Review: Strange Brigade

Review: Strange Brigade – Het is ergens in de jaren 30 en na 4.000 jaar is de heksenkoningin Seteki plots weer opgestaan. Een groep van uiteenlopende personages onder de noemer Strange Brigade wordt naar Egypte gestuurd om Seteki te stoppen, want ze brengt alle doden weer tot leven, wat een enorm gevaar voor de planeet vormt. De Strange Brigade is een speciale groep die zich richt op het onderzoeken van oudheden en het uitschakelen van de gevaren die daarbij komen kijken. Jij neemt de rol aan van één van deze personages en trekt erop uit, bij voorkeur met meerdere leden van het team.

Jezelf serieus nemen? The Strange Brigade in ieder geval niet

Het verhaal van Strange Brigade komt in de verste verte niet in de buurt bij een nominatie voor een Pulitzerprijs, maar dat geeft niet. Het is simpel, dertien in een dozijn en dient puur om de verschillende levels aan elkaar te knopen. Voordat je aan een missie begint, krijg je een korte video te zien in vintage stijl, waarin uitgelegd wordt wat er aan de hand is en waarin je de leden van de Strange Brigade zich ziet voorbereiden. Voor de rest zul je tijdens het spelen nauwelijks tot geen cut-scènes te zien krijgen; het enige moment waarop ze naar voren komen, is wanneer er een eindbaas opduikt, wat vrij gebruikelijk is voor actiegames.

In aanvulling op het verhaal is de game voorzien van een commentator, die op momenten behoorlijk grappig uit de hoek komt zetten. Sommige opmerkingen zijn dan weer flauw, maar het gros past er goed bij en het is vooral vermakelijk om die kerel te horen praten. Puur omdat het op zo’n Britse manier gebeurt met synoniemen voor veel gebruikte woorden, wat het commentaar een eigen identiteit geeft. Het is een goede aanvulling op het geheel, want het maakt het er allemaal niet veel serieuzer op en dat is wat mij betreft de juiste toon voor deze game. Mede door de personages, die nogal zelfverzekerd zijn, wat het geheel tot een leuke samenstelling maakt.

Speel samen!

De game schotelt je een drietal modi voor, waarvan de campagne in eerste instantie de belangrijkste is. In deze campagne doe je allerlei verschillende locaties aan, met als doel om de krachten van Seteki in te dammen en haar uiteindelijk te confronteren. Dit kan je geheel in je eentje doorlopen, maar Strange Brigade is echt voor coöp gemaakt. Je kunt de game met iemand samenspelen of als je meerdere vrienden hebt die de game bezitten, dan is het mogelijk om alles met maximaal vier man te doorlopen. Hier komt ook gelijk een belangrijk punt om de hoek kijken, want in je eentje is het absoluut een leuke game, maar het verbleekt bij het samenspel. Met name omdat je elkaar kunt helpen in geval van nood, samen moet werken om eindbazen te verslaan en meer.

Dat je het alleen kunt spelen is fijn, want er zijn altijd gamers die liever niet samenspelen, maar dat de coöp insteek het belangrijkste uitgangspunt was mag duidelijk zijn. De actie blijft in beide gevallen gewoon hetzelfde, dus daarin zul je weinig verschil zien. Het enige is dat het aantal vijanden in coöp wat toeneemt en dat het nu eenmaal leuker is om samen het gevecht aan te gaan. Verder kom je veelvuldig gesloten deuren tegen, die allen een kleine puzzel vormen om te openen. Ook dit kun je alleen doen, maar soms is de oplossing best een eind weg. Dat maakt het dus al wat onhandiger dan wanneer je met één of meerdere personen samenspeelt.

We hebben een aantal levels alleen gespeeld, maar op een gegeven moment sloeg de verveling toch een beetje toe. Dat viel compleet weg door in coöp te gaan spelen, wat voornamelijk door het samenwerken in de gevechten komt, alsook bij de puzzels. Maar meer spelers zien ook meer dan één dus de oplossing voor een puzzel zal sneller gespot worden en collectables (die soms geluid maken) worden ook sneller ontdekt, wat het tempo van de game enigszins ten goede komt. Dat neemt overigens niet weg dat sommige gevechten naar onze zin net iets te lang zijn, waardoor het een beetje in een sleur raakt. De keerzijde is dat dit slechts weinig voorkomt, dus een heel groot punt is het niet.

Gemiste kans

Qua gameplay valt er niet zo veel op Strange Brigade aan te merken. Ieder level is qua speelwijze gelijk, alleen de vormgeving is anders en op momenten verrassend. Zo kom je op een gegeven moment een leuke eindbaas tegen in een grote grot, die ook qua voice-acting uitblinkt, maar dat terzijde. Dit alles doet heel erg denken aan Zombie Army Trilogy, waarin het voornaamste wat je deed vijanden afknallen is. Toch biedt Strange Brigade wel iets meer dan dat, aangezien het de actie wat meer doet afwisselen met puzzels die je her en der kunt vinden. Deze puzzels zijn bijna altijd optioneel en zolang dat het geval is levert het je goud of een reliek op.

Het goud is nodig om nieuwe betere wapens te kopen, alsook accessoires en in de Horde modus kan je er speciale deuren (met daarachter veel healthpotions en speciale wapens) mee openen. De game beschikt over verschillende collectables, maar enkel de relieken hebben enige invloed op de gameplay. Ieder personage van de Strange Brigade beschikt over een amulet en daarmee kunnen ze een speciale aanval doen zodra de meter is gevuld met de zielen van de gedode monsters. Door in elk level de relieken te verzamelen, unlock je een skillpunt en na het afronden van een level kun je daarmee een nieuw amulet kopen, die je een andere kracht geeft.

Tot zover lijkt het zoeken naar deze relieken dus te lonen, maar de ontwikkelaar is vergeten hier een vrij belangrijke motiverende factor aan te hangen, namelijk vooruitgang. Het unlocken van alle amuletten per personage levert je verschillende krachten op, maar het is niet zo dat een vrijgespeelde kracht beter of effectiever is. Het maakt allemaal niet zo veel uit, dus ook het zoeken naar relieken heeft in die zin weinig nut. Dat is zonde, want hierdoor zal je op een gegeven moment niet echt veel moeite meer doen, omdat het toch geen effect heeft. Juist daarin had de ontwikkelaar spelers moeten belonen en dat is nu niet het geval, kortom; een gemiste kans.

Ga de uitdaging aan

In aanvulling op de campagne, die zo’n 12 uur duurt, tref je in de game nog een Horde modus aan, alsook een Score Attack modus. Die eerste hebben we eerder al even benoemd en eigenlijk is dat precies wat je ervan verwacht. Je moet wave na wave van vijanden zien te overleven en met elke kill krijg je geld, waarmee je munitie of wapens koopt, alsook gesloten deuren kunt openen voor extra’s. Dit alles klinkt zo traditioneel als wat en qua ervaring is dat het ook, maar de ontwikkelaar heeft er wel wat meer aandacht aan gegeven dan aanvankelijk lijkt. Zo is de speelruimte in eerste instantie relatief klein, maar na een paar waves zullen nieuwe ruimtes zich openen wat je meer bewegingsvrijheid geeft.

Dat is bij wave 10 en hoger best wel prettig, aangezien het enorm druk kan worden. Ook zal de game opslaan tot hoe ver je gekomen bent en dat geeft je de mogelijkheid om op een later tijdstip vanaf die wave verder te gaan. Jammer is dan weer dat de game niet onthoudt welke wapens en hoeveel geld je had, je moet dus op een flink hogere moeilijkheidsgraad met de basismiddelen beginnen en geloof mij, een uit de kluiten gewassen stier met een pistool aanpakken duurt lang, heel erg lang. Desalniettemin is de Horde modus een leuke extra die net zoals de campagne vooral in coöp gespeeld moet worden voor optimaal plezier dankzij de samenwerking tussen spelers.

Buiten dat heb je nog de Score Attack modus en die is echt voor de geoefende speler. Niet omdat het per se moeilijker is, maar omdat je een bepaalde tijd krijgt en binnen die tijd moet je een gedeelte van een level voltooien door alle vijanden uit te schakelen. Sommige vijanden vragen echter veel tijd, dus het is de kunst om deze zo snel mogelijk uit te schakelen. Daarbij geldt nog dat je per kill een multiplier krijgt en hoe hoger die is (wat zo oploopt richting de 80), hoe hoger je score uiteindelijk is, mits je natuurlijk wel snel bent. Ook hangen er per level nog uitdagingen aan en als je die allemaal voltooid, dan levert je dat nog meer punten op voor je totaalscore en die kan je delen op de leaderboards.