Review | Call of Duty: Black Ops 6 – In de afgelopen jaren zijn we vooral bezig geweest met de Modern Warfare-games, gezien Activision Modern Warfare 2 en 3 achter elkaar uitbracht. Waar de tweede Modern Warfare nog degelijk was, was Modern Warfare 3 een goedkope, rommelige uitgave die meer als downloadbare content aanvoelde dan een volledig nieuwe game. Niet voor niets scoorde de titel voor Call of Duty begrippen erg laag. Dat moeten we snel vergeten, want Call of Duty: Black Ops 6 is hier. De opvolger van Call of Duty: Black Ops Cold War waar Treyarch de afgelopen jaren aan gesleuteld heeft. De ontwikkelaar kreeg de tijd, en dat is te merken ook want het is een meer dan prima shooter!

De wereld over in de lange singleplayer

Het verhaal van Call of Duty: Black Ops 6 draait om Pantheon, een mysterieuze organisatie die al dan niet verwant lijkt te zijn aan de CIA. Ondertussen worden onze hoofdpersonen geteisterd door beperkingen vanwege hun eerdere acties, daar waar Pantheon een groot gevaar lijkt te vormen. Maar wie is binnen de CIA precies te vertrouwen en wat zijn de plannen van deze groepering? Het is in een notendop waar het in Call of Duty: Black Ops 6 om gaat en traditiegetrouw brengt je dat weer naar alle uithoeken van de wereld, waar gevarieerde gameplay aan te pas komt.

Het ene moment ren je al schietend door de woestijn om even later een geheime operatie uit te voeren tijdens een fundraser voor de aanstaande president Bill Clinton. Naast lineaire missies schotelt de campagne je ook meer open missies voor en zelfs een level waarin je vrij door de woestijn kunt gaan en op eigen volgorde opdrachten kunt uitvoeren. Het is een uitstekende mengelmoes van levels, opdrachten, acties en spektakel, waar alle traditionele Call of Duty singleplayer gameplay elementen bij aan bod komen. Ondertussen is het verhaal ook boeiend genoeg om te volgen en er wordt zelfs een uitstapje gedaan naar wat bovennatuurlijke zaken, wat op een contextuele wijze goed in het geheel geïntegreerd zit.

Iedereen weet dat de singleplayer van Call of Duty-games doorgaans met een uur of 5 klaar is. Dat is dit keer niet het geval. De singleplayer van Black Ops 6 is namelijk erg substantieel met pakweg 8 uur aan gameplay. Richting het einde kan het wel ietwat langdradig worden, maar dat is mierenneuken als je het in perspectief stelt met de doorgaans juist té korte campagnes. De afwisseling zit er goed in, je hebt spionage missies, actievolle grootschalige missies en natuurlijk de meer traditionele Call of Duty-actie, waardoor het spektakel onophoudend door blijft gaan. Ook is duidelijk dat er veel tijd en energie in deze singleplayer zit. Niet alleen qua gameplay, maar ook qua aankleding en het verhaal. Een verademing na die Warzone copy paste levels van Modern Warfare 3. Kortom, de singleplayer is de moeite waard.

blank

Vertrouwde Zombies

Wat ook de moeite waard is, is de Zombies modus van Call of Duty: Black Ops 6. Dit is vaste stek voor de Black Ops franchise, maar ook in de andere subfranchises hebben we tegen zombies mogen vechten. Hoewel het meestal wel leuk is, bewijst Treyarch opnieuw heer en meester te zijn als het op deze spelmodus aankomt. Je krijgt twee levels voorgeschoteld: Liberty Falls en Terminus. Die eerste is een klein dorpje in de Verenigde Staten die vrij luchtig aanvoelt vanwege de vele open ruimtes. Terminus is een duister eiland in de nacht, wat veel beklemmender aanvoelt.

Beide maps bieden genoeg verrassingen en geheimen om te ontgrendelen, gezien ze rijkelijk voorzien zijn van diverse gameplay elementen om bij elkaar te puzzelen. Wat tijdens het spelen ons vooral bekroop is het vertrouwde gevoel. De omgevingen zijn nieuw en je krijgt natuurlijk met hordes zombies te maken die op zichzelf een uitdaging vormen, maar telkens als je verder komt levert dat het juiste gevoel van voldoening op. De twee maps zijn ook dermate anders van elkaar, dat het zeker de eerste paar uren als een heerlijke ontdekkingstocht aanvoelt. Sterker nog, de Zombies modus is echt uitstekend en voor liefhebbers die snakten naar nieuwe Treyarch content in dat opzicht: je zult niet teleurgesteld worden. Vergeet wat je vorig jaar hebt gespeeld, dit is wat je hebben wilt.

blank

Heerlijke, snelle multiplayer gameplay

Tot zover louter goed nieuws over Call of Duty: Black Ops 6 en we zijn blij dat we ook positief kunnen zijn over de multiplayer. Treyarch heeft de basis van de voorgaande games genomen en dit verder verfijnd zonder verstrikt te raken in allerlei onzinnige toevoegingen die voor een overdaad aan opties zorgen. In de kern is de multiplayer precies wat je van de franchise gewend bent, maar dan met als belangrijkste vernieuwing omnimovement. Dit is een verademing, want waar je in het verleden in bepaalde ligposities veel te traag was om te draaien of in dat kader belemmerd werd door de omgeving, is dat nu verleden tijd. Al liggend kan je 360 graden om je heen draaien zonder dat dit gepaard gaat met gehaper. Dat is alvast één ding.

Belangrijker is nog dat de hele movement van de gameplay een extra laag krijgt doordat het duiken zich niet langer beperkt tot vooruit. Naar links, rechts of achteren duiken… het behoort allemaal tot de mogelijkheden en ook tijdens het duiken kun je 360 graden om je heen draaien. Iedereen die de multiplayer inmiddels gespeeld heeft, zal vast wel gezien hebben dat spelers de meest creatieve kills maken, met name als het om verticale gevechten gaat. Omnimovement is niet revolutionair, maar het is wel net die goede stap vooruit die je als speler een ongekend gevoel van vrijheid in bewegen geeft.

blank

Het is een waardevolle aanvulling op de gameplay en belangrijker nog: het werkt precies zoals je zou verwachten. Nu ligt het tempo natuurlijk lekker hoog in de multiplayer, maar dankzij omnimovement voelt het allemaal nog wat dynamischer aan. Er is geen enkele belemmering meer in hoe jij je voortbeweegt over de map en dat is een buitengewoon fijne vooruitgang. Ook fijn is dat de gunplay van zichzelf meer dan uitstekend is. De wapens knallen heerlijk weg en de punch bij impact is fantastisch met het juiste geluid en gevoel. Qua wapens is de game weer goed gevuld met allerlei opties, waardoor je geheel naar eigen wens je eigen loadout kunt samenstellen. Dit met de nodige attachments die je vrijspeelt door je personage alsook het wapen te levelen, waarna je via de Gunsmith aanpassingen kan doen.

Het is allemaal bekende koek voor de doorgewinterde Call of Duty speler, maar één ding steekt er wel bovenuit wat een vermelding waard is. Het is nu namelijk nog beter te horen als er vijanden aankomen, omdat de soundmix in zijn totaliteit is aangepakt. Hierdoor kun je veel beter bepalen waar vijanden zich bevinden, galmen bepaalde omgevingen beter en is de auditieve weergave veel accurater, wat je meer in de ervaring trekt. Dit is de laatste jaren – en dan met name in Warzone – een drama gebleken, dus het is erg fijn om te constateren dat hier (eindelijk) vooruitgang in zit. Of dit ook meegenomen wordt naar Warzone valt te betwijfelen, gezien Warzone 2.0 de basis vormt voor de Battle Royale-game, maar laten we het hopen.

blank

Mooie selectie maps

Minstens zo belangrijk als de gameplay, is natuurlijk het aanbod van maps. Daarover kunnen we eigenlijk vrij kort zijn. De game is gelanceerd met 16 maps voor de diverse modi die de game rijk is. Over het merendeel van de maps zijn we buitengewoon positief, gezien het design als vanouds is waarbij met name het three-lane principe wordt toegepast. Er zijn wat uitzonderingen, maar dat is vooral afhankelijk van smaak. Belangrijker is dat de afwisseling er volop in zit en dat de totale selectie een net pakket aanbiedt waar je weer vele uren met plezier op vooruit kunt. Dit is mede te danken aan de verticaliteit, die zich weer leent voor meer gevarieerde gameplay dankzij omnimovement.

Goede performance, maar…

Ter afsluiting kijken we nog even naar de performance van Call of Duty: Black Ops 6. In principe is de algemene tendens dat Treyach een gepolijste en zeer solide shooter aflevert met deze game. Het biedt in de drie segmenten veel speelplezier en alles voelt verzorgd aan. Er zit duidelijk veel tijd, liefde en energie in het totaalpakket en dat alleen al maakt de game de moeite waard. Daarbij is de performance ook uitstekend. Je speelt de shooter op een strakke 60fps in een 4K resolutie. Als je scherm het toelaat, kan je ook kiezen voor een framerate van 120 frames per seconde. In dat geval wordt de resolutie naar 1440p teruggezet. Het inleveren op de grafische kwaliteit is in de multiplayer de moeite waard, want het is ontzettend fijn om die op de hoogst mogelijke responsiviteit te kunnen spelen.

blank

Qua performance valt er dus weinig op aan te merken en ook visueel mag de game meer dan prima genoemd worden. Het is niet de nieuwe heilige grafische graal, maar de game ziet er in de singleplayer, multiplayer en Zombies modus naar huidige standaard erg goed uit. Dit dankzij goede animaties, spetterende visuele effecten en textures van hoge kwaliteit. Het is een visueel degelijk totaalpakket, maar toch blijft de game niet helemaal zonder op- of aanmerkingen, die we toch even willen benoemen. Zo is de AI van je squadleden in de singleplayer dramatisch. Die gasten rennen als kip zonder kop rond, gaan in beeld staan en vormen bij momenten meer een blok aan je been dan hulp, bovendien schieten ze zo goed als alles mis, en komt het dus op jou aan en dat breekt toch een beetje de immersie.

Dat is wat we dan op de singleplayer aan te merken hebben. In de multiplayer kan nog wat aandacht uitgaan naar wat kleine dingen. Zo zijn de spawnpunten in objective based modi doorgaans degelijk, al wil het weleens voorkomen dat de game je net op de foute plek laat terugkeren en je dus weer het onderspit delft. Dit is met name in free-for-all een issue, waarbij we om de haverklap gedood werden bij het spawnen. Herkenbaar van maps als Shipment, maar op de grotere maps die deze game biedt is dat toch wat vervelend. Ook hebben we geconstateerd dat de game in de multiplayer – met name in hardcore – wat geplaagd gaat onder bugs. Denk dan aan het niet kunnen activeren van killstreaks of gehaper tijdens het schieten. Geen enorme issues, maar het kan wel net het verschil tussen leven en dood betekenen. Verder is de game ook een aantal keer gecrasht, al leert onderzoek ons dat het meer uitzondering dan regel is onder de spelers.

Gespeeld op: PlayStation 5.
Ook beschikbaar op: PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.

Conclusie

Call of Duty: Black Ops 6 is na het teleurstellende Call of Duty: Modern Warfare 3 een game die we precies nodig hadden. De singleplayer is substantieel, spannend en erg gaaf om te doorlopen. De Zombies modus is heerlijk vertrouwd en vooral ontzettend vet vanwege de actievolle gameplay en de geheimen die er te ontdekken zijn. De multiplayer is uiteindelijk het belangrijkste en die is op wat kleine aanmerkingen na meer dan degelijk te noemen, waarbij de omnimovement echt een waardevolle toevoeging is. De maps zijn prima, het aanbod in modi is gevarieerd en de gameplay is heerlijk. De game komt met wat puntjes van kritiek en de bugs zijn wat vervelend, maar wat vooral de boventoon voert is het plezier dat je met de shooter zult hebben dankzij het meer dan goed uitgewerkte totaalpakket. Het is compleet, gepolijst en vooral heel fijn om te spelen.

Pluspunten

  • Substantiële singleplayer
  • Toffe Zombies modus
  • Omnimovement
  • Goede audio
  • Uitstekende gunplay

Minpunten

  • Spawns zijn niet optimaal
  • Domme AI in singleplayer
  • Her en der bugs in multiplayer

8.0