Review | Overpass 2

Review | Overpass 2 – Rijden met buggy’s, quads en andere off-road voertuigen is iets wat je al snel associeert met intense off-road racers. Denk aan MotorStorm of natuurlijk de MX vs ATV franchise. Dit zijn vooral arcade racers, daar waar een serieuze racer in dit segment niet alledaags is. Daar bracht Nacon in 2020 verandering in door met Overpass op de proppen te komen. Een racegame waarin je op serieuze wijze met verschillende off-road disciplines te maken kreeg. Hoewel die game op veel kritiek kon rekenen, proberen ze het nu opnieuw met Overpass 2 en wij zagen vooruitgang.

De bekende carrière modus

Overpass 2 is een vrij simpele game als het gaat om de opdeling van modi. Je kunt een quick race doen in verschillende disciplines, je kunt offline racen en online aan de slag. Daarnaast heb je nog een carrière modus en dat is het. Dat is voor games anno 2023 misschien niet bijster uitgebreid, maar onder dit compacte uiterlijk gaat meer schuil dan ogenschijnlijk lijkt. De genoemde modi spreken allemaal wel voor zich, want daarin doet Overpass 2 niks meer en anders dan je ervan zou verwachten. Het is leuk voor tussendoor en geeft je de gelegenheid om de banen wat beter te leren kennen. Daarnaast is het natuurlijk een verlengstuk op de carrière. Als je die eenmaal uit hebt kun je online de strijd aangaan. Hoewel niet druk online, werkt het verder gewoon prima.

De carrière modus vormt uiteindelijk de hoofdmoot van Overpass 2 en daarin krijg je een vrij traditionele benadering. Als nieuwkomer maak je in eerste instantie kennis met je garage, waar je de verschillende voertuigen kunt vinden, repareren en upgraden. Hiervoor heb je weer personeel nodig en die kun je via eenvoudig management aantrekken en op de opdrachten zetten. Daarbij krijg je ook nog sponsoraanbiedingen, waarmee je extra doelstellingen in de races krijgt. Dit levert je bij voltooien extra credits op, wat weer van pas komt om nieuwe voertuigen en meer mee aan te schaffen. Het zijn de randzaken in het kader van management die je hier dient uit te voeren. Heel uitgebreid is het allemaal niet, maar volstaat in het kader van het doet wat het moet doen.

Belangrijker is echter dat je door te levelen ook punten krijgt, die je vervolgens in verschillende skilltrees kwijt kunt. Deze skills lopen uiteen van meer technische verbeteringen zoals 10% meer grip voor een bepaalde categorie voertuigen tot een verhoging van je XP inkomsten als je een race hebt voltooid, enzovoort. Heel uniek is het ook hier allemaal niet, maar het loont op zich wel om deze skills vrij te spelen, want ze komen zeker van pas. Met name de skills rondom het ontwikkelen en repareren van je voertuigen zijn handig, want de races die je rijdt vormen een aanslag op je materiaal. Het is immers anders dan gewoon van A naar B over het ‘veilige asfalt’ rijden.

Werk de kalender af

Met aangestipt hoe de carrière modus qua opties is vormgegeven, komen we bij het effectieve racen. In jouw carrière zul je tussen de races door telkens een bezoekje aan de garage brengen waar je upgrades kunt toepassen, je skills kunt uitbouwen, mailtjes kunt lezen en belangrijker nog: de kalender kunt raadplegen. Die bestaat uit een aantal belangrijke zaken, die elkaar opvolgen. Zo heb je gedurende een seizoen een tiental evenementen en tijdens deze evenementen zul je deelnemen aan een drietal soorten races: quads, buggy’s en ‘Rock Bouncer’ (zie afbeelding hierboven). Deze races zijn totaal verschillend van elkaar wat dus de uitdaging en variatie vormt, waarover zo meer.

Tijdens deze races verzamel je punten en het doel is natuurlijk om aan het einde van de rit als kampioen uit de bus te komen. Het is wat dat betreft redelijk traditioneel allemaal, maar doordat er drie verschillende disciplines in het racen terugkomen zal het niet snel gaan vervelen. Tussen de belangrijke kampioenschapsraces door krijg je nog uitnodigingen, demonstraties of proefritten om aan deel te nemen. Het verschil is echter niet enorm, dus je kunt deze races eventueel zonder zorgen links laten liggen als je de focus op het kampioenschap wilt leggen. Tegelijkertijd levert deelname je wel weer wat extra XP en geld op. Dus het is aan jou om zelf te bepalen wat je wel en niet doet.

Zo klaar… duurt lang

Dat laatste halen we niet zonder reden aan, Overpass 2 kent namelijk een nogal brede variatie aan routes. Het gevolg is dat de ene race in letterlijk een minuut klaar is – voornamelijk hill climb – daar waar een andere race rustig 12 minuten kan duren. Om het tempo er een beetje in te houden, kunnen losse evenementen eigenlijk net iets te lang duren als je daar meer dan 10 minuten mee bezig bent. In dat kader is het prettig dat je het ook gewoon kan skippen. Zeker als je meerdere seizoenen speelt, dan heb je dat op een gegeven moment wel gezien en ga je meer voor het echt noodzakelijke, want dat helpt je aan de titel.

Het racen bestaat uit drie varianten. Met de quads zul je zowel op gesloten circuits tegen anderen rijden als op langere stukken van A naar B, waarbij je onderweg anderen tegen kunt komen. In het eerste geval gaat het echt om je positie die je veilig probeert te stellen door de rest voorbij te razen. Bij de tweede soort race rijd je meer je eigen race om zo snel mogelijk te zijn. Datzelfde gaat op voor de buggy’s, die ook een soortgelijke tweedeling kennen in de races. Leuk is dat je in beide categorieën ook te maken krijgt met echte hindernisbanen, waarbij je over allerlei objecten heen moet zien te komen. Denk aan gestapelde boomstammen tot verhogingen waar je niet vanaf mag vallen en meer.

De Rock Bouncer komt hier ook weer in terug, maar met dit voertuig rijd je voornamelijk de hillclimbs. Het doel is dan simpelweg een onbegaanbare bergwand oprazen om zo snel mogelijk bovenaan te eindigen, maar een stuurfout kan zo betekenen dat je al rollend naar beneden lazert. Het is dus een kwestie van goed sturen, je gas doseren en met de aandrijving spelen, die een merkbaar effect heeft. Wat alle soorten races uiteindelijk gemeen hebben is dat je over routes gaat waar je gewone straatauto na een kwartier klaar mee zou zijn, omdat die dan van ellende uit elkaar valt. Het betekent dus ook racen op een lager tempo, want de obstakels remmen je enorm af.

Focus is het uitgangspunt

Vanzelfsprekend probeer je zo snel mogelijk de finish te bereiken, maar snelheid is niet altijd de sleutel tot succes. Doordat de game erg speelt met physics, is het goed kijken hoe je voertuig zich gedraagt en daarin is doseren vaak zat een betere oplossing dan domweg gas geven, al zijn er ook stukken waar je wel voluit kunt gaan. Hoewel de physics in de basis prima zijn als je over de hindernissen gaat, wil het geregeld voorkomen dat de game de draad een beetje kwijtraakt. Zo hebben we gehad dat we bij het minste geringste van onze quad afvielen terwijl dat onrealistisch is, maar ook kwam het voor dat we gewoon op onze zij over de grond gingen om nadien te herstellen, waar een val dan juist weer logisch zou zijn.

De physics kunnen dus nog wel wat werk gebruiken, maar zijn absoluut beter dan in het vorige deel en dat is een fijn gegeven. Tegelijkertijd zien we wel dat de AI volstrekt achterlijk is, want in alle soorten races vliegen ze overal van de baan, snijden ze oneerlijk af en houden ze totaal geen rekening met jou. Dit kan bij vlagen wat frustrerend zijn, zeker als je als sponsordoel hebt om geen tegenstanders te raken. Daarover gesproken: een sponsordoel als achterstevoren over de finish komen is dan weer belachelijk, want dat slaat nergens op in de vrij serieuze toon van de game. Daarnaast is het ook opvallend dat 70% van de races relatief eenvoudig te winnen zijn, maar dat je bij de overige 30% met een enorme achterstand over de finish komt. De moeilijkheidsgraad is dus niet helemaal gelijk, al is dit ook weer niet echt een groot probleem.

Grafisch staat het wat stil

Overpass 2 heeft daarnaast grafisch nog wat issues. Gelukkig zijn de framerate issues die de eerste game kende niet langer aan de orde, maar feit is dat de omgevingen er bij momenten wat kaal en niet echt gedetailleerd uitzien, met name als het op effecten aankomt. Ook de belichting is soms wat vreemd, waardoor bergen op de achtergrond in de avondschemering plotseling spierwit zijn. Nee, dat was geen sneeuw. Het is grafisch zeker niet lelijk, maar staat een beetje stil – zeker in vergelijking met wat tegenwoordig de standaard is. Er valt echter mee te leven. Daarbij krijg je de optie voor vier grafische modi: Resolution, Ray Tracing, Performance en Eco. De eerste focust zich op de resolutie met daarbij een framerate doel van 30fps, maar dat is totaal niet prettig voor het oog.

De tussenoptie schaalt de resolutie iets naar beneden, maar voegt ray tracing toe. De game zegt dat de framerate hierdoor omlaag gaat, maar gek genoeg oogt het in deze modus een stuk rustiger dan in de Resolution modus. Verder heb je nog de Performance modus, die een dynamische resolutie toepast en de hoogst mogelijke framerate nastreeft. Tot slot Eco, die een energiezuinige presentatie moet weergeven, maar wij hebben geen verschil met Performance gemerkt. Het ding is echter dat de game er grafisch in elke modus sowieso niet bijzonder uitziet en de visuele verschillen zijn zo minimaal, dat het qua resolutie eigenlijk geen moer uitmaakt welke stand je gebruikt. Daarom raden we Performance aan vanwege de fijne framerate. Over de audio kunnen we kort zijn, die is verre van indrukwekkend, maar doet wat het moet doen.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: Xbox Series X|S en pc.