Review: Hitman HD Trilogy – Agent 47 kwam eind vorig jaar terug als een geharde nietsontziende huurmoordenaar in het fantastische Hitman: Absolution. Na enkele jaren van stilte zette deze game de kale killer weer op de kaart met een mogelijkheid voor de franchise om zich vanaf dat punt verder te ontwikkelen. Iedereen die met Hitman: Absolution voor het eerst in aanraking kwam weet ongetwijfeld dat dit niet de eerste game in de franchise was. Nee, er gingen een aantal delen Absolution voor en drie hiervan zijn in een HD jasje gegoten en opnieuw uitgebracht in de vorm van een HD trilogie.

HD en dat is het…

De Hitman HD Trilogy bevat drie verschillende Hitman games en dat zijn de volgende: Hitman 2: Silent Assassin, Hitman: Contracts en Hitman: Blood Money. Alle games zijn voorzien van een HD jasje waardoor ze naar maatstaven enigszins mee kunnen met de tijd. Dat is althans wat je van een HD remake verwacht. Toch, om gelijk met een kritische noot te beginnen, waren we nogal teleurgesteld in Hitman 2: Silent Assassin. De game is grafisch inderdaad in HD, maar daar is dan ook alles mee gezegd. In verhouding met de andere twee games is dit op grafisch vlak een enorme stap terug en dat is niet alles, want de manier van spelen voelt ook bijzonder verouderd aan in deze game.

Op zich valt dat te verklaren, want de release was in 2002 wat deze game meer dan tien jaar oud maakt. De andere twee games die je aantreft in deze collectie zijn op visueel vlak aanzienlijk beter en ook de AI is hier wat geloofwaardiger ingesteld. Nu is de AI altijd al een uitdaging geweest, maar opvallend was dat deze in Hitman 2: Silent Assassin naar ons idee iets té helderziend was, waardoor we op een gegeven moment het hele principe van een Hitman game overboord gooiden om voor de snelle weg te kiezen en dat is knallen tot je erbij neervalt. Niet helemaal de essentie van de game en zeker op de allerhoogste moeilijkheidsgraad bij de normale manier van spelen is het trial en error totdat je erbij neervalt.

Evolutie van de franchise

Het oudste deel in deze collectie is in elk opzicht bijzonder verouderd, maar dat maakt de game niet minder de moeite waard om te spelen. Als je de gameplay eenmaal onder de knie hebt, wat ook aardig wennen is, gezien de achterhaalde physics, animaties en beperkte bewegingsvrijheid ten opzichte van latere delen, dan zul je je absoluut vermaken met de game. Want laten we wel wezen, Agent 47 is nu eenmaal een baas en de game roept ook enigszins nostalgische gevoelens op, althans bij ons, want we speelden tien jaar na dato pas weer eens het tweede deel.

Hitman: Contracts en Hitman: Blood Money kwamen vanzelfsprekend later uit en wat deze trilogie goed aantoont is hoe de franchise is ontwikkeld door de jaren heen. Daar waar Hitman 2: Silent Assassin nog erg verouderd is, is dat bij de andere twee delen veel minder aan de orde. Met name Hitman: Blood Money kan zeer goed meekomen met de laatste ‘standaard’ van HD remakes. Deze game geeft je in verhouding ook veel meer opties en voelt een stuk nieuwer en meer afgewerkt aan. Wel valt over min of meer elke game in de collectie te zeggen dat het grafische aspect is opgeleukt en dat een stabiele framerate van 30 fps is bewerkstelligd voor een fijne ervaring.

Prehistorische physics

Dat is dan uiteindelijk ook de voornaamste vernieuwing, want in grote lijnen zijn de games inhoudelijk niet aangepast en dat levert een algehele ervaring op die gelijk verouderd aanvoelt en dat is misschien wat jammer. Met name de physics in Hitman 2: Silent Assassin zijn van prehistorische kwaliteit en het was geen overbodige luxe geweest al had men wat technische aspecten verder opgeleukt, maar dat terzijde. Uiteindelijk krijg je wel een drietal games die stuk voor stuk interessant en leuk genoeg zijn om door te spelen, want Agent 47 blijft integreren als personage en de variatie aan locaties die je aandoet doen je verder spelen, mede door de brede waaier aan mogelijkheden om je doelen om te brengen. Het is allemaal niet zo complex als in Hitman: Absolution, maar dat maakt de game zeer zeker niet minderwaardig.

Bijna compleet pakket

De collectie bevat verder nog per titel een eigen trophyset en als extra op het geheel zul je een voucher aantreffen, waarmee je de Sniper Challenge kunt downloaden. Deze ‘demo’ werd beschikbaar gesteld voor de mensen die Hitman: Absolution hadden gereserveerd en deze is dan ook zeker de moeite waard. Wel is het jammer dat Square Enix niet gelijk ook de allereerste Hitman in deze collectie verwerkt heeft, want dat zou het geheel helemaal compleet maken. Goed, dat gemis wordt enigszins opgepikt door de Sniper Challenge toe te voegen, waardoor je sowieso – met het oog op de drie toffe games – meer dan genoeg waar voor je geld krijgt.

Terug naar de XMB

Inmiddels zijn er veel HD remakes van diverse franchises verschenen en een overgroot deel hiervan is netjes op disc uitgebracht. Echter sinds het uitbrengen van HD remakes vertikken ontwikkelaars het om de mogelijkheid in te bouwen om vanuit een bepaald deel in de collectie terug te keren naar het keuzemenu waar je de game kunt kiezen die je wilt spelen. Gevolg is dus dat als je wilt wisselen van game je terug naar de XMB moet. Enkel Zone of the Enders HD had deze mogelijkheid en dat was dan ook erg fijn. Helaas ontbreekt dit in de Hitman HD Trilogy en dit is op z’n zachtst gezegd gemakzuchtig en vooral heel erg irritant. Het valt dan ook te hopen dat dit bij toekomstige HD remakes wel een standaard feature gaat worden.

Conclusie:

Er valt dus het één en ander op te merken aan deze HD trilogie, maar dat moet je er niet van weerhouden om de collectie een kans te geven. De drie Hitman games zijn ondanks verouderde aspecten anno 2013 nog steeds erg vermakelijk om te spelen en Agent 47 blijft vanzelfsprekend een ontzettende baas waarmee het moorden in de game keer op keer een toffe aangelegenheid is. Als je fan bent of geïnteresseerd bent in deze collectie, dan is het zeker de moeite waard. Toch begrijpen we niet helemaal waarom deze collectie niet voor Hitman: Absolution is uitgebracht, want het is en blijft toch een forse stap terug en dat is jammer. Dat neemt niet weg dat je met de Hitman HD Trilogy een prima collectie in huis haalt dat zo haar gebreken kent, maar daarom niet minder boeiend is.

Pluspunten

  • Drie toffe games
  • Agent 47 blijft ontzettend stoer
  • Variatie in de gameplay
  • Sniper Challenge

Minpunten

  • Eerste deel grafisch erg matig
  • Eerste game ontbreekt
  • Game per se afsluiten om een ander deel te spelen
  • Collectie komt eigenlijk net iets te laat