scherp is. Althans, dat geldt voor de virtual reality headset. Op de TV is het echter een ander verhaal, want daar wil de tekst nog weleens zeer klein of onduidelijk zijn, waardoor je goed moet turen om te ontdekken wat er staat.

Dat zijn overigens de enige twee puntjes van kritiek, want voor de rest steekt het geheel prima in elkaar. De campagne die je kan doorlopen is goed voor zeker een uur of vijf aan speelplezier, wat te danken valt aan de oplopende moeilijkheidsgraad en de continu veranderende bommen. Als je daar echter klaar mee bent, dan kun je nog in een vrije modus aan de slag. Hier bepaal je zelf de regels. Dat betekent dat je zelf instelt hoeveel modules er zijn, hoeveel fouten je kunt maken, wat de tijd is enzovoort. De game heeft qua modi dus niet al te veel om handen, maar hetgeen het bevat zorgt voor veel speelplezier.