Review | Nintendo Switch 2

Review | Nintendo Switch 2 – Na het immense succes van de Nintendo Switch is het Japanse bedrijf aan de slag gegaan met een officiële opvolger die nu onder ons is: de Nintendo Switch 2. Een platform dat de basis van het oorspronkelijk model aanhoudt en op diverse fronten verbetert. In essentie is het precies zoals je het kent, maar dan net wat groter en vooral krachtiger, wat ontwikkelaars toelaat om dat stapje verder te gaan met hun games. Nu de Nintendo Switch 2 officieel verkrijgbaar is, zijn ook wij er uitgebreid mee aan de slag gegaan. Je hebt al verschillende reviews van games kunnen lezen, maar natuurlijk bespreken we ook het platform zelf. En dat doen we in deze review.

Groter scherm en nieuwe Joy-Cons

Het eerste wat direct opvalt is natuurlijk het grotere scherm. Waar de Nintendo Switch een scherm had van 6,2 inch (Lite 5,5 en OLED 7,0 inch), is dat bij de Nintendo Switch 2 7,9 inch. Een kleine toename, maar wel een welkome stap vooruit zonder dat het platform in handheld modus té groot aanvoelt. Dit betekent ook dat de Joy-Cons een maatje groter zijn, gezien die ook bij deze console weer aan het scherm geklikt kunnen worden. Hiervoor heeft Nintendo besloten om te stoppen met het ‘slide’-systeem en te werken met magnetische Joy-Cons, wat net wat prettiger is. Het bevestigen gaat immers sneller en dat maakt het praktischer, ook omdat de Joy-Cons als het ware door de magnetische functie op hun plek worden gezet.

De nieuwe Joy-Cons zijn door hun grotere formaat en dus ruimere oppervlakte ook voorzien van iets grotere knoppen en dat is prettig, waarbij het effectieve klikken min of meer gelijk aanvoelt. Met name als je wat grotere handen hebt, zal je merken dat het fijner in de hand ligt. En mocht je de Joy-Cons weer los willen maken, dan zul je nu aan de achterkant op een knop moeten drukken die ervoor zorgt dat ze los worden geduwd, wat bijzonder vlot gaat. Wat dat betreft alleen maar goede en logische stappen vooruit die bij ontwikkeling horen. Tegelijkertijd blijft het wel echt zonde dat Nintendo voor een LCD-scherm heeft gekozen in plaats van OLED. Door de Switch OLED zijn we best verwend geraakt en hoewel het scherm prima is, had OLED net dat beetje extra gebracht in kleurcontrasten, met name voor de mensen die van de OLED overstappen.

We moeten het doen met het LCD-scherm en binnen de kaders van wat daarmee mogelijk is, weet de Nintendo Switch 2 op zich een degelijke prestatie te leveren. De kleuren zien er in de basis prima uit, al zijn de contrasten lang niet zo crisp. Hierin biedt de HDR-ondersteuning enige verbetering, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat het geen wereldschokkende plaatjes oplevert, het is relatief marginaal. Tegelijkertijd, als we Mario Kart World spelen, is het wel echt genieten dankzij de kleurrijke aankleding van die titel en de visuele prestaties zijn onderaan de streep gewoon prima. Nintendo heeft ook de audio output in het systeem wat aangepast tegenover de originele Switch, wat voor een iets meer ruimtelijke audio ervaring zorgt. De speakers in het systeem zelf zijn niet per se heel indrukwekkend en doen wat ze moeten doen. In dat kader is een headset (aansluitbaar via Bluetooth of minijack) net wat beter, voor een meer warme audio ervaring.

De Joy-Con is een muis geworden

Naast de genoemde verbeteringen en vernieuwingen aan de Joy-Cons is een belangrijke nieuwe feature de muis. Tussen de knoppen en magneten in zit een optische sensor, die de locatie van de Joy-Con bepaalt en zeer nauwkeurig bewegingen registreert. Hoewel het natuurlijk niet aanvoelt als een normale muis, is het bij het spelen van games een aangenaam element. Nu heeft de ondergetekende het tot op heden enkel geprobeerd in Welcome Tour en eerder in previewsessies met Drag x Drive en Metroid Prime 4: Beyond, maar op basis daarvan kunnen we melden dat het een goede toevoeging is. Het leent zich voor nog meer verschillende besturingsmogelijkheden en dat kan veel games ten goede komen, mits ontwikkelaars het natuurlijk ten volste benutten.

Nieuw docking station

Bij de Nintendo Switch 2 wordt een gloednieuw docking station geleverd, dat qua vormen meer rondingen heeft dan die van de originele Switch. Het ziet er daarmee eleganter uit, maar in de praktijk is de werking nagenoeg gelijk. Je klikt het scherm in het station en het beeld schakelt automatisch over naar de televisie. Ondertussen kun je de games besturen met de Joy-Cons die je in de grip plaatst of je sluit een Pro Controller aan. Het docking station is voorzien van een aantal aansluitingen: één HDMI-poort voor connectie met je televisie, een adapter aansluiting, ethernet aansluiting en twee USB-A poorten, die gebruikt kunnen worden voor het pairen/opladen van bijvoorbeeld de Pro Controller.

Mocht je de Nintendo Switch 2 Camera hebben gekocht, dan wordt die enkel met een USB-C kabel geleverd, dus die dien je dan weer aan de Nintendo Switch 2 te koppelen als die in het docking station zit. Daarbij komt het zeer goed van pas dat het scherm nu niet één, maar twee USB-C poorten heeft. Eén aan de boven- en één aan de onderkant. Dit maakt het spelen in handheld modus praktischer. Nu kun je het scherm immers gewoon aan het snoer hangen terwijl je die op zijn standaard hebt staan. Een kleine, maar zeer fijne stap vooruit. En dat kenmerkt de Nintendo Switch 2 vooral: het is meer van hetzelfde, maar met praktische, subtiele en vooral goede verbeteringen die het comfort en speelgemak ten goede komen.

Krachtigere hardware

Met een nieuw platform wordt er uiteraard ook een grote stap vooruit gemaakt als het op de techniek aankomt. Wat dat betreft doet de Nintendo Switch 2 het nog altijd onder voor de twee andere grote systemen: de PlayStation 5 en Xbox Series X|S, maar het was vanzelfsprekend voor Nintendo geen streven om de strijd aan te gaan. Het streven daarentegen was een platform bieden dat ten opzichte van de eerste Nintendo Switch veel meer capaciteit heeft, waardoor de meest moderne games ook – al dan niet in ietwat uitgeklede vorm – goed, native op het platform draaien.

Dit wordt gerealiseerd door een ARM-architectuur (CPU) en Ampere-architectuur (GPU) die tot veel meer in staat is. Zonder al te technisch te worden, gaat het scherm tot 120 Hertz en kan de Nintendo Switch 2 docked een 4K output realiseren dankzij Nvidia DLSS. Daarnaast is het ook mogelijk om hogere framerates te realiseren, wat eventueel ondersteuning krijgt van de VRR-technologie. Dit maakt dat ontwikkelaars niet langer hun titels bij het porten naar de Nintendo Switch 2 flink moeten afknijpen en bij nieuwe games meer naar een moderne standaard kunnen kijken qua optimalisatie. De capaciteiten krijgen daarbij ondersteuning van ingebouwde upscaling technologie wat in de praktijk prima kwaliteit oplevert, zowel in handheld als docked modus.

Laad je games virtueel in

Als je over een originele Nintendo Switch beschikt, dan is het mogelijk om je games op beide platformen af te spelen. De Nintendo Switch 2 is backwards compatible en laat je in principe toe alles te spelen – een paar uitzonderingen daargelaten – en door beide platformen even met elkaar te laten syncen, is het nadien mogelijk om een virtuele gamecard te activeren. Het is een eenvoudig proces, maar voelt door de stappen die je moet nemen wat omslachtig. Nadien zie je alle games die je hebt in de bibliotheek staan en die kun je vervolgens downloaden naar je Nintendo Switch 2. Met 256GB intern geheugen en de naar verhouding relatief kleine omvang van games, kun je op het systeem direct een hoop titels kwijt. Dit valt overigens nog uit te breiden met een microSD kaart (die van de originele Switch is niet compatibel). De games die je op de Switch 2 speelt zullen sneller laden en er wat beter uitzien, maar over het algemeen is er niet een significante stap vooruit te merken.

Dit is wel merkbaar bij titels die expliciet een upgrade hebben gekregen, die je apart moet downloaden. Op het moment dat je een game speelt die niet zo’n upgrade heeft, ben je eigenlijk in de praktijk beperkt tot de capaciteiten van de game op de originele Switch. Dit betekent dat als een game een locked framerate van 30fps had, je daarin op de Switch 2 geen verschil gaat merken. Natuurlijk is het fijn dat het systeem backwards compatible is, maar tegelijkertijd zul je qua performance bij lang niet elke titel echt een stap vooruit merken. Het is aan ontwikkelaars om daar verder iets mee te doen, al zal het gros van de games naar verwachting geen upgrade krijgen.

Over games gesproken, we moeten opmerken dat de launch line-up van de Nintendo Switch 2 toch wat karig is. Dan doelen we op de echt nieuwe games, want afgezien van Mario Kart World en Welcome Tour heeft Nintendo zelf geen andere titels uitgebracht, al staat Donkey Kong Bananza natuurlijk wel om de hoek. Tegelijkertijd zien we vooral heel veel games van third-party uitgevers die hun weg naar de Nintendo Switch 2 hebben gevonden. Denk dan aan Cyberpunk 2077, Split Fiction, Civilization VII en meer. Deze titels zijn een welkome toevoeging aan het aanbod en als je louter op de Nintendo Switch speelt, heb je genoeg keuze. Speel je ook op andere platformen, dan is het natuurlijk allemaal oud nieuws. Nu zal het aanbod zich vanzelf uitbreiden, maar het initiële aanbod aan écht nieuwe titels is hoe dan ook mager.

GameChat

Een functie die met veel bombarie geïntroduceerd werd tijdens de Nintendo Direct van begin april is de GameChat-functie. Via deze mogelijkheid kun je nu een lobby opzetten en met je vrienden chatten, eventueel met de aanwezigheid van een camera die jou dan weergeeft in bijvoorbeeld Mario Kart World. De functionaliteit moet je in eerste instantie even opzetten door wat instellingen te doorlopen, maar nadien is het een fluitje van een cent om te gebruiken. Je kunt hierbij gewoon in de kamer spreken, waarbij de microfoon van de Switch 2 je stem opvangt. Maar als die docked staat een meter of drie bij je vandaan, is de kwaliteit niet altijd even geweldig.

Een oplossing is een Pro Controller verbinden en daar een headset inpluggen, waardoor de verstaanbaarheid toeneemt. Of gebruik een Bluetooth headset. Fijn daarbij is dat als je een game zit te spelen, je kunt kiezen uit verschillende schermweergaves. Een kleiner scherm met redelijke blokken die alle aanwezige spelers laten zien, een variant met een groter scherm en kleinere blokjes en nog een laatste optie die de spelers in beeld verbergt, waardoor je full-screen speelt. Daarbij krijg je ook altijd de keuze om de camera in- of uit te schakelen, als je de lens zelf niet al hebt afgedekt. Best fijn in het kader van privacy. Minder fijn is dat hoewel GameChat momenteel gratis is, het op den duur een onderdeel wordt van Nintendo Switch Online. Het wordt dus achter een paywall gezet, daar waar party chat op andere platformen gewoon gratis is. Klein detail, maar het is wel een extra drempel op termijn.

Een andere nieuwe functionaliteit van de Nintendo Switch 2 is GameShare. Met deze feature is het mogelijk om games met vrienden en familie te delen, waardoor het eenvoudiger wordt om samen te spelen en je niet de verplichting hebt een game meermaals aan te schaffen. Dit werkt via een draadloos lokaal netwerk, waarbij je de game in kwestie met zowel de Nintendo Switch als de Switch 2 kunt delen. Titels die deze feature ondersteunen zijn zoal Super Mario Odyssey, Captain Toad: Treasure Tracker, Super Mario 3D World + Bowser’s Fury en Super Mario Party Jamboree, waarbij het aanbod ongetwijfeld in de toekomst nog verder zal groeien. Het opzetten hiervan is ook in een paar tellen geregeld, waardoor je snel geniet van het samenspelen.

Batterij

De Nintendo Switch 2 kent een ingebouwde batterij die veel meer capaciteit heeft dan die van de originele Nintendo Switch. Dit betekent echter niet dat het platform daarmee ook veel langer meegaat. Sterker nog, naar verhouding is de batterijduur zelfs wat korter. Dit is te wijten aan de hogere consumptie van de nieuwe games die op het platform draaien. In bepaalde gevallen is het zelfs een stapje achteruit. Desalniettemin gaat de Nintendo Switch 2 op een volle batterij gemiddeld zo’n uur of vijf mee. Bij weinig intensief gebruik van de hardware kan dat oplopen naar pakweg zeven uur, maar bij juist intensief gebruik door het spelen van zware games daalt de batterijduur aanzienlijk, naar ongeveer een uur of twee. En twee uur is wel echt heel erg weinig. Nu gaat dat natuurlijk voor lang niet elke game op, maar je mag anno 2025 wel iets meer verwachten als je het ons vraagt.

Tot slot het prijspunt van de Nintendo Switch 2. Die is met € 469,99 erg fors geprijsd, maar een grote verrassing is het niet in het huidige landschap waarin alles steeds duurder wordt. Voor de prijs krijg je een prachtig apparaat dat je weer vele uren speelplezier zal opleveren en met de kleine en grote vernieuwingen, is het een prima stap vooruit. Toch is het vooral meer van hetzelfde, waarbij de genoemde stappen vooruit eerder kleine, fijne verbeteringen zijn dan echte innovatieve ontwikkelingen. Met het succes van de originele Switch is het niet meer dan logisch dat Nintendo hiervoor kiest, maar dat neemt niet weg dat het platform onderaan de streep prijzig is, maar voor de liefhebber zal dat een zorg zijn omdat je precies krijgt wat je verwacht.