Review: Space Rift: Episode 1 (PS VR)

Review: Space Rift: Episode 1 – In een verre toekomst is de aarde zoals we die kennen helaas niet meer bewoonbaar. Daarom is het maar goed dat er momenteel reizen naar Mars georganiseerd worden, want dat is de planeet waar de mensheid in de toekomst kan en zal leven. Die situatie schetst Space Rift, waarin je speelt als mijnmedewerker Black. Een jongeman die gewoon wil leven en z’n geld wil verdienen, maar door onfortuinlijke omstandigheden komt hij op een positie terecht waar er meer van hem wordt gevraagd dan hij eigenlijk wil.

Rebelleren tegen machthebbers

Mars is in Space Rift de planeet waar de mensen wonen, maar om deze planeet leefbaar en bewoonbaar te houden, is het belangrijk dat er gezocht wordt naar grondstoffen. Jij neemt de rol aan van Casey Black die een baan aangeboden krijgt van de machthebbers. Deze machthebbers zijn personen die Mars leefbaar hebben gemaakt en in ruil voor een leefbare plaats wilden zij de totale controle hebben. Afgezien van dictatoriale situaties is daar verder weinig mis mee, want iedereen draagt zijn steentje bij en zo blijft de mensheid voortbestaan.

Jij wordt op een missie gestuurd om nieuwe mineralen te verzamelen en daarbij communiceer je met een computersysteem aan boord van je ruimteschip. Echt goed ontwikkeld is deze niet, want er hoeft maar één ding fout te gaan en je wordt gezien als een verrader. Dat overkomt jou ook en het meest vervelende is dat je daar helemaal niets aan kan doen. Vlak voordat je gedood wordt, word je echter verder de ruimte ingezogen en kom je bij een afgelegen ruimtestation aan waar twee mensen zich bezighouden met een technologie om onbewoonbare planeten opnieuw leefbaar te maken.

Noodgedwongen sluit je je bij dit duo aan en ga je op pad om missies te voltooien. Ondertussen krijg je echter te maken met vijanden die als doel hebben jou te vermoorden en gaandeweg ontwikkeld er zich een verhaal van rebellie tegen de eerder genoemde machtshebbers. Hoe dat gaat aflopen, vertellen we natuurlijk niet, maar de game sluit af met het oogpunt op meer content. Gezien het de eerste episode is, zullen we in de nabije toekomst natuurlijk meer gaan zien. De eerste indruk is echter van groot belang, maar slaagt Space Rift ook in deze eerste indruk?

Ja en nee

Space Rift is een kleine game die vermakelijk is om te spelen. Met name het verhaal heeft best wel wat potentie en dat is ook de voornaamste reden waarom je blijft spelen. Je wordt over vijf hoofdstukken op verschillende missies gestuurd en die variëren allemaal van elkaar. Hierdoor zul je je niet vervelen gedurende je speelsessie, die pakweg twee tot drie uur duurt. Het verhaal wordt tussendoor aan je gepresenteerd en daar waar het verhaal op zichzelf best interessant is, schiet het een beetje tekort in de personages.

De ontwikkelingen tussen de personages gaan namelijk iets te snel, waardoor het van de hak op de tak gaat en mensen nogal snel aangebrand zijn in dialogen. Dat levert bij momenten een wat vertekend beeld over de daadwerkelijke relatie op, want de game gaat te snel voor een goede karakterontwikkeling aangaande sleutelfiguren in het verhaal. Maar goed, dit is het begin en het verhaal op zichzelf is de moeite waard dus daar mogen we niet direct te zwaar aan tillen.

Iets kritischer moeten we wel zijn over de technische prestatie van de game, want tussen de missies door krijg je te maken met ellenlange laadtijden. Met de virtual reality headset op krijg je bovendien dan een zwart scherm te zien en je vraagt je elke keer af of het spel is vastgelopen, omdat er geen meter in beeld komt die aangeeft hoever de game met laden is. Sowieso zijn de laadtijden voor een game van dit technische kaliber te lang, want het wordt nooit heel indrukwekkend. Ja, het ziet er best aardig uit en de muziek is bij momenten erg sterk. De gameplay is daarentegen vrij simpel, waardoor het technisch allesbehalve een ingewikkeld geheel is.

Verzamelen, schieten en ontdekken

We lieten het zojuist al even vallen, grafisch is de game niet direct heel indrukwekkend, maar waar het wel in slaagt is je een gevarieerde omgeving bieden. Het ene moment vlieg je door een gespleten maan en het andere moment vlieg je vlak langs een loeihete planeet die ogenschijnlijk alleen maar uit lava bestaat. Men gaat creatief om met het helaal presenteren en de vele rondvliegen objecten maken het af. Sterker nog, zeker in het begin is het best wel indrukwekkend en bij momenten zelfs kleurrijker dan een No Man’s Sky of EVE: Valkyrie.

Aan de andere kant tref je ook ruimtestations en door mensen gemaakte objecten aan en die ogen dan weer heel erg simpel, alsof je in het PlayStation 2 tijdperk zit. Hierdoor is het wat wisselvallig en dat is jammer. De muziek maakt gelukkig een hoop goed, want die is bij momenten erg sterk en de gameplay is gedurende de speelduur vermakelijk genoeg. Je bent van oorsprong namelijk een mijnwerker en ook je nieuwe partners hebben mineralen nodig. Zodra je op missie gestuurd wordt, nodigt de game je ook uit om mineralen te verzamelen. Dit is deels optioneel, maar hierdoor brengt het wat meer variatie in het geheel.

Je vliegt op je gemak rond, verzamelt mineralen en onderzoekt locaties die aangeduid worden. Ondertussen krijg je te maken met drones die je aanvallen, waardoor de rustige gameplay zich bij momenten verplaatst naar een wat meer hectisch knalfestijn. Toch is het nooit echt heel ingewikkeld en de aspecten wisselen zich af, waardoor je je niet zult vervelen. Keerzijde is wel dat we eigenlijk graag nog wat meer hadden gezien qua gameplay elementen. Nu werk je als ware stapsgewijs een vast riedeltje per level af en dat kan misschien wel wat creatiever.

De game nodigt je overigens wel uit om goed op onderzoek te gaan, want hoe meer materiaal je mee naar de thuisbasis neemt na afloop van een missie, des te meer mogelijkheden je krijgt om je schip te upgraden. Dat kan op het gebied van wapens, snelheid, defensie, mining en meer. Hierdoor krijgt Space Rift net even wat meer diepgang en dat is natuurlijk prima. Daarbij is het overigens hopen dat je je schip mee kan nemen naar de volgende episode, zodat het werk niet allemaal voor niets is geweest.