Second Opinion: Assassin’s Creed: Unity is eindelijk compleet, maar… – Het nieuwe jaar is net begonnen en daarom trappen we maar gelijk af met een nieuwe special. Ditmaal een nieuwe ‘Second Opinion’, zoals je die eerder al hebt kunnen lezen van Destiny en Driveclub. De game die we deze keer voor de tweede keer onder de loep nemen, is Assassin’s Creed: Unity en dat is niet zonder reden. Dit laatste deel in de gerenommeerde franchise van Ubisoft kende vanaf de lancering op zijn zachtst gezegd redelijk wat problemen, maar na een flink aantal patches waarvan de laatste (6,5gb!) de grootste was, lijken vrijwel alle problemen van voorheen opgelost. Daarmee kan dan ook nu pas eigenlijk gezegd worden dat Assassin’s Creed: Unity ‘echt af’ is. Door alle extra tijd die we erin hebben gestoken om de game te blijven spelen, is een second opinion daarom zeker op zijn plaats. Tijd dus om Assassin’s Creed: Unity voor een tweede keer uitvoerig onder de loep te nemen en dat is nou precies wat Lennard en Tarek samen gedaan hebben.

Samen delen

Aangezien dit een second opinion is die voor de verandering eens door twee personen gedaan wordt, zijn de taken vooraf verdeeld. Tarek, die ook al de review voor zijn rekening nam, zal je nu bijpraten over met name de coöp-missies en al het andere wat er nog meer te doen valt in de wereld van Unity. Is er wel genoeg variatie of krijg je op een gegeven moment het idee dat je toch meer van hetzelfde aan het doen bent? En hoe bevallen de coöp-missies eigenlijk? Op deze onderwerpen zal hij wat dieper ingaan, terwijl Lennard, die de game inmiddels ook helemaal binnenstebuiten gekeerd heeft, zijn licht zal laten schijnen over het grafische plaatje. Hij zal tevens zijn mening geven over de gameplay.

Tarek over de coöp-missies:

Het eerste positieve punt betreffende het coöp-gedeelte in Assassin’s Creed: Unity kunnen we gelijk noemen en dat is simpelweg dat de coöp-missies inmiddels normaal te spelen zijn. Voorheen kon je ze niet spelen, omdat je anders een foutmelding kreeg en als je ze kon spelen, moest je bijna wachten tot je een ons woog voordat je eindelijk eens een coöp-missie kon starten. Nu ze het eindelijk doen, heb ik samen met online kameraden flink wat moorden gepleegd, alleen ben ik toch nooit echt onder de indruk geweest.

Het voelt allemaal weinig uitdagend aan en dat komt met name omdat het met vier man online soms te makkelijk is om je tijdens een missie te ontdoen van vijanden en zo een missie te voltooien. Daarnaast mis ik enigszins de variatie; je bent eigenlijk alleen bezig met het verzamelen van artefacten of met het stelen van documenten, of je moet een belangrijk persoon doden. Tijdens het spelen hiervan kreeg ik zodoende regelmatig het idee dat je deze missies niet per se met anderen hoeft te doen.

Regelmatig was door toedoen van één, twee of drie teamleden de missie al afgelopen en had er één (soms ik, soms iemand anders) nauwelijks een aandeel in het behalen van zo’n missie. Dat is toch jammer, want als je samen met anderen speelt, wil je zelf tenslotte ook een bijdrage kunnen leveren. Je kan met twee man relatief gemakkelijk coöp-missies voltooien, waarbij een derde en een vierde speler naar mijn idee dan ook wat overbodig zijn. Het coöp-gedeelte werkt dus wel (eindelijk), maar het voelt toch allemaal als ‘nét niet’ aan bij mij.

Het glas is… halfvol

Ik heb er achteraf even over moeten nadenken, maar uiteindelijk vind ik toch dat er iets meer variatie zit in de ‘gewone missies’ en alle andere zijmissies en ‘dingetjes’ die je kan doen, ten opzichte van voorgaande delen dan toch. Zo is het ‘nieuw’ dat je nu moorden op moet zien te lossen die her en der gepleegd zijn en daarnaast zijn bijvoorbeeld de ‘Scheurmissies’ (waarin je naar een andere tijdsperiode gaat) ook leuk gevonden. Dat zorgt toch voor enige afwisseling en het ligt er natuurlijk ook aan hoe je zelf de game speelt. Toch merk ik dat het hier en daar op den duur wat repetitief wordt. Neem bijvoorbeeld de random events (je komt op straat iemand tegen die je moet helpen), waarbij je allemaal dieven of pestkoppen moet zien te stoppen, of waarbij je moet iemand redden voordat hij gedood wordt.

Dit komt vaak voor en op een gegeven moment werd ik er persoonlijk wat tureluurs van, omdat ik al tachtig van dit soort events gedaan had. Het is dan best leuk dat je bepaalde items en andere dingen voor bijvoorbeeld je uniform kan vrijspelen, maar na een tijdje was ik deze random events wel zat en ben ik er telkens voorbij gerend. Toch is het glas wat mij betreft ‘halfvol’, aangezien er ditmaal meer variatie in alle soorten missies zit dan voorheen. Dat komt simpelweg omdat het voor mij als een verbetering aanvoelt als je dit vergelijkt met alles wat je kon doen in de voorgaande Assassin’s Creed games.

Het stokje wordt doorgegeven

Voordat ik het stokje doorgeef, wil ik nog kort iets kwijt over het geluid in de game. Héél kort eigenlijk, want zoals ik al in mijn review aangaf, zit het daar wel goed mee, al heb ik wel één punt van kritiek. Dat zit hem met name in de voice-acting. Daar gaf ik in mijn review een pluim voor, maar nu ik nog meer uren in de game heb zitten, moet ik daar toch wat nuance op loslaten. Het verhaal speelt zich natuurlijk af in Parijs en nou begrijp ik wel dat het niet echt prettig kan zijn (vind ik althans) om tijdens het spelen alleen maar naar Frans sprekende personen te luisteren, maar het Engelse accent dat de meeste personages nu hebben ligt er wel héél erg dik bovenop. Had dan voice-actors genomen die wel Engels spreken, maar met een Frans accent; dat had de authenticiteit zeker ten goede gekomen.

Dit was mijn ’tweede kijk’ op een game die ik zelf heb mogen reviewen, maar omdat we deze second opinion met zijn tweeën doen, geef ik nu het stokje door aan Lennard, die zijn mening geeft over het grafische geheel en over de gameplay. Dus, Lennard… pak hem over, zou ik zeggen.

Wat een bagger

Yes! Dank u, Tarek. Een ‘second opinion’ met twee man is weer eens iets nieuws en ik kan me vinden in de eerder genoemde punten. Zelf heb ik wat minder issues met de random events; die zijn er nu eenmaal en houden de boel levendig. Wat de coöp betreft, moet ik zeggen dat ik dit ondanks de moeilijkheidsgraad uitermate vermakelijk vindt. Mits je in coöp met vrienden speelt of een goede medespeler treft, uiteraard. Het werkt, is leuk en geeft een andere dynamiek aan het geheel. Goed, dat was even mijn korte aanvulling in positieve zin. Er zijn namelijk ook punten waar ik me mateloos aan stoor.

Ja, je leest het goed… wat een bagger. Laat ik dat even nuanceren door dat specifiek te richten op de besturing. De game zelf is qua content enorm uitgebreid, grafisch ziet het er bij vlagen fantastisch uit en ook weet het genoeg variatie in mijn optiek te bieden om voor de platinum trophy te gaan. Althans, dat is mijn huidige ‘project’, nadat ik Assassin’s Creed: Rogue wist te bekronen met een platinum trophy. Er is echter iets grondig mis met de besturing, waardoor het op momenten een godsgruwelijk irritant en tergende game wordt om te spelen.

Ubisoft vertelde mij bij de presentatie op de E3 met trots dat ze een nieuw klim- en vechtsysteem hadden bedacht en toegepast. Klinkt altijd goed natuurlijk, maar als je iets nieuws introduceert, zorg dan wel dat het werkt. Dat doet het in deze game op sommige momenten uitstekend en op andere momenten totaal niet. Net zoals bij de voorgaande delen, alleen overheersen hier veelal de momenten waarop het niet werkt. Dat zit hem uiteindelijk in de kern van de gameplay, want die zit niet goed in elkaar.

Opdeling

Iemand bij Ubisoft is met het geniale idee gekomen op omhoog en omlaag klimmen op te delen naar kruisje en rondje. Dit is een uitstekend idee dat ik alleen maar toejuich. Het naar beneden klimmen werkt in dit deel dan ook vlotter dan ooit. Maar het merkwaardige is wel dat je min of meer genoodzaakt bent om deze techniek te gebruiken. Zo was er een moment waarop ik aan een toren hing en er geen mogelijkheid was om naar beneden te klimmen methet klimsysteem. Gezien de toren zich naast een gracht bevond, is loslaten dan het gemakkelijkste om te doen. Maar dat kan dus opeens niet meer, want de game heeft geen optie om nieuwe (lagere houvast) te bieden. Vreemd, want de besturing geeft toch echt aan dat je kan loslaten. Hinderlijk, maar goed, dat komt sporadisch voor.

Wat echter veel meer storend is, is dat de besturing met betrekking tot het free-runnen en omhoog klimmen zo erbarmelijk in elkaar zit, dat je er op sommige momenten stapelgek van wordt. Vluchten voor vijanden door de straten zal iedereen ongetwijfeld al eens gedaan hebben. Dan wil je zo snel mogelijk wegkomen, maar waarom heeft Arno een dwangmatige neiging om werkelijk overal op te klimmen? De essentie van de besturing is dat als je aan het rennen bent (R2) je met kruisje omhoog kan klimmen. Arno doet dat echter ook zonder het kruisje in te drukken bij hekjes, tonnen, schoorstenen, en meer.

Als je dan eenmaal op zo’n object zit, dan komt het geregeld voor dat Arno niet doorrent, omdat dan de animatie van ‘pfoe… ik val bijna’ gestart wordt. Op een fucking hekje van een meter hoog. Dan opeens moet je kruisje weer indrukken, want de game schakelt ongewenst naar semi-klimmodus. Je begrijpt wel dat dit op momenten van vluchten uitermate storend is, want onnodig vaak zullen vijanden hierdoor dichterbij komen, waardoor de enige opgebouwde voorsprong weer verloren gaat.

En dan die ramen…

Iemand anders bij Ubisoft heeft bedacht dat als je over of onder objecten door wil gaan, je rondje hiervoor moet gebruiken. Dat werkt in sommige achtervolgingen prima, maar ongeacht of je die knop nu gebruikt, Arno klimt toch overal wel op. Dat is nu net het hele ding dat veelal als minpunt werd gezien van de franchise en dit wordt nu aangepakt met een systeem dat nog slechter werkt dan voorheen. Dan heb je nog de hoger gelegen ramen en deuren waardoor je naar binnen kan. Je zit op het balkon, je drukt R2 in om vooruit te gaan en Arno blijft zitten, want stel je voor dat hij naar beneden valt… een val van 75 centimeter. Dan maar kruisje indrukken. Natuurlijk, Arno klimt via een balk boven het raam of deur omhoog. Echt waar… game!?

Of wat te denken van de momenten waarop je met Arno via een raam naar binnen wil, maar in plaats daarvan continu in rondjes om het raam heen klimt. Om knettergek van te worden. Laat staan het feit dat de L2 knop niet werkt. Die knop is bedoeld om Arno automatisch door ramen te laten klimmen op grotere hoogte. Wel, dat werkt de ene keer wel en de andere keer niet – meer niet dan wel, overigens. Uiteindelijk komt het erop neer dat Ubisoft de besturing opgedeeld heeft in meer specifieke knoppen. Dat is een uitstekend idee, maar zorg dan wel dat de game niet alsnog willekeurige dingen doet die jij expres niet via de controller invoert. Wellicht helpt het om de omgeving van enige ‘intelligentie’ te voorzien, waarbij de game zelf snapt dat het niet nuttig is om op een ton midden op straat stil te gaan zitten.

Hetzelfde kan in mindere mate ook over de gevechten gezegd worden. De game hanteert een systeem waarbij je vecht op individuele basis. Iedereen valt op zichzelf aan en hoewel dat als een hele stap vooruit werd gezien, valt dat in de praktijk wel mee. Wat hier de grootste stoorfactor is, is dat bij indoor gevechten de camera alle kanten op vliegt en je zo direct het volledige overzicht kwijtraakt. Je zult dan ook vaak het loodje leggen omdat je de actie niet kan zien. Kom op, Ubisoft… zorg dat dit gewoon werkt… het is 2015.

En dan nog even de AI

Als laatste punt in m’n ‘rant’ haal ik de AI nog even aan. De AI is namelijk bij vlagen superieur en op andere momenten volstrekt achterlijk. Zo schieten vijanden altijd met scherp, ook al sta je 50 meter verderop in een mensenmassa. Strontvervelend natuurlijk, en vooral onrealistisch. Of vijanden die jou allemaal zien terwijl je ze van achteren besluipt. Het is dermate wisselvallig dat het keer op keer een verrassing is. Met name de missies waarin je die hinderlijke cooldown periode afwacht om vervolgens direct weer gezien te worden, zijn bijzonder frustrerend. Ik kan er nog wel even over doorgaan, maar mijn punt is wel duidelijk denk ik.

Nee, waar Assassin’s Creed: Unity een stap vooruit in de franchise had moeten zijn, vind ik de game op bepaalde punten slechter werken dan alle voorgaande delen bij elkaar. Die besturing is nog de grootste boosdoener, want die is gewoon in de kern niet goed. Misschien heeft de nieuwe besturing zaken blootgelegd die ook al in vorige delen zaten, maar dat valt nu extra op. Hoogst opmerkelijk vind ik ook dat blijkbaar geen van de Q&A testers dit opgevallen is. Los van dat heb ik me ondanks deze voor mij erg forse minpunten wel vermaakt met de game, maar Ubisoft moet echt eens goed gaan nadenken over de besturing.

Ik ben overigens pas begonnen aan de game rond kerst; ik speelde dus de meest up-to-date versie van de game.