Review: Zombie Army Trilogy – We weten allemaal dat Hitler aan het einde van de Tweede Wereldoorlog zichzelf door z’n kop schoot, maar wat nu als hij nog een laatste ‘redmiddel’ achter de hand had? Dat is namelijk een dodenleger op gang brengen om nog een laatste slag te slaan tegenover de vijand. Het activeren van plan Z, waarmee alle doden tot leven komen als zombies om zo het nazi-Duitsland helemaal naar de verdoemenis te helpen. Tijd om daar een stokje voor te gaan steken.

Knallen tot je een ons weegt

Zombie Army Trilogy vertelt het verhaal van Hitler die de gevallen soldaten doet omzetten naar zombies om zichzelf zo niet gewonnen te geven. Dat brengt geheel Duitsland in een grimmige en uitermate dodelijke sfeer en jij zal als Karl Fairburne of één van de zeven andere personages moeten zien te voorkomen dat de zombie invasie helemaal uit de hand loopt. Dat zal je gaan doen in vijftien missies die verspreid zijn over drie episodes, vandaar de ’trilogie’.

Deze spin-off van de Sniper Elite games is nu als één totaalpakket gebundeld voor de PlayStation 4 en dat brengt behoorlijk vermakelijke gameplay met zich mee. Verwacht er niet teveel van, want het is zo simpel als maar kan. Het verhaal wordt uit de doeken gedaan middels cut-scènes waarbij er nauwelijks wordt gesproken. Bovendien is het verhaal an sich zo cliché als maar kan. Voor het verhaal doen we het echter niet, want het is een relatief simpele spin-off waarbij het meer om de fun van het knallen draait.

Het verhaal geeft wel aanleiding om je in allerlei omgevingen te droppen waarbij jouw voornaamste taak het afschieten van alles wat beweegt is. Je bent de gehele game alleen maar aan het knallen, waarbij je af en toe even een schakelaar over moet halen of wat objecten moet zoeken. In de tussentijd vecht je alsnog weer tegen een breed scala aan vijanden en dat is het dan wel. Daarbij komt nog dat het geheel behoorlijk lineair is opgezet, waardoor het vooral hersenloos vermaak is, waarbij knallen tot je een ons weegt de core gameplay is.

Lange speelduur

Dat klinkt allesbehalve positief, maar laat je niet misleiden door de eerdere woorden. Het avontuur is namelijk behoorlijk vermakelijk. De levels zijn al snel een uur lang, waardoor je met de campagne ruim 15 uur bezig bent. Hierbij tref je verschillende zombies op je pad waarbij de één wat meer van je vraagt dan de ander. Zo heb je de slome strompelende zombies, maar ook wandelende skeletten, zwaar bepantserde zombies, occulte generaals die nieuwe zombies kunnen opwekken, een vuurzombie die alles in de fik steekt, en meer.

Rustig afwachten, even snel inzoomen en schieten is veelal de beste benadering bij deze sterke vijanden. De standaardzombies schiet je zo overhoop en bij de skeletten volstaat een ferme trap om ze in te laten storten. Zo nu en dan is het even uitzoeken hoe je een sterkere zombie uitschakelt, maar echt heel ingewikkeld wordt het nooit. Hierbij ben je vooral veel ‘standaard’ zombies aan het ontwijken om zo snel mogelijk de sterkere uit te schakelen. Deze kan namelijk de optie hebben om zombies op te roepen, waardoor de stroom ondoden oneindig wordt, zolang je de sterke zombie niet uitschakelt. Dat kan soms wat hectische situaties opleveren, maar snel en adequaat reageren op de situatie doet wonderen.

Je bent dan ook voornamelijk van gebied naar gebied aan het gaan om daar alles wat beweegt kapot te knallen. Vervolgens ga je naar een safehouse, waar je weer nieuwe munitie op kan pikken, om daarna weer ten strijde te trekken in het volgende gebied. Dat geheel is simpel, lineair en leuk, maar op den duur behoorlijk repetitief. De game heeft weinig om handen, dus je moet het niet erg vinden om 15 uur lang alleen maar te knallen op alles wat beweegt. Vind je dat leuk? Dan ga je je enorm vermaken met deze game en dan hebben we het puur over de singleplayer ervaring. Interessanter wordt het echter op het moment dat je wat vrienden optrommelt voor de coöp-mogelijkheden.

Met vier man in coöp

De gehele game kan je in je eentje uitspelen, maar je kunt ook voor de coöp gaan, waarbij je met drie anderen ten strijde trekt. De game is sowieso op deze manier ingericht, want in elke cut-scène zie je de vier personages, ook al speel je alleen. In coöp komt de game wellicht beter tot z’n recht, want hierbij neemt ook de uitdaging toe – al is deze wel te customize – en bij een redelijk hersenloze shooter als deze is juist het samenspelen en elkaar ondersteunen iets wat voor dat beetje extra zorgt.

Je bent volledig vrij in hoe je het speelt overigens, want als je liever alleen speelt, is dit geen enkel probleem. Of als je maar één vriend hebt die de game heeft, dan is ook dat mogelijk. Toch valt het enigszins aan te raden om in coöp te spelen, want dat is nou eenmaal leuker dan het geheel in je eentje beleven. En als je dan de game hebt uitgespeeld, is er nog een ‘Horde’ modus en hierin moet je wave na wave aan zombies zien te overleven. Dit is een redelijk traditionele modus waarbij teamwork van belang is, want de overmacht aan zombies neemt behoorlijk snel toe. Wel had het aantal maps (5 momenteel) hoger mogen liggen.

Schreeuwende zombies

Qua gameplay valt er op zich niet veel op Zombie Army Trilogy aan te merken. Het speelt lekker weg en is behoorlijk rechttoe rechtaan, maar dan op de juiste manier. Het rennen wil zo nu en dan nog wel eens wat onhandig zijn, doordat je dan minder wendbaar bent, maar dat komt slechts sporadisch voor. Andere punten waar we ook gematigd positief over mogen zijn, zijn de graphics en de audio. Het is nergens echt heel bijzonder, maar op visueel vlak ziet de game er verzorgd uit. Ook de audio is in die zin prima, maar ook hier hoef je geen wonder te verwachten.

De zombies maken het typische gorgelende – en dus smerige – geluid, waarbij speciale zombies er flink op los schreeuwen en dat alles kan het zo nu en dan tot een angstaanjagende ervaring maken. Toch is het allemaal redelijk beperkt en het ontbreken van voice-acting in de cut-scènes doet het toch een beetje als een gemis aanvoelen. De muziek tijdens de game is op zich wel oké. Beetje onheilspellend, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het is wat simplistisch en het kan er mee door. Als we dan alles bij elkaar leggen weet Rebellion met Zombie Army Trilogy eigenlijk best een mooi totaal pakket af te leveren.

Conclusie

Zombie Army Trilogy is een prima verzameling van de Nazi Zombie games die vermakelijk genoeg is om van A tot Z door te spelen, met name in coöp. Wel zal het op den duur wat repetitief worden, want nergens is het echt heel erg gevarieerd wat simpelweg komt door één prominent doel en dat is alles wat beweegt overhoop schieten. Grafisch is de game netjes, de audio is op zich wel prima, maar niet heel bijzonder. Technisch is het ook niet echt een uitblinker doordat het op sommige momenten erg beperkt aanvoelt. Maar als je desondanks op zoek bent naar een leuke en lange speelbare coöperatieve game, dan is Zombie Army Trilogy een prima keuze.

Pluspunten

  • Coöp
  • Lang speelbaar
  • Bij vlagen erg uitdagend
  • Horde modus…

Minpunten

  • …welke wel wat meer maps kan gebruiken
  • Technisch wat beperkt
  • Repetitief