Review: Valkyria Revolution – Vorig jaar konden we wel een gat in de lucht springen, omdat één van de betere PlayStation 3 exclusieve titels een remaster kreeg op de PlayStation 4. We spreken hier natuurlijk over Valkyria Chronicles. En we waren blij om deze geliefde game weer eens terug te zien. Het is jaren lang aardig stil gebleven rondom deze serie. Deeltje twee maakte zijn debuut op de PSP, die toen al lang niet meer zo populair was en deel drie hebben we zelfs nooit buiten Japan mogen verwelkomen. Valkyria Revolution is echter geen vervolg, maar maakt wel deel uit van de Valkyria serie. De verwachtingen zijn hoog, misschien zelfs te hoog, maar we stapten vol goede moed in de wereld van Valkyria Revolution.

Bekend terrein

Zoals de Valkyria Chronicles games speelt Revolution zich af in een fictieve versie van Europa, gewoon Europa geheten. We verplaatsen ons naar het meest zuid-oostelijke punt van dit werelddeel naar een klein landje genaamd Jutland. Sinds een jaar is er een vredesverdrag vanuit het grootste land uit Europa, Ruzhien. Een compagnie uit Jutland vermoedt dat dit verdrag binnen korte tijd echter beëindigd zal worden en besluit de eerste stap te zetten om een deel van hun eigen land terug te veroveren. Er lijkt echter toch iets anders aan de hand te zijn.

Balthus, één van de bevelhebbers van het leger van Ruzhien, blijkt de oorlog uit te willen lokken. Onze held, genaamd Amleth, trapt hier door wraakzuchtige gevoelens met open ogen in. Circa tien jaar geleden was Amleth zijn vriendin, Maria, kwijtgeraakt nadat een aantal Ruzi soldaten haar hadden meegenomen. Nu hij Ruzhien binnenvalt ziet hij zijn kans schoon om haar te gaan zoeken. De prinses van Jutland, Ophelia, aanschouwt hoe Amleth de Ruzi generaal genadeloos afmaakt en beseft dat de oorlog niet meer kan worden tegengehouden. En zo komt van het één het ander wat de rode draad voor deze game vormt

Vreemde combinatie

De gameplay van Valkyria Revolution steekt een stuk anders in elkaar dan die van de Chronicles-serie. Waar deze games volledig tactisch waren, is Revolution een soort vreemde combinatie tussen tactisch en hack & slash. Deze keer hoef je niet de beurt van de tegenstander af te wachten alvorens je een actie kan ondernemen. Te allen tijde kan je lopen, springen en schuilen achter zandzakken, maar er zit wel een limiet aan hoe veel je kan aanvallen. Je krijgt een soort actiepunten om aan te vallen en zodra deze op zijn, zal je een paar tellen moeten wachten alvorens je weer kan aanvallen. Eerlijk is eerlijk, dit haalt een beetje het tempo uit het spel en het voelt vooral erg vreemd aan, waardoor er een soort van identiteitscrisis ontstaat.

Eigenlijk is dit het grootste struikelblok waar we tegenaan zijn gelopen. De andere vlakken, waar we later natuurlijk op terug komen, zijn allemaal erg goed uitgewerkt, echter zijn de keuzes die zijn gemaakt met betrekking tot de gameplay gewoon niet erg vanzelfsprekend. Originaliteit is iets waar wij veel waarde aan hechten, maar het moet wel origineel en werkbaar zijn. Begrijp mij niet verkeerd; Valkyria Revolution werkt natuurlijk wel, maar je zou af en toe willen dat het spel gewoon een stijl kiest en daar bij blijft.

Tijdens het vechten heb je natuurlijk keuze uit diverse wapens. Je kan simpelweg met je zwaard er op los hakken, je geweer er bij pakken of door middel van alchemie spreuken uitvoeren. De laatste twee zijn echter niet oneindig, gezien je kogels opraken en je voor alchemie een stofje genaamd ragnite nodig hebt. Ragnite is één van de redenen waarom Ruzhien zo machtig is geworden, dus je hoeft niet te verwachten dat jij de enige bent die dit trucje kan uitvoeren. Uiteraard kan je tijdens gevechten ook weer ragnite vinden die de Ruzi’s verliezen nadat ze zijn gestorven.

Verzorging is een pré

Eén van de redenen waarom Valkyria Chronicles zo geliefd is blijft de grafische stijl van die titel en gelukkig wijkt Revolution daar niet te ver van af. De hele geschilderde stijl maakt een glorieuze comeback en lijkt hier en daar wat subtieler aangebracht. Alles is net wat scherper en gedetailleerder, maar nog steeds zie je de penseelstrepen hier en daar door het decor heen. Wanneer je naar de cut-scènes aan het kijken bent, voelt het alsof je naar een bewegend schilderij zit te kijken. Ondanks dit stijltje, lijkt Revolution verder nauwelijks sprongen vooruit te hebben gemaakt. We durven deze game niet echt PlayStation 4 waardig te noemen, maar het stijltje maakt een hoop goed.

Zoals een goede Japanse game beaamt, heb je in Revolution de keuze tussen Japanse en Engelse dialoog. Hoewel vrijwel iedereen de Japanse dialoog de voorkeur zal geven, is de Engelse voice-acting niet eens slecht. Tel daar een sterke soundtrack bij op, voeg er een vleugje wapengekletter aan toe en we maken het af met indrukwekkende geluiden van het diverse op steampunk geïnspireerde wapentuig wat je tegen gaat komen. Denk hierbij aan battle-armor, maar ook gigantische robots.

Conclusie

Valkyria Revolution geeft ons een licht gemengd gevoel. Het verhaal grijpt je goed aan, de prachtige tekenstijl is behouden gebleven en de ontwerpen van de personages, maar ook de omgeving en de steampunk geïnspireerde steden doet ons hart sneller kloppen. Alleen wanneer de gameplay in een game je niet bevalt is het lastig om door te blijven spelen. Verhaal en prachtig design kunnen je genoeg motiveren om door te spelen en dat is ook precies wat we hebben gedaan. Valkyria Revolution is niet de parel waarop we hadden gehoopt, maar eerder een ongeslepen diamant; Nog steeds mooi om te zien, maar verre van perfect.

Pluspunten

  • Aangrijpend verhaal
  • Algeheel design
  • Veel opties tijdens het vechten

Minpunten

  • Maar het combineert gewoon niet goed
  • Textures an sich hadden beter gemogen

7.0