Review: Voodoo Chronicles: The First Sign – Voodoo Chronicles: The First Sign is een game die van origine haar release zag op de PC. Het is een klassieke detective game, waarin de nadruk gelegd wordt op kleine, maar doordachte puzzeltjes en – wat anders – het onderzoeken van kamers en gebieden voor bewijs. Begin deze maand kwam de game ook uit op het PlayStation Network en kreeg speciaal voor de PS3, naast de DualShock 3 besturing, ook PlayStation Move ondersteuning. De game heeft naast het het standaard detective sfeertje ook nog een duistere kant – er is namelijk voodoo in het spel aanwezig en dat geeft het verhaal een interessante wending. Wij waagden een gokje met het vergrootglas in een poging de moorden waar het verhaal om draait op te lossen.

Terug naar hoe het vroeger was

We leven tegenwoordig in een wereld waarin alles vooruitstrevend moet zijn. Gamers worden stiekem erg verwend met grafisch en audiovisueel genot, unieke gameplay en liefst zoveel mogelijk nieuws om te ontdekken. Space Monkeys International doet met Voodoo Chronicles compleet het tegenovergestelde, iets wat normaal gezien niet meteen erg is. Er zijn en blijven altijd liefhebbers bestaan van de meest klassieke genres en stijlen die zich in de gamewereld bevinden. De old school ‘point and click’ methode welke je op gestaag tempo door de game heen begeleidt zal een gamer van niveau niet af moeten schrikken. Dit ondanks dat deze manier van gameplay voornamelijk is weggelegd voor een specifieke groep gamers die zich niet speciaal hardcore hoeft te noemen. Het Monkey Island era is afgelopen en nieuwe speelwijzen hebben de overhand in de moderne gamecultuur.

Toch weet Voodoo Chronicles in de eerste instantie wel een gevoelige snaar te raken, omdat het ons stiekem even terugneemt naar de tijd dat alles nog zo simpel en toch zo boeiend was. Het belangrijke is wel dat dat wat eens zo groot was, nu ook goed uit de verf komt. Dit ligt alleszins aan de ontwikkeling en hoe dit ten uitvoer wordt gebracht. Nu heeft een game zo simpel als dit niet eens een brede fundering nodig – wat kan er nu fout gaan aan dit concept? Toch is dit blijkbaar geen aanname die we zomaar mogen doen, want het gaat bij de cutscenes die het verhaal moeten illustreren al finaal fout. De audio is enorm verstoord en kraakt, wat later niet alleen naar voren komt als losstaand probleem bij de filmpjes, maar ook tijdens gesprekken tussen personages zou ik het woord kraakhelder alleen gebruiken, omdat er ‘kraak’ in voor komt. Want dat doet het: kraken!

De filmpjes zelf zijn ook niet van de hoogste kwaliteit, maar dat terzijde. Ondanks de slechte eerste indruk kan er nog van alles gebeuren wat dit drama in een oogwenk kan rechtzetten. Na de aanleiding van het hele euvel aangehoord te hebben, waarbij we de mond moedwillig open hielden terwijl we onze rechterhand rustig naar ons voorhoofd brachten, besloten we ons toch maar even te storten op waar deze game om draait: puzzels en klikken tot je erbij neervalt. Het spel komt erg rustig op gang, hoewel er natuurlijk geen grote aanloop nodig is voor een game met zo weinig hoogtepunten. De eerste puzzels zijn nog erg tam, maar daarna worden ze wel wat pittiger. Om ervoor te zorgen dat degene met weinig geduld, ook wel de ‘opgevers’ genoemd, kun je de puzzels na korte tijd ook gewoon overslaan. Alle puzzels in de game voorzien je, na deze voltooid te hebben, van een trophy. Dus sla je hem over, dan mis je de trophy.

Klik je een ongeluk!

De meerdere ‘zoekplaatjes’ tijdens de game zorgen voor geringe afwisseling, maar komen wel als meest lastige uit de test. We hebben het dan over het feit dat er zich zo ontzettend veel rotzooi op het scherm bevindt, dat je af en toe niet weet waar je beginnen moet. Zo lag hetgeen wat ik zocht al een tijdje recht onder mijn neus, maar vond ik het meestal door willekeurig op het scherm te klikken. Met enige regelmaat was het zo dat ik iets zocht wat meermaals in de kamer aanwezig was, zoals een kaars. Als het niet toevallig die kaars was die ik zocht, dan had ik vette pech en was het verder zoeken. Soms bleek het achteraf toch die kaars te zijn, maar herkende die het gewoon niet als ik er ondertussen al vijf keer op had geklikt. Gelukkig heb je voor die – helaas niet zo – speciale gevallen het hint systeem. Als je een puzzel oplost, krijg je hints om te gebruiken. Mocht je iets echt niet kunnen vinden (of werkt het gewoon niet), dan heb je dat nog achter de hand.

Het navigeren door de verscheidene gebieden is ook echt een ramp en een grotere beproeving dan eigenlijk zou moeten. Als alles wat je moet doen slechts in de juiste richting klikken is, hoe moeilijk kan het dan zijn? Of het nu om te pesten is of niet, regelmatig geeft de aanwijzer niet goed of te laat aan waar je heen kunt en eindig je niet op de juiste plek. Ook ga je soms op deze manier ‘uit’ een puzzel, omdat sommige bewijsstukken te dicht bij het stuk liggen waarmee je de puzzel verlaat. Gelukkig onthoud de game bij zoekplaatjes je voortgang en hoef je niet opnieuw te beginnen. Waar je überhaupt heen moet is ook niet altijd even duidelijk, maar gelukkig heb een dagboek waarin wordt bijgehouden wat je hebt gedaan en ook wat je moet doen. Niemand zal echt van plan zijn dit zelf uit te zoeken, ondanks dat het uitzoeken juist de drijvende kracht achter deze game is, dus je zult gegarandeerd de meeste informatie halen uit het dagboek.

Conclusie:

Deze game had de mogelijkheid om erg goed uit te pakken, maar viel uiteindelijk op de meeste fronten zwaar tegen. Zelfs simpele taken zoals het invoegen van fatsoenlijke audio bleken verwaarloosd en waren eerder een last dan een lust. Van het verhaal krijg je nauwelijks wat mee. Niet omdat het niet aanwezig is, maar omdat het gewoon langdradig en oninteressant is. Het leukste uit de game zijn de puzzels, welke nog redelijk wat uitdaging en voldoening bieden zodra je deze hebt voltooid. De zoekplaatjes daarentegen zijn een complete wereld van verschil: het werkt niet goed, het is te druk en onduidelijk en in alle willekeur klikken kan ik ook op het PlayStation XMB – doe eens gek. De verschrikkelijke audio en de graphics die dateren uit de tijd dat dit genre op de markt verscheen zijn absoluut de druppel die de spreekwoordelijke emmer doet overlopen.

Pluspunten

  • Uitdagende puzzels

Minpunten

  • Onophoudelijke audio bugs
  • Oninteressant verhaal
  • Inaccuraat klikken tijdens zoekplaatjes
  • Klikken levert meer op dan echt zoeken
  • Zoekplaatjes zijn erg onduidelijk
  • Navigeren is sloom en werkt slecht
  • Zei ik al klikken?